یوسف بن یهودا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یوسف بن یهودا یا یوسف بن یهودا بن اسحاق بن عقنین، فیلسوف، شاعر، نویسنده و مفسر یهودی میشنا و تورات بود.

زندگانی[ویرایش]

ابن سمعون، ابوالحجاج یوسف بن یهودا بن اسحاق بن عقنین، در سال ۱۱۶۰ میلادی متولد شد. محل ولادتش را سبته گزارش کرده‌اند. وی را به جهت انتساب و اعتبار جدش، ابن شمعون خواندند که بعدها در عربی به ابن سمعون مبدل شد. او پس از آموزش‌های مقدماتی در شهر خود، به فاس مهاجرت کرد و در آنجا آموزش پزشکی دید. در زمانی که یهودیان و مسیحیان مغرب بین جلای وطن و پذیرش اسلام مجبور بودند یکی را انتخاب کنند، وی ظاهراً اسلام را پذیرفت. وی پس از آن به مصر رفته و نزد استادی یهودی به تعلیم پزشکی پرداخت. او پس مرگ استادش به حلب مهاجرت کرد و با دختر ابوالعلاء ازدواج کرد. وی پس از حلب، به عراق و هندوستان رفت و مجدد به حلب بازگشت و در آنجا ماندگار شد. [۱]

آثار[ویرایش]

آثار وی به زبان عربی عبارتند از:[۱]

  • رسالة فی ترتیب الاغذیة اللطیفة و کیفیة تناولها
  • شرح الفصول بقراط
  • رسالة الابانة فی اصول الدیانة
  • مقالة فی معرفة کمیات المقادیر المذکورة فی المشنا و التلمود
  • طب النفوس السلیمة و معالجة النفوس الالیمة
  • انکشاف الاسرار و ظهور الانوار

آثار عبری وی عبارتند از:[۱]

  • کتاب احکام قضا
  • مدخلی بر تلمود
  • پندنامه

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «ابن سمعون | دائرةالمعارف بزرگ اسلامی | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی». www.cgie.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۶.