پروستاتیت مزمن باکتریایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پروستاتیت مزمن باکتریایی
(Chronic bacterial prostatitis)
تخصصاورولوژی ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

پروستاتیت مزمن باکتریایی (انگلیسی: Chronic bacterial prostatitis) یک عفونت باکتریایی غده پروستات است و باید از سایر اشکال پروستاتیت مانند پروستاتیت حاد باکتریایی و سندرم حاد درد مزمن لگنی (CPPS) متمایز شود.[۱]

علائم و نشانه‌ها[ویرایش]

پروستاتیت مزمن باکتریایی یک بیماری نسبتاً نادر است که معمولاً با تصویر متناوب نوع یوتی‌آی ظاهر می‌شود. این بیماری به عنوان عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری در مردان که منشأ آن عفونت مزمن در پروستات است، تعریف می‌شود. علائم ممکن است تا زمانی که عفونت مثانه نیز وجود نداشته باشد کاملاً مخفی باشد و مشکل‌سازترین مشکل معمولاً عفونت ادراری مکرر است.[۲] گفته شده است که عفونت‌های ادراری عود کننده و مکرر (یعنی عفونت‌های ادراری ناشی از همان پاتوژن) از علائم پروستاتیت مزمن باکتریایی است.[۳][۴][۵]

پروستاتیت باکتریایی مزمن در کمتر از ۵ درصد از بیماران مبتلا به سندروم دستگاه ادراری تحتانی (LUTS) غیر مرتبط با هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات رخ می‌دهد.

دکتر ویدنر، پروفسور پزشکی گروه اورولوژی دانشگاه گیسن، بیان کرده است: «در مطالعات روی ۶۵۶ مرد، ما به ندرت پروستاتیت مزمن باکتریایی را پیدا کردیم. این واقعاً یک بیماری نادر است. بیشتر آنها اشریشیا کلی بودند.»[۶]

تشخیص[ویرایش]

در پروستاتیت مزمن باکتریایی، باکتری در پروستات وجود دارد، اما ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد یا علائم خفیفی نسبت به پروستاتیت حاد وجود داشته باشد.[۷]

عفونت پروستات با کشت ادرار و همچنین مایع پروستات (EPS) که توسط پزشک با انجام معاینه راست‌روده و تحت فشار قرار دادن پروستات به دست می‌آید، تشخیص داده می‌شود. در این معاینه، اگر بعد از ماساژ پروستات مایعی بازیابی نشد، ادرار پس از ماساژ نیز باید حاوی هر گونه باکتری پروستات باشد

سطوح آنتی‌ژن اختصاصی پروستات ممکن است افزایش یابد، اگرچه هیچ بدخیمی وجود ندارد. آزمایش مایع منی یک ابزار تشخیصی مفید است.[۸] کشت منی نیز انجام می‌شود. تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی نیز برای انتخاب آنتی‌بیوتیک مناسب انجام می‌شود. دیگر نشانگرهای مفید عفونت الاستاز منی و سیتوکین‌های منی هستند.

درمان[ویرایش]

درمان آنتی‌بیوتیکی باید بر سد خونی/پروستات که مانع از رسیدن بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها به سطوح بالاتر از غلظت بازدارنده حداقلی می‌شود، غلبه کند.[۹] یک سد خونی پروستات حرکت سلولی و مولکولی را در سراسر بافت پوششی پروستات شکمی موش محدود می‌کند.[۱۰] درمان به دوره‌های طولانی مدت (۴ تا ۸ هفته) آنتی‌بیوتیک نیاز دارد که به خوبی در پروستات نفوذ کند.[۱۱] فلوروکینولون‌ها، تتراسایکلین‌ها و ماکرولیدها بهترین نفوذ را دارند. یافته‌های متناقضی در مورد نفوذپذیری نیتروفورانتوئین، کینولون‌ها (سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین)، سولفونامیدها (کوتریموکسازول)، داکسی سایکلین و ماکرولیدها (اریترومایسین، کلاریترومایسین). وجود دارد. این امر به ویژه برای عفونت‌های ناشی از باکتری گرم-مثبت نیز صادق است. برخی از آنتی‌بیوتیک‌های دیگر با پتانسیل بهبود فعالیت، از جمله لینزولید، موکسی فلوکساسین، تیگسایکلین، داپتومایسین، کلیندامایسین و وانکومایسین، به‌طور محدود بدون مجوز، با موفقیت گزارش شده استفاده شده است.[۱۲]

در بررسی مطالعات متعدد، لووفلوکساسین به غلظت مایع پروستات ۵٫۵ برابر بیشتر از سیپروفلوکساسین می‌رسد که نشان دهنده توانایی بیشتری برای نفوذ به پروستات است.[۱۳] موکسی فلوکساسین حتی بیشتر از لووفلوکساسین نفوذ پروستات را نشان می‌دهد و ممکن است تنها فلوروکینولونی باشد که می‌تواند غلظت پروستات را ۱۰ برابر بیشتر از غلظت بازدارنده حداقلی ضد انتروکوک فکالیس به دست آورد.[۱۴] با این حال، تجربه محدودی با موکسی فلوکساسین برای پروستاتیت مزمن وجود دارد.[۱۴][۱۲]

میزان موفقیت بالینی با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی می‌تواند در ۶ ماه به ۷۰ تا ۹۰ درصد برسد، اگرچه کارآزمایی‌هایی که آنها را با دارونما یا بدون درمان مقایسه می‌کنند وجود ندارد.[۱۵]

عفونت‌های پایدار ممکن است در ۸۰ درصد بیماران با استفاده از مسدودکننده‌های آلفا (تامسولوسین، آلفوزوسین) یا درمان طولانی‌مدت آنتی‌بیوتیک با دوز کم کمک کنند.[۱۶] عفونت‌های مکرر ممکن است ناشی از ادرار ناکارآمد (هیپرتروفی خوش‌خیم پروستات، مثانه نوروژنیک)، سنگ‌های پروستات یا یک ناهنجاری ساختاری باشد که به عنوان مخزن عفونت عمل می‌کند.

در تئوری، توانایی برخی از سویه‌های باکتری برای تشکیل زیست‌لایه ممکن است یکی از عواملی باشد که گسترش پروستاتیت مزمن باکتریایی را تسهیل می‌کند.[۱۷]

باکتریوفاژها به عنوان یک درمان بالقوه دیگر برای پروستاتیت مزمن باکتریایی نویدبخش هستند.[۱۸]

افزودن ماساژ پروستات به دوره‌های آنتی‌بیوتیک قبلاً به عنوان یک امر مفید پیشنهاد شده بود و ماساژ پروستات ممکن است به‌طور مکانیکی بیوفیلم را بشکند و تخلیه غده پروستات را افزایش دهد.[۱۹][۲۰] با این حال، در کارآزمایی‌های اخیر نشان داده نشد که این امر در مقایسه با آنتی‌بیوتیک‌ها به تنهایی باعث بهبود نتیجه می‌شود.[۲۱]

پروستات‌برداری برای درمان پروستاتیت مزمن باکتریایی استفاده شده است، اما داده‌های ناکافی - از جمله هیچ کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده - وجود ندارد تا امکان تصمیم‌گیری بالینی را فراهم کند.[۲۲] علاوه بر این، پروستاتکتومی می‌تواند منجر به اختلال نعوظ و بی‌اختیاری ادرار به عنوان عوارض شود.[۲۲]

پیش‌گیری[ویرایش]

با گذشت زمان، میزان عود افزایش پیدا می‌کند و بیش از ۵۰٪ است. با این حال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که درمان‌های ترکیبی، پیش‌گیری بهتری نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها به تنهایی ارائه می‌دهند.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۷ نشان داد که درمان دارویی ترکیبی مکرر با عوامل ضد باکتری (سیپروفلوکساسین/آزیترومایسین)، مسدود کننده‌های آلفا (آلفوزوسین) و عصاره‌های نخلک اره‌ای ممکن است عفونت را در ۸۳٫۹ درصد از بیماران با بهبودی بالینی که در طول یک دوره پیگیری ۳۰ ماهه ادامه می‌یابد برای ۹۴ درصد از این بیماران ریشه کن کند.[۲۳]

یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ روی ۲۱۰ بیمار که به صورت تصادفی در دو گروه درمانی قرار گرفتند، نشان داد که عود در ۲۷٫۶ درصد از گروهی که به تنهایی از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کردند (پرولیفلوکساسین ۶۰۰ میلی‌گرم) طی ۲ ماه رخ داد، اما تنها در ۷٫۸ درصد از گروهی که پرولیفلوکساسین را همراه با عصاره نخلک اره‌ای، لاکتوباسیلوس اسپوروژنز و آربوتین مصرف می‌کردند، رخ داد.[۲۴]

