ابو المنصور احمد
| ابوالمنصور احمد | |
|---|---|
আবুল মনসুর আহমেদ | |
 | |
| نام بومی | আবুল মনসুর আহমেদ |
| زادهٔ | ۳ سپتامبر ۱۸۹۸ دهانیکلا، میمن‌سینگ، بنگال، هند بریتانیا |
| درگذشت | ۱۸ مارس ۱۹۷۹ (۸۰ سال) |
| تحصیلات | لیسانس حقوق |
| محل تحصیل | Dhaka College Surendranath College |
| پیشه |
|
| همسر(ها) | Akikunnesa |
| فرزندان | محفوظ عنام |
| والدین |
|
| جایزه(ها) | Bangla Academy Literary Award Independence Day Award |
ابوالمنصور احمد (بنگالی: আবুল মনসুর আহমদ، زاده ۳ سپتامبر ۱۸۹۸ – درگذشته ۱۸ مارس ۱۹۷۹) از سیاستمداران، نویسندگان و ژورنالیستهای بنگلادشی بود.[۱] او در سال ۱۹۶۰ برندهٔ جایزه جایزه ادبیات آکادمی بنگلا و در ۱۹۷۹ هم از سوی دولت بنگلادش برندهٔ جایزه روز استقلال شد.[۲]
آثار[ویرایش]
رمان[ویرایش]
- Satya Mithya (1953)
- Jiban Ksudha (1955)
- Ab-e-Hayat (1968)
- Chouchir
- Pradip o Patanga
هزلیات[ویرایش]
- Aina (1936–1937)
- Food Conference (1944)
- Gulliverer Safar Nama
- Asmani Purdah,
یادنامه‌ها[ویرایش]
- Atto Katha (1978, autobiography)
- Amar Dekha Rajnitir Panchash Bachhar (1969)
- Sher-e-Bangla haite Bangabandhu (1972).
- Bangladesher Culture
جوایز[ویرایش]
- جایزه ادبیات آکادمی بنگلا (۱۹۶۰)
- جایزه روز استقلال (۱۹۷۹)
- مدال طلای نصیرالدین
منابع[ویرایش]
- ↑ Rana Razzaque (2014), "Ahmed, Abul Mansur", Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh, Asiatic Society of Bangladesh, retrieved May 6, 2015
- ↑ Emran Mahfuz (March 17, 2017). "Abul Mansur Ahmad: A Versatile Genius". The Daily Star. Retrieved March 17, 2017.