ابراهیم شیشری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابراهیم شیشری | |
---|---|
زادهٔ | روستای نبیس، نزدیکی حلب |
درگذشت | ۱۵۰۹م/ ۹۱۵ق ارزنجان |
پیشه | مفسر و صوفی |
ابراهیم بن حسن نبیسی شیشری (؟ -۱۵۰۹م) مفسر، صوفی و زبانشناس نحوی سوری ایرانیاصل در سدهٔ نهم هجری/پانزدهم میلادی بود. او از اهالی روستای نبیس در نزدیکی حلب و خاستگاهش از جایی به نام «شیشر» در سرزمین ایران بودهاست. جماعتی از خوارج او را در ارزنجان کشتند. نوشتههایی از او به جا مانده است: تفسیر که از اول قرآن تا سورهٔ یوسف است، نهایة البهجة که قصیدهای برپایهٔ قافیهٔ تاء است در علم نحو و ۲۳ برگ.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الشِّیشري». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۵. دریافتشده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکیپیوند (کمک)
پیوند به بیرون[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ابراهیم شیشری موجود است.