بنیامین راش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بنیامین راش
زادهٔ۲۴ دسامبر ۱۷۴۵
Byberry, شهرستان فیلادلفیا، پنسیلوانیا، Province of Pennsylvania, آمریکای بریتانیا
درگذشت۱۹ آوریل ۱۸۱۳ (۶۷ سال)
فیلادلفیا، ایالات متحده آمریکا
آرامگاهقبرستان کلیسای مسیح، فیلادلفیا
محل تحصیلدانشگاه پرینستون
دانشگاه ادینبرو
پیشهپزشک، نویسنده، معلم، پزشک پزشکی
شناخته‌شده برایامضاء کننده اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا
فرزندان۱۳
امضاء

بنیامین راش (به انگلیسی: Benjamin Rush) (۲۴ دسامبر ۱۷۴۵ – ۱۹ آوریل ۱۸۱۳) پزشک، سیاست مدار، اصلاح کننده اجتماعی، انسان دوست، مربی و بنیانگذار کالج دیکنسون و یک رهبر مدنی در فیلادلفیا بود که در کنگره قاره‌ای شرکت داشت.[۱][۲][۳] با توجه به اینکه وی یکی از امضا کنندگان اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا است از پدران بنیانگذار ایالات متحده محسوب می‌شود. او به عنوان جراح عمومی ارتش قاره‌ای آمریکا خدمت کرد و به عنوان استاد شیمی و استاد طبابت نظری و بالینی در دانشگاه پنسیلوانیا حضور داشت.[۴]

راش یکی از رهبران روشنگری آمریکا و از هواداران پرشور انقلاب آمریکا بود. او تصویب قانون اساسی پنسیلوانیا در ۱۷۸۸ را رهبری کرد و در بسیاری از اصلاحات، به ویژه در زمینه‌های پزشکی و آموزش، برجسته بود. او مخالف برده داری بود، از مدارس دولتی رایگان دفاع می‌کرد، و به دنبال بهبود آموزش برای زنان و یک سیستم کیفری روشن‌تر بود. راش به عنوان یک پزشک برجسته تأثیر عمده ای در حرفه پزشکی در حال ظهور داشت و به عنوان یک روشنفکر روشنگری متعهد بود که همه دانش پزشکی را به جای تکیه بر شواهد تجربی، پیرامون نظریه‌های توضیحی سازمان دهد. راش استدلال می‌کرد که بیماری، نتیجه عدم تعادل در سیستم فیزیکی بدن است و به دلیل سوء عملکرد مغز ایجاد می‌شود. رویکرد وی، زمینه را برای تحقیقات بعدی پزشکی فراهم کرد، اما خود راش هیچ‌یک از این اقدامات را انجام نداد. او با حمایت از محیط زیست پاک و تأکید بر اهمیت بهداشت شخصی و نظامی، بهداشت عمومی را ارتقا داد. مطالعه اختلال روانی راش را به یکی از بنیانگذاران روان‌پزشکی در آمریکا تبدیل کرد.[۵] در سال ۱۹۶۵ انجمن روان‌پزشکی آمریکا راش را «پدر روان‌پزشکی آمریکا» شناخت.[۶]

مرگ[ویرایش]

مجسمه بنیامین راش در «نوی هیل»

بنیامین راش بر اثر بیماری تیفوس درگذشت و به همراه همسرش جولیا در قبرستان کلیسای مسیح در فیلادلفیا، نه چندان دور از محل دفن بنیامین فرانکلین، به خاک سپرده شد،[۷][۸]

میراث[ویرایش]

مدرسه ابتدایی بنیامین راش در ردموند، واشینگتن به افتخار او نامگذاری شد.[۹]

آکادمی هنر دبیرستان بنجامین راش در فیلادلفیا در سال ۲۰۰۸ تأسیس شد.

شهرستان راش، ایندیانا به افتخار او نام گذاری شد.[۱۰]

مرکز پزشکی دانشگاه راش در شیکاگو به نام بنجامین راش نامگذاری شده‌است.

آثار[ویرایش]

مجموعه‌های بایگانی[ویرایش]

The Presbyterian Historical Society in Philadelphia, Pennsylvania, has a collection of Benjamin Rush's original manuscripts.

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. "Benjamin Rush: 1745–1813: Representing Pennsylvania at the Continental Congress". Signers of the Declaration of Independence. ushistory.org. Archived from the original on February 7, 2018. Retrieved February 7, 2018.
  2. Renker, Elizabeth M. (1989). "'Declaration-Men' and the Rhetoric of Self-Presentation". Early American Literature. 24 (2): 123 and n. 10 there. JSTOR 25056766.
  3. Rush, Benjamin (1970) [1948]. George Washington Corner (ed.). The autobiography of Benjamin Rush; his Travels through life together with his Commonplace book for 1789–1813. Westport, CT: Greenwood Press.
  4. "Benjamin Rush (1746–1813)". University of Pennsylvania. Archived from the original on June 10, 2011. Retrieved 2011-08-20.
  5. Muccigrosso, Robert, ed. (1988). Research Guide to American Historical Biography. Vol. 3. pp. 1139–42.
  6. Shorter, Edward (1997). A History of Psychiatry: From the Era of the Asylum to the Age of Prozac. Wiley.
  7. Brodsky (2004), pp. 363–365
  8. Clark, Edward L. (June 2012). A Record of the Inscriptions on the Tablets and Grave-stones in the Burial-grounds of Christ Church. Applewood Books. p. 464. ISBN 978-1-4290-9309-5.
  9. [۱] Accessed October 25, 2018
  10. De Witt Clinton Goodrich & Charles Richard Tuttle (1875). An Illustrated History of the State of Indiana. Indiana: R. S. Peale & co. pp. 572.

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]