روش کاتو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Negar99m (بحث | مشارکت‌ها)
ترجمه انگلیسی به فارسی
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۳ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۸

روش کاتو (همچنین روش کاتو-کاتز هم نامیده می شود) یک روش آزمایشگاهی برای آماده سازی  نمونه های مدفوع انسان  قبل از جستجو ی تخم های انگلی است.

علایم

روش کاتو امروزه بیشتر برای شناسایی تخم شیستوزوماها کاربرد دارد..[۱] این روش در گذشته برای شناسایی تخم سایر کرم ها نیز استفاده شده است. از این روش نمی توان برای شناسایی تخم کرم های قلابدار استفاده کرد.زیرا آن ها طی 30 تا 60 دقیقه پس از آماده سازی با این روش متلاشی شده و از بین می روند.. یک مطالعه از 299 مورد آلوده به شیستوزوما مانسونی نشان داد که این روش دارای ضمانت ضعیف است و بنابراین برای تنظیمات اولیه مراقبت های بهداشتی توصیه نمی شود:[۲] ممکن این مشکل این باشد که تخم های شیستوزوما مانسونی تمیل دارند با هم در یک جا جمع شوند.بدان معنی که حتی اسلایدهای آماده شده از همان نمونه نیز ممکن است شامل تخم انگل های متفاوتی باشند.[۳] استدلال اصلی دیگر علیه تکنیک کاتو ،کثیف و ناپاکیزه بودن آن است که کارشناسان را در معرض خطر بالای ابتلا به عفونت ها قرار می دهد.

روش

روش های موجود در جزئیات با هم اختلاف دارند.اما به طور کلی این روش شامل رنگ آمیزی نمونه مدفوع غربال شده و مشاهده آن در زیر میکروسکوپ است.تعداد تخم های رنگ آمیزی شده در زیر میکروسکوپ شمارش می شوند و سپس از عدد به دست آمده برای به دست آوردن تعداد تخم در هر گرم از مدفوع استفاده می شود.[۱]

تاریخچه

این روش در سال 1954 توسط یک پزشک ژاپنی به نام دکتر کان کاتو(Kan Kato)(1913–2011)و مشاورش-(Dr. Momoshige Miura (1891–1989, یک محقق پزشکی مشهور ژاپنی و روانپزشک- توسعه یافت.[۴][۵][۶] این تکنیک در سال 1972 برای استفاده در مطالعات میدانی توسط یک تیم محقق برزیلی به رهبری یک انگل شناس برزیلی به نام کاتز-(Naftale Katz (b.1940- اصلاح شد.[۷][۸] و این اصلاحیه توسط سازمان بهداشت جهانی(WHO)به عنوان یک استاندارد طلایی جهت تشخیص عفونت های کرمی چندگانه تصویب شد.[۸]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Cheesbrough M (1998). "Parasitological Tests". District Laboratory Practice in Tropical Countries, Part 1. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 220–221. ISBN 0-521-66547-7.
  2. Kongs A, Marks G, Verlé P, Van der Stuyft P (2001). "The unreliability of the Kato=Katz method for evaluating S. mansoni infection". Trop Med Intl Health. 6 (3): 163–69. doi:10.1046/j.1365-3156.2001.00687.x. PMID 11299032.
  3. Engels D, Sinzinkayo E, De Vlas SJ, Gryseels B (1997). "Intraspecimen fecal egg count variation in Schistosoma mansoni infection". Am J Trop Med Hyg. 57 (5): 571–7. PMID 9392598.
  4. Japanese Biographical Index. Walter de Gruyter. January 1, 2004. pp. 345, 523. ISBN 978-3-11-094798-4. Retrieved August 31, 2017.
  5. Neves Santos, Fred Luciano; Lima Cerqueira, Elúzio José; Matos Soares, Neci (2005). "Comparison of the thick smear and Kato-Katz techniques for diagnosis of intestinal helminth infections". Revista da Sociedade Brasileira de Medicina Tropical. 38 (2). doi:10.1590/S0037-86822005000200016. ISSN 1678-9849. Retrieved August 31, 2017.
  6. J. Richardson, Dennis; Gross, Jeanette; Smith, Michael C. (July 2008). "Comparison of Kato–Katz Direct Smear and Sodium Nitrate Flotation for Detection of Geohelminth Infections". Comparative Parasitology. The Helminthological Society of Washington. 75 (2): 339–341. doi:10.1654/4340.1. Retrieved August 31, 2017.
  7. Katz, N.; Chaves, A.; Pellegrino, J. (November 1972). "A simple device for quantitative stool thick-smear technique in Schistosomiasis mansoni". Revista Do Instituto De Medicina Tropical De Sao Paulo. 14 (6): 397–400. ISSN 0036-4665. PMID 4675644.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ Santos, Fred Luciano Neves; Cerqueira, Elúzio José Lima; Soares, Neci Matos (March 2005). "Comparison of the thick smear and Kato-Katz techniques for diagnosis of intestinal helminth infections". Revista Da Sociedade Brasileira De Medicina Tropical. 38 (2): 196–198. doi:10.1590/S0037-86822005000200016. ISSN 0037-8682. PMID 15821801.

مطالعه بیشتر