آخرین سه امپراتوری
بخشی از مجموعهٔ |
---|
تاریخ کره |
گاهشمار تاریخ کره |
این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از یک مقالهٔ متناظر در زبانی دیگر گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
دوره آخرین سه امپراتوری (۸۸۹–۹۳۶ پس از میلاد)، کره باستان شاهد احیای نسبی سه امپراتوری قدیم بود که از قرن اول قبل از میلاد تا قرن هفتم پس از میلاد بر شبه جزیره تسلط داشتند. پس از اینکه پادشاهی متحد شیلا از سال ۶۶۸ بعد از میلاد به تنهایی بر کره حکومت میکرد، به آرامی شروع به افول کرد و خلاء قدرتی که ایجاد شد منجر به ظهور چندین قدرت شورشی شد که نامهای تاریخی قدیمی امپراتوریهای باستانی کره را برای خود برگزیدند. یک دوره آشفته از اتحادها و درگیریهای درونی شکل گرفت، اما یک دودمان بار دیگر بر شرایط حاکم مسلط شد؛ دودمان گوریو، یک دولت کرهای متحد و یک سلسله تشکیل میدهد که تقریباً ۵۰۰ سال دوام آورد.
امپراتوری گوریو[ویرایش]
امپراتوری گوریو (گوگوریو جدید) در سال ۹۱۸ میلادی توسط فرمانروایی به نام وانگ گو تأسیس شد. اما بعدها این حکومت تحت نفوذ اشراف و اعیان ایالات مختلف که از بازماندگان شیلا بودند، قرار گرفت. با این حال امپراتوری گوریو تا سال ۱۲۳۱ میلادی، باقیماند تا آنکه امپراتوری مغول، کره را تصرف کرد و به دنبال آن آئین کنفسیوس در کره رواج یافت. در سال ۱۲۶۰ میلادی، حکومت مستقیم مغولان پایان یافت و حکومت گوریو به صورت حکومتی دست نشانده دودمان یوآن دوباره برقرار گشت. پیروان دین کنفسیوس به دستگاههای دولتی راه یافتند و سرانجام در سال ۱۳۹۲، به ریاست ژنرال یی سونگ گی به فرمانروایی گوریو پایان دادند.
منابع[ویرایش]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Later Three Kingdoms». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۰ مه ۲۰۱۹.