یوهان یوهانسون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یوهان یوهانسون

اطلاعات پس‌زمینه
زاده	۱۹ سپتامبر ۱۹۶۹
خاستگاه	ایسلند
درگذشته	۹ فوریهٔ ۲۰۱۸ (۴۸ سال)

یوهان یوهانسون (انگلیسی: Jóhann Gunnar Jóhannsson؛ زادهٔ ۱۹ سپتامبر ۱۹۶۹ - ۹ فوریه ۲۰۱۸) یک موسیقی‌دان اهل ایسلند بود. او جایزهٔ بهترین موسیقی متن برای فیلم نظریه همه‌چیز از هفتاد و دومین مراسم گلدن گلوب دریافت کرد.

یوهان یوهانسون در ۹ فوریه ۲۰۱۸ در شهر برلین در سن ۴۸ سالگی ^[۱]به علت مصرف بیش از حد کوکائین درگذشت.^[۲]

از فیلم‌ها یا مجموعه‌های تلویزیونی که وی در آن‌ها نقش داشته است، می‌توان به به‌دام‌افتاده اشاره نمود.

منابع[ویرایش]

↑ Codrea-Rado، Anna (۲۰۱۸-۰۲-۱۲). «Johann Johannsson, Award-Winning Movie Composer, Dies at 48» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۶.
↑ Burlingame، Jon؛ Burlingame، Jon (۲۰۱۸-۰۹-۱۳). «The Music of 'Mandy': How Johann Johannsson Melded Horror With Heavy Metal». Variety (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۶.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jóhann Jóhannsson». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۵.
«Jóhann_Jóhannsson». دریافت‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۵.^{^{[پیوند مرده]}}

پیوند به بیرون[ویرایش]

ن ب و جایزه گلدن گلوب بهترین موسیقی
دهه ۱۹۴۰	زندگی با پدر – ماکس اشتاینر (۱۹۴۷) کفش‌های قرمز – برایان ایسدیل (۱۹۴۸) The Inspector General – جانی گرین (۱۹۴۹)
دهه ۱۹۵۰	سانست بلوار – فرانتس واکسمن (۱۹۵۰) September Affair – ویکتور یانگ (۱۹۵۱) نیمروز – دمیتری تیومکین (۱۹۵۲) On the Beach – ارنست گلد (۱۹۵۹)
دهه ۱۹۶۰	آلامو – دمیتری تیومکین (۱۹۶۰) توپ‌های ناوارون – دمیتری تیومکین (۱۹۶۱) کشتن مرغ مقلد – المر برنستاین (۱۹۶۲) (۱۹۶۳) سقوط امپراتوری روم – دمیتری تیومکین (۱۹۶۴) دکتر ژیواگو – موریس ژار (۱۹۶۵) هاوایی – المر برنستاین (۱۹۶۶) کملوت – فردریک لووه (۱۹۶۷) کفش‌های ماهیگیر – الکس نورث (۱۹۶۸) بوچ کسیدی و ساندنس کید – برت بکراک (۱۹۶۹)
دهه ۱۹۷۰	داستان عشق – فرانسیس له (۱۹۷۰) شفت – آیزاک هیز (۱۹۷۱) پدرخوانده – نینو روتا (۱۹۷۲) جاناتان مرغ دریایی – نیل دایمند (۱۹۷۳) شازده کوچولو – آلن جی لرنر، فردریک لووه (۱۹۷۴) آرواره‌ها – جان ویلیامز (۱۹۷۵) ستاره‌ای متولد شده‌است – کنت آشر، پال ویلیامز (۱۹۷۶) جنگ ستارگان – جان ویلیامز (۱۹۷۷) قطار سریع‌السیر نیمه‌شب – جورجو مورودر (۱۹۷۸) اینک آخرالزمان – کارمینه کوپولا، فرانسیس فورد کوپولا (۱۹۷۹)
دهه ۱۹۸۰	بدل‌کار – دومینیک فرونتیر (۱۹۸۰) ای.تی. موجود فرازمینی – جان ویلیامز (۱۹۸۲) فلش‌دنس – جورجو مورودر (۱۹۸۳) گذرگاهی به هند – موریس ژار (۱۹۸۴) خارج از آفریقا – جان بری (۱۹۸۵) مأموریت – انیو موریکونه (۱۹۸۶) آخرین امپراتور – دیوید برن، ریوئیچی ساکاموتو، تسونگ سو (۱۹۸۷) گوریل‌ها در مه – موریس ژار (۱۹۸۸) پری دریایی کوچولو – آلن منکن (۱۹۸۹)
دهه ۱۹۹۰	آسمان سرپناه – رچارد هاروویتز، ریوئیچی ساکاموتو (۱۹۹۰) دیو و دلبر – آلن منکن (۱۹۹۱) علاءالدین – آلن منکن (۱۹۹۲) بهشت و زمین – کیتارو (۱۹۹۳) شیرشاه – هانس زیمر (۱۹۹۴) راه رفتن روی ابرها – موریس ژار (۱۹۹۵) بیمار انگلیسی – گابریل یارد (۱۹۹۶) تایتانیک – جیمز هورنر (۱۹۹۷) نمایش ترومن – بورخارد دالویتز، فیلیپ گلس (۱۹۹۸) ۱۹۰۰ – انیو موریکونه (۱۹۹۹)
دهه ۲۰۰۰	گلادیاتور – لیسا جرارد، هانس زیمر (۲۰۰۰) مولن روژ! – کریگ آرمسترانگ (۲۰۰۱) فریدا – الیوت گلدنتال (۲۰۰۲) بازگشت پادشاه – هاوارد شور (۲۰۰۳) هوانورد – هاوارد شور (۲۰۰۴) خاطرات یک گیشا – جان ویلیامز (۲۰۰۵) پرده رنگی – الکساندر دسپلا (۲۰۰۶) تاوان – داریو ماریانلی (۲۰۰۷) میلیونر زاغه‌نشین – ای. آر. رحمان (۲۰۰۸) بالا – مایکل جاکینو (۲۰۰۹)
دهه ۲۰۱۰	شبکه اجتماعی – ترنت رزنر، آتیکوس راس (۲۰۱۰) آرتیست – لودویک بورس (۲۰۱۱) زندگی پی – میخائل دانا (۲۰۱۲) همه‌چیز از دست رفته‌است – آلکس ایبرت (۲۰۱۳) نظریه همه‌چیز – یوهان یوهانسون (۲۰۱۴) هشت نفرت‌انگیز – انیو موریکونه (۲۰۱۵) لا لا لند – جاستین هورویتز (۲۰۱۶) شکل آب - الکساندر دسپلا (۲۰۱۷) نخستین انسان - جاستین هورویتز (۲۰۱۸) جوکر - هیلدور گودنادوتیر (۲۰۱۹)
دهه ۲۰۲۰	روح – ترنت رزنر، آتیکوس راس و جان باتیست (۲۰۲۰) تلماسه – هانس زیمر (۲۰۲۱) بابیلون – جاستین هورویتز (۲۰۲۲) اوپنهایمر – لودویگ گورانسون (۲۰۲۳)

این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک آهنگساز است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.