آمینو هیپوریک اسید

Aminohippurate
داده‌های بالینی
نام‌های دیگر	PAH, PAHA, Aminohippurate, 4-Aminohippuric acid , N-(4-Aminobenzoyl)glycine, para-Aminohippurate
کد ATC	V04CH30 ;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک (4-Aminobenzamido)acetic acid;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	61-78-9 ; 94-16-6 (sodium salt);
پاب‌کم CID	2148;
IUPHAR/BPS	4810;
دراگ‌بنک	DB00345 ;
کم‌اسپایدر	2063 ;
UNII	Y79XT83BJ9;
KEGG	D06890 ;
ChEBI	CHEBI:104011 ;
ChEMBL	ChEMBL463 ;
NIAID ChemDB	019143;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID7022590 ;
ECHA InfoCard	100.000.472
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C9H10N2O3
جرم مولی	۱۹۴٫۱۹۰ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=C(c1ccc(N)cc1)NCC(=O)O;
	InChI InChI=1S/C9H10N2O3/c10-7-3-1-6(2-4-7)9(14)11-5-8(12)13/h1-4H,5,10H2,(H,11,14)(H,12,13) ; Key:HSMNQINEKMPTIC-UHFFFAOYSA-N ;
	(صحت‌سنجی)

آمینو هیپوریک اسید (انگلیسی: Aminohippuric acid) یا اسید پارا آمینو هیپوریک (PAH) مشتق شده از هیپوریک اسید، یک عامل تشخیصی مفید در آزمایش‌های پزشکی مربوط به کلیه است که در اندازه‌گیری جریان پلاسمای کلیوی استفاده می‌شود. این ماده یک مشتق آمید از اسید آمینه گلیسین و پارا آمینو بنزوئیک اسید است که به طور طبیعی در انسان یافت نمی‌شود. پیش از استفاده تشخیصی نیاز به تزریق IV دارد.

تشخیص[ویرایش]

PAH برای اندازه گیری جریان پلاسمای کلیوی مفید است.^[۱]

نسبت استخراج کلیه PAH در یک فرد عادی تقریباً ۰.۹۲ است.^[۲]

داروسازی[ویرایش]

اسید آمینه هیپوریک اغلب به عنوان نمک سدیم سدیم پارا آمینو هیپورات استفاده می‌شود. در طول جنگ جهانی دوم، پارا آمینو هیپورات همراه با پنی‌سیلین به منظور طولانی‌تر شدن زمان گردش پنی‌سیلین در خون تجویز شد. از آنجایی که هم پنی‌سیلین و هم پارا آمینو هیپورات برای یک ناقل در کلیه با هم رقابت می‌کنند، تجویز پارامین هیپورات با پنی‌سیلین باعث کاهش پاکسازی پنی‌سیلین از بدن توسط کلیه شد و درمان ضد باکتریایی بهتری ارائه کرد. ناقل‌های موجود در کلیه با جابجایی مواد، در این مورد، متابولیت‌های دارو، از خون به ادرار، آنیون‌ها و کاتیون‌های آلی را از خون حذف می‌کنند.^[۳]

ثابت تفکیک اسیدی (pKa) آن ۳.۸۳ است.

منابع[ویرایش]

↑ Costanzo, Linda (2007). Physiology (4th ed.). Philadelphia: Lippincott Williams and Wilkins. pp. 156–160.
↑ Reubi FC (September 1953). "Glomerular filtration rate, renal blood flow and blood viscosity during and after diabetic coma". Circulation Research. 1 (5): 410–3. doi:10.1161/01.res.1.5.410. PMID 13082682.
↑ Beyer KH, Flippin H, Verwey WF, Woodward R (1944-12-16). "The effect of para-aminohippuric acid on plasma concentration of penicillin in man". Journal of the American Medical Association. 126 (16): 1007–1009. doi:10.1001/jama.1944.02850510015003.

این یک مقالهٔ خرد بیوشیمی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Costanzo, Linda (2007). Physiology (4th ed.). Philadelphia: Lippincott Williams and Wilkins. pp. 156–160.

[pmid13082682-2] Reubi FC (September 1953). "Glomerular filtration rate, renal blood flow and blood viscosity during and after diabetic coma". Circulation Research. 1 (5): 410–3. doi:10.1161/01.res.1.5.410. PMID 13082682.

[3] Beyer KH, Flippin H, Verwey WF, Woodward R (1944-12-16). "The effect of para-aminohippuric acid on plasma concentration of penicillin in man". Journal of the American Medical Association. 126 (16): 1007–1009. doi:10.1001/jama.1944.02850510015003.

[۱]

[۲]

[۳]