ادوارد فلاتائو
| ادوارد فلاتائو | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۷ دسامبر ۱۸۶۸ پوتسک، استان ماسوویان، لهستان |
| درگذشت | ۷ ژوئن ۱۹۳۲ (۶۳ سال) ورشو، لهستان |
| ملیت | لهستانی |
| پیشه | عصب‌شناس |
| امضاء | |
 | |
ادوارد فلاتائو (لهستانی: Edward Flatau؛ ۲۷ دسامبر ۱۸۶۸ – ۷ ژوئن ۱۹۳۲) یک روانپزشک، متخصص مغز و اعصاب و عصب‌شناس یهودی[۱] اهل لهستان بود.
او یکی از دوپایه‌گذار علم عصب‌شناسی مدرن در لهستان و همچنین «ژورنال نورولوژی لهستان» و یکی از پزشکان صاحب‌نظر در زمینهٔ بیماری مننژیت محسوب می‌شود. وی در سال ۱۹۱۲ میلادی، یک کتاب مهم در زمینهٔ میگرن نگاشت و یک اطلس مغز (۱۸۹۴)، نحوهٔ مکان‌یابی فیبرهای بلند نخاعی (۱۸۹۳) و مقاله‌ای در اسپاسم تورشن پیشرونده در کودکان و اشاره به ارثی بودنش (۱۹۱۱) منتشر کرد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Louis Gershenfeld, The Jew in Science, Jewish Publication Society of America (1934), p. 102
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Edward Flatau». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ مه ۲۰۱۸.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ادوارد فلاتائو موجود است.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد زندگی‌نامه یک پزشک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |