جداشدگی خلفی زجاجیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جداشدگی زجاجیه خلفی
Posterior vitreous detachment
Schematic diagram of the human eye.
تخصصچشم‌پزشکی ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

جداشدگی زجاجیه خلفی (PVD) به وضعیتی در چشم گفته می‌شود که در آن زجاجیه از شبکیه جدا شده باشد.[۱] این به جدا شدن غشای هیالوئید خلفی از شبکیه در هر نقطه خلفی از قاعده زجاجیه (a ۳–۴) اشاره دارد.

این وضعیت در افراد مسن شایع است. بیش از ۷۵ درصد از افراد بالای ۶۵ سال به آن مبتلا می‌شوند. اگرچه این مشکل در میان افراد ۴۰ یا ۵۰ ساله کمتر شایع است، اما برای این گروه سنی هم نادر نیست. برخی تحقیقات نشان داده‌است که این عارضه در بین زنان شایع تر است.[۲][۳]

حلقه وایس: یک شناور بزرگ حلقه ای شکل که گاهی در صورت رها شدن در زجاجیه از پشت چشم دیده می‌شود.

منابع[ویرایش]

  1. Gauger E; Chin EK; Sohn EH (17 November 2014). "Vitreous Syneresis: An Impending Posterior Vitreous Detachment (PVD)". University of Iowa Health Care: Ophthalmology and Visual Sciences; See "Discussion" following "Clinical Course".{{cite web}}: نگهداری CS1: پست اسکریپت (link)
  2. Yonemoto, J; Noda, Y; Masuhara, N; Ohno, S (June 1996). "Age of onset of posterior vitreous detachment". Current Opinion in Ophthalmology. 7 (3): 73–6. doi:10.1097/00055735-199606000-00012. PMID 10163464.
  3. "Posterior vitreous detachment". rnib.org.uk. 2014-02-19. Archived from the original on 31 March 2014. Retrieved 3 November 2015.