مری الیزابت هیکاکس مندلز

مری الیزابت هیکاکس مندلز (به انگلیسی: Mary Elizabeth Hickox Mandels) یکی از اولین طرفداران تبدیل بیومس ضایعات به سوخت و مواد شیمیایی بود. او به مدت 40 سال به عنوان رئیس مطالعات تبدیل زیستی ملی ارتش ایالات متحده مشغول به کار بود.

Mary Elizabeth Hickox Mandels
زادهٔ	۱۲ سپتامبر ۱۹۱۷ Middletown Springs, Vermont
درگذشت	۱۷ فوریهٔ ۲۰۰۸ (۹۰ سال)
تحصیلات	Botany BS, with minors in biochemistry and microbiology
محل تحصیل	Cornell University
شناخته‌شده برای	cellulase enzymes, enzyme structure, large-scale enzyme production
همسر(ها)	Gabriel Mandels
جایزه(ها)	Research Directors Award, Quartermaster Research and Engineering Center (1962) US Army Hall of Fame (1998)
پیشینه علمی
محل کار	US Army Natick Research Laboratory (NLABS)

اوایل زندگی

مری الیزابت هیکاکس در  Middletown Springs در ورمونت به دنیا آمد. پدر او شرمن گری و مادرش مری بالگر هیکاکس بودند. خانواده اش بعدها به Waterbury, کانکتیکات, نقل مکان کرد، جایی که او در طول رکود بزرگ همراه والدین و چهار خواهر و برادر خود زندگی می کرد.

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

تحصیلات

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

هیکاکس در سال 1939 در دانشگاه کرنل پذیرفته شد اما معلم علوم او مجبور بود پدر او را متقاعد سازد تا هیکاکس بتواند به دانشگاه برود. با وجود شک و تردید اولیه، پدرش کاملا از او حمایت کرده و پس از مرگ مادر هیکاکس اصرار ورزید که به جای بازگشت به خانه و مراقبت از خواهر و برادر خود، به تحصیلات خود ادامه بدهد.

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

حرفه دانشگاهی هیکاکس به دلیل جنگ جهانی دوم قطع شد و او در نهایت مطالعات خود را در سال 1947 تکمیل کرد. در حالی که در دانشگاه کورنل بود، او با گابریل مندلز آشنا شده و ازدواج کرد و نام خود را به شدن مری الیزابت هیکاکس مندل تغییر داد.

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

حرفه

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

در سال 1955، مندلز تحقیقات خود را در آزمایشگاه های ناتیک ارتش ایالات متحده آغاز کرد. مندل نقشی کلیدی در روشن شدن ترکیبات متعدد کمپلکس آنزیم سلولاز داشت که توانایی شکستن کریستال های سلولز را دارد.

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

مندلز در سال 1962 به آزمایشگاه علوم غذایی نقل مکان کرد، جایی که بر روی تولید غذا در مجیط های "خصمانه" مانند میدان جنگ، قطب جنوب و یا حتی در فضا پژوهش انجام داد. امکانات مورد بررسی او عبارت بودند از محصولات تخمیری پروتئین تک سلولی  و میکروب های سلولولیتیک.

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

در سال 1971 مندلز به آزمایشگاه مهندسی زیستی، علوم و فن آوری پیشرفته نقل مکان کرد و هنگامی که الوین رییس در 1972 بازنشست شد، به سمت رئاست این گروه انتخاب شد.

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

در اوایل دهه 1970، بحران نفت باعث شد مندل و تیم او بر امکان استفاده از سلولز به عنوان یک منبع انرژی تمرکز کنند. برای این کار ضروری بود تا فعالیت سلولاز اندازه گیری شود و مندلز یک روش را برای پیش بینی مقدار آنزیم مورد نیاز توسعه داد. پس از آن مقاله او 'Measurement of saccharifying cellulase" در سال 1988 بیشترین میزان استناد در ژورنال بیوتکنولوژی برای سوخت های زیستی را به خود اختصاص داد، و بیش از 330 مقاله مختلف به آن ارجاع داده بودند.

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

منابع

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>