سرگئو میکویان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سرگئو میکویان
سرگئو میکویان (در حال سخنرانی پشت میکروفون) در کنفرانس چهلمین سالگرد بحران موشکی کوبا برگزارشده در هاوانا در اکتبر ۲۰۰۲.
زادهٔ۵ ژوئن ۱۹۲۹
مسکو
درگذشت۷ مارس ۲۰۱۰ (۸۰ سال)
مسکو
ملیتارمنستان شوری
محل تحصیلپژوهشکده دولتی روابط بین‌المللی مسکو
شناخته‌شده برایویراستار Latinskaya Amerika
جایزه(ها)Order of Merit for Distinguished Service
Commander (پرو)
پیشینه علمی
شاخه(ها)Latin American Studies
Southeast Asian studies
محل کارآکادمی علوم روسیه

سرگئو آناستاسی میکویان (ارمنی: Սերգո Անաստասի Միկոյան؛ زاده ۵ ژوئن ۱۹۲۹ – درگذشته ۷ مارس ۲۰۱۰) یکی از تاریخ‌نگاران برجسته اتحاد شوروی در زمینه سیاست‌های خارجی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و ایالات متحده آمریکا در آمریکای لاتین تخصص داشت. وی پسر آناستاس میکویان بولشویک کهنه‌کار، سیاستمدار عالی‌رتبه اتحاد شوروی و مشاور رهبر شوروی، نیکیتا خروشچف بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

میکویان از والدینی به نام‌های آناستاس و آشخن میکویان در ۵ ژوئن ۱۹۲۹ در مسکو به دنیا آمد. وی در سال ۱۹۵۳ به حزب کمونیست اتحاد شوروی پیوست. وی در سال ۱۹۵۲ از پژوهشکده دولتی ارتباطات بین‌المللی مسکو فارغ‌التحصیل شد. میکویان تا سال ۱۹۵۵ در مسکو زندگی کرد. در جریان اوج بحران موشکی کوبا، در اکتبر ۱۹۶۲ در کوبا در مذاکرات سطح بالا با فیدل کاسترو، سرگئو، به عنوان منشی اجرایی با پدرش آناستاس به همراه بود و بیشتر یادداشت های خصوصی پدرش درباره بحران را مستندسازی نمود. وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون، و شده‌است. در ۷ مارس ۲۰۱۰ در سن ۸۰ سالگی در مسکو بر اثر سرطان خون درگذشت.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]