پرش به محتوا

دومین SH2

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ساختار کریستالوگرافیکِ دومین SH2. این ساختار متشکل از یک صفحه بتا بزرگ (سبز) است که از دو سو، توسط ۲ مارپیچ آلفا (آبی و نارنجی) احاطه شده‌است.[۱]
شناسه‌ها
نمادSH2
پی‌فمPF00017
اینترپروIPR000980
SMARTSH2
PROSITEPDOC50001
SCOPe1sha / SUPFAM
OPM protein1xa6
سی‌دی‌دیcd00173

دومین SH2 (انگلیسی: SH2 domain) یک دومین پروتئین محافظت‌شدهٔ ساختاری در درون آنکوژن C-Src[۲] و بسیاری دیگر از پروتئین‌های درون‌سلولیِ ترارسانی پیام است.[۳] پروتئین‌هایی که حاوی این دومین باشند، می‌توانند به ریشه‌های تیزوزینی فسفریلیزه‌شده در سایر پروتئین‌ها متصل شوند. دومین‌های SH2 در بسیاری از پروتئین وفق‌دهنده ترارسانی پیام یافت می‌شوند که در ترارسانی سیگنال‌های یاخته‌ای از طریق تیروزین کیناز گیرنده‌ای نقش دارند.[۴]

دومین SH2 نقش مهمی در ارتباطات بین‌سلولی ایفا می‌کنند. طول این دومین در حدود ۱۰۰ اسید آمینه است و در ۱۱۱ پروتئین انسانی یافت می‌شود.[۵] از لحاظ ساختاری، دومین SH2 دارای ۲ مارپیچ آلفا و ۷ صفحه بتا است.

این دومین‌ها به پروتئین‌های حاوی ریشه‌های فسفوتیروزین متصل می‌شوند. علاوه بر C-Src، چند نمونهٔ دیگر از پروتئین‌هایی که حاوی دومین SH2 هستند، ABL1، BMX GRB2، GRB7، SHC1، STAT2، STAT1، FER و FES هستند. این دومین نقش مهمی در آبشار کینازی در انتقال پیام درون سلولی دارد.[۶]

منابع[ویرایش]

  1. پی‌دی‌بی 1lkk; Tong L; Warren TC; King J; Betageri R; Rose J; Jakes S (March 1996). "Crystal structures of the human p56lck SH2 domain in complex with two short phosphotyrosyl peptides at 1.0 A and 1.8 A resolution". J. Mol. Biol. 256 (3): 601–10. doi:10.1006/jmbi.1996.0112. PMID 8604142.
  2. Sadowski I; Stone JC; Pawson T (December 1986). "A noncatalytic domain conserved among cytoplasmic protein-tyrosine kinases modifies the kinase function and transforming activity of Fujinami sarcoma virus P130gag-fps". Mol. Cell. Biol. 6 (12): 4396–408. PMC 367222. PMID 3025655.
  3. Russell RB; Breed J; Barton GJ (June 1992). "Conservation analysis and structure prediction of the SH2 family of phosphotyrosine binding domains". FEBS Lett. 304 (1): 15–20. doi:10.1016/0014-5793(92)80579-6. PMID 1377638.
  4. Koytiger G; Kaushansky A; Gordus A; Rush J; Sorger PK; Macbeath G (January 2013). "Phosphotyrosine signaling proteins that drive oncogenesis tend to be highly interconnected". Mol. Cell. Proteomics. 12: 1204–1213. doi:10.1074/mcp.M112.025858. PMID 23358503.
  5. Liu, B. A.; Shah, E.; Jablonowski, K.; Stergachis, A.; Engelmann, B.; Nash, P. D. (2011). "The SH2 Domain-Containing Proteins in 21 Species Establish the Provenance and Scope of Phosphotyrosine Signaling in Eukaryotes". Science Signaling. 4 (202): ra83. doi:10.1126/scisignal.2002105. PMC 4255630. PMID 22155787.
  6. زیست‌شناسی سلولی گروه تألیفی دکتر خلیلی- نویسنده:ناصر جعفر قلی‌زاده

پیوند به بیرون[ویرایش]