عصب واگ
عصب واگ یا واگوس یا vagus nerve(پنوموگاستریک، به معنیِ ریوی-هضمی) طولانیترین عصب مغزی و دهمین زوج اعصاب مغزی از ۱۲ جفت عصب مغز است که در بلعیدن غذا، صحبت کردن، فعالیتهای پاراسمپاتیک و گوارش نقش دارد. بخش حرکتی این عصب از نوع سوماتیک است و به نواحی حنجره و کام نرم و حلق عصب دهی میکند. این عصب بلندترین عصب مغزی است. این عصب مانند بیشتر اعصاب مغزی از ساقه مغز آغاز میشود و به شاخههای متعددی تقسیم میشود که عصب دهی اغلب عضلات حلق و حنجره، مری، معده و پاراسمپاتیک قلب، ریه، کبد، طحال و… را انجام میدهد.[۱]
عصب شماره ۱۰ اطلاعات حسی درونی را از شکم و سینه دریافت میکند. در گذشته واگوتومی (قطع شاخههای انتهایی عصب واگ) یکی از روشهای درمان زخم پپتیک مقاوم به درمان بود. این عصب دارای دو گانگلیون است و به همراه اعصاب ۹ و۱۱ مغزی از بصل النخاع خارج میشود.
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ حسنزاده طاهری، محمد مهدی. ابرهیم زاده بیدسکان، علیرضا (۱۳۸۷)، آناتومی انسانی پایه، جهاد دانشگاهی مشهد، شابک ۹۶۴۳۲۴۱۸۱۵ از پارامتر ناشناخته
|نوبت چاپ=
صرفنظر شد (کمک)
- ویکیپدیای انگلیسی