فرم خوب
بخشی از مجموعه مقالات پیرامون: |
افلاطون |
---|
درگاه فلسفه |
فرم خوب، یا بهطور تحتالفظی «ایده خوب» (ἡ τοῦ ἀγαθοῦ ἰδέα) مفهومی در فلسفه افلاطون است. در دیالوگ افلاطون به نام جمهور که از زبان کاراکتر سقراط صحبت میکند وصف شده است. این فرم اجازه میدهد فلاسفه-در-آموزش به شهریاران-فیلسوف ترفیع یابند. نمیتواند بهوضوح دیده یا وصف شود، اما فرمی است که اجازه میدهد یک نفر همه فرمها دیگر را دریابد. تعریف خوب فرمی است بیعیب، ابدی-ازلی، و لایتغیر که خارج از فضا و زمان وجود دارد، که چیزهای خوب بهخصوص آن را مشترکند.[۱][۲][۳]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Reeve, Plato; revised by C.D.C. (1992). Republic ([2nd ed.]. ed.). Indianapolis, Ind.: Hackett Publ. Co. ISBN 978-0-87220-136-1.
- ↑ "Idea" from the Greek ἰδέα, often transliterated in the past but now typically translated as "character". The archaic sense must be distinguished from the modern sense meaning "thought". Cf. Russell: "It must not be supposed that 'ideas', in his sense, exist in minds, though they may be apprehended by minds.... The word 'idea' has acquired, in the course of time, many associations which are quite misleading when applied to Plato's 'ideas'. (The Problems of Philosophy, chapter 9).
- ↑ Reeve, C.D.C. (2013). Blindness and reorientation: problems in Plato's Republic (1. ed.). Oxford: Oxford University Press. pp. 165, 166. ISBN 978-0-19-993443-0.
ردهها:
- افلاطون
- تاریخ ایدهها
- تاریخ فلسفههای اخلاق
- فلسفه افلاطون
- فلسفه نوافلاطونی
- فلسفه هلنیستی
- فلسفه یونان باستان
- مفاهیم فرافلسفه
- مفاهیم متافیزیک یونان باستان
- مفاهیم معرفتشناسی یونان باستان
- مفاهیم معرفتشناسی
- مفهومها در متافیزیک
- مفهومهای اخلاقی
- مفهومهای فلسفه ذهن
- مفهومهای فلسفی
- مکالمات افلاطون
- نظریههای شناختشناسی
- نظریههای فلسفی
- نظریههای متافیزیک