گوستاو هرتز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گوستاو هرتز
هرتز در ۱۹۲۵
زادهٔ۲۲ ژوئیهٔ ۱۸۸۷
هامبورگ، امپراتوری آلمان
درگذشت۳۰ اکتبر ۱۹۷۵ (۸۸ سال)
برلین شرقی، آلمان شرقی
ملیتآلمانی
محل تحصیلدانشگاه هومبولت برلین
شناخته‌شده برایآزمایش فرانک–هرتز
برای کشف قوانین برخورد الکترونها به اتم
جایزه(ها) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۲۵)
به همراه همکارش جیمز فرانک
مدال ماکس پلانک (۱۹۵۱)
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیک
محل کاردانشگاه هاله-ویتنبرگ
دانشگاه فنی برلین
استاد راهنماهاینریش روبنس
ماکس پلانک
دانشجویان دکتریهاینتز پوزه
یادداشت‌ها
پدر کارل هلموت هرتز، مخترع پژواک‌نگاری قلب
پدربزرگ هانس هرتز، مخترع لوله میکرو فوکوس فلزی جت - آند - لوله اشعه ایکس

گوستاو لودویگ هرتز (به آلمانی: Gustav Ludwig Hertz) (متولد ۲۲ ژوئیه ۱۸۸۷ در هامبورگ – درگذشته ۳۰ اکتبر ۱۹۷۵ در برلین) یک فیزیک‌دان تجربی آلمانی بود