نشان داده شده است که سنگ‌های بزرگ پروستات باکتریایی،[۲۵] علائم ادراری و نمره درد بالاتر، غلظت اینترلوکین ۱ بتا و اینترلوکین ۸ بالاتر در پلاسمای منی با التهاب بیشتر پروستات و پاسخ کمتر به درمان آنتی‌بیوتیکی مرتبط هستند. .[۲۶]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Holt JD, Garrett WA, McCurry TK, Teichman JM (February 2016). "Common Questions About Chronic Prostatitis". American Family Physician. 93 (4): 290–6. PMID 26926816.
  2. ↑ Habermacher GM, Chason JT, Schaeffer AJ (2006). "Prostatitis/chronic pelvic pain syndrome". Annual Review of Medicine. 57 (1): 195–206. doi:10.1146/annurev.med.57.011205.135654. PMID 16409145.
  3. ↑ Najar MS, Saldanha CL, Banday KA (October 2009). "Approach to urinary tract infections". Indian J Nephrol. 19 (4): 129–39. doi:10.4103/0971-4065.59333. PMC 2875701. PMID 20535247.
  4. ↑ Lipsky BA, Byren I, Hoey CT (June 2010). "Treatment of bacterial prostatitis". Clin Infect Dis. 50 (12): 1641–52. doi:10.1086/652861. PMID 20459324.
  5. ↑ Wright ET, Chmiel JS, Grayhack JT, Schaeffer AJ (December 1994). "Prostatic fluid inflammation in prostatitis". J Urol. 152 (6 Pt 2): 2300–3. doi:10.1016/s0022-5347(17)31662-2. PMID 7966728.
  6. ↑ Schneider H, Ludwig M, Hossain HM, Diemer T, Weidner W (October 2003). "The 2001 Giessen Cohort Study on patients with prostatitis syndrome--an evaluation of inflammatory status and search for microorganisms 10 years after a first analysis". Andrologia. 35 (5): 258–62. doi:10.1046/j.1439-0272.2003.00586.x. PMID 14535851.
  7. ↑ "Prostatitis - Symptoms". NHS Choices. 2017-10-19.
  8. ↑ Magri V, Wagenlehner FM, Montanari E, Marras E, Orlandi V, Restelli A, Torresani E, Naber KG, Perletti G (July 2009). "Semen analysis in chronic bacterial prostatitis: diagnostic and therapeutic implications". Asian Journal of Andrology. 11 (4): 461–77. doi:10.1038/aja.2009.5. PMC 3735310. PMID 19377490. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  9. ↑ Fulmer BR, Turner TT (May 2000). "A blood-prostate barrier restricts cell and molecular movement across the rat ventral prostate epithelium". The Journal of Urology. 163 (5): 1591–4. doi:10.1016/S0022-5347(05)67685-9. PMID 10751894.
  10. ↑ Barza M (January 1993). "Anatomical barriers for antimicrobial agents". European Journal of Clinical Microbiology & Infectious Diseases. 12 (Suppl 1): S31-5. doi:10.1007/BF02389875. PMID 8477760.
  11. ↑ Charalabopoulos K, Karachalios G, Baltogiannis D, Charalabopoulos A, Giannakopoulos X, Sofikitis N (December 2003). "Penetration of antimicrobial agents into the prostate" (PDF). Chemotherapy. 49 (6): 269–79. doi:10.1159/000074526. PMID 14671426.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Perletti G, Trinchieri A, Stamatiou K, Magri V (February 2022). "Safety considerations with new antibacterial approaches for chronic bacterial prostatitis". Expert Opin Drug Saf. 21 (2): 171–182. doi:10.1080/14740338.2021.1956459. PMID 34260337. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «pmid 34260337» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  13. ↑ "Levofloxacin and Its Effective Use in the Review Management of Bacterial Prostatitis" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2017-08-09. Retrieved 2016-02-08.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Xiong S, Liu X, Deng W, Zhou Z, Li Y, Tu Y, Chen L, Wang G, Fu B (2020). "Pharmacological Interventions for Bacterial Prostatitis". Front Pharmacol. 11: 504. doi:10.3389/fphar.2020.00504. PMC 7203426. PMID 32425775.
  15. ↑ Bowen DK, Dielubanza E, Schaeffer AJ (August 2015). "Chronic bacterial prostatitis and chronic pelvic pain syndrome". BMJ Clinical Evidence. 2015: 1802–1831. PMC 4551133. PMID 26313612.
  16. ↑ Shoskes DA, Hakim L, Ghoniem G, Jackson CL (April 2003). "Long-term results of multimodal therapy for chronic prostatitis/chronic pelvic pain syndrome". The Journal of Urology. 169 (4): 1406–10. doi:10.1097/01.ju.0000055549.95490.3c. PMID 12629373.
  17. ↑ Wagenlehner FM, Pilatz A, Bschleipfer T, Diemer T, Linn T, Meinhardt A, Schagdarsurengin U, Dansranjavin T, Schuppe HC, Weidner W (August 2013). "Bacterial prostatitis". World Journal of Urology. 31 (4): 711–6. doi:10.1007/s00345-013-1055-x. PMID 23519458. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  18. ↑ Letkiewicz S, Międzybrodzki R, Kłak M, Jończyk E, Weber-Dąbrowska B, Górski A (November 2010). "The perspectives of the application of phage therapy in chronic bacterial prostatitis". FEMS Immunology and Medical Microbiology. 60 (2): 99–112. doi:10.1111/j.1574-695X.2010.00723.x. PMID 20698884.
  19. ↑ Nickel JC, Downey J, Feliciano AE, Hennenfent B (September 1999). "Repetitive prostatic massage therapy for chronic refractory prostatitis: the Philippine experience". Techniques in Urology. 5 (3): 146–51. PMID 10527258.
  20. ↑ Shoskes DA, Zeitlin SI (May 1999). "Use of prostatic massage in combination with antibiotics in the treatment of chronic prostatitis". Prostate Cancer and Prostatic Diseases. 2 (3): 159–162. doi:10.1038/sj.pcan.4500308. PMID 12496826.
  21. ↑ Ateya A, Fayez A, Hani R, Zohdy W, Gabbar MA, Shamloul R (April 2006). "Evaluation of prostatic massage in treatment of chronic prostatitis". Urology. 67 (4): 674–8. doi:10.1016/j.urology.2005.10.021. PMID 16566972.
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ Schoeb DS, Schlager D, Boeker M, Wetterauer U, Schoenthaler M, Herrmann TR, Miernik A (November 2017). "Surgical therapy of prostatitis: a systematic review". World J Urol. 35 (11): 1659–1668. doi:10.1007/s00345-017-2054-0. PMID 28612108.
  23. ↑ Magri V, Trinchieri A, Pozzi G, Restelli A, Garlaschi MC, Torresani E, Zirpoli P, Marras E, Perletti G (May 2007). "Efficacy of repeated cycles of combination therapy for the eradication of infecting organisms in chronic bacterial prostatitis". International Journal of Antimicrobial Agents. 29 (5): 549–56. doi:10.1016/j.ijantimicag.2006.09.027. PMID 17336504. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  24. ↑ Busetto GM, Giovannone R, Ferro M, Tricarico S, Del Giudice F, Matei DV, De Cobelli O, Gentile V, De Berardinis E (July 2014). "Chronic bacterial prostatitis: efficacy of short-lasting antibiotic therapy with prulifloxacin (Unidrox®) in association with saw palmetto extract, lactobacillus sporogens and arbutin (Lactorepens®)". BMC Urology. 14 (1): 53. doi:10.1186/1471-2490-14-53. PMC 4108969. PMID 25038794. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  25. ↑ Mazzoli, Sandra (August 2010). "Biofilms in chronic bacterial prostatitis (NIH-II) and in prostatic calcifications". FEMS Immunology and Medical Microbiology. 59 (3): 337–344. doi:10.1111/j.1574-695X.2010.00659.x. ISSN 1574-695X. PMID 20298500.
  26. ↑ Soric, Tomislav; Selimovic, Mirnes; Bakovic, Lada; Šimurina, Tatjana; Selthofer, Robert; Dumic, Jerka (2017). "Clinical and Biochemical Influence of Prostatic Stones". Urologia Internationalis. 98 (4): 449–455. doi:10.1159/000455161. ISSN 1423-0399. PMID 28052296.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پروستاتیت_مزمن_باکتریایی&oldid=39504516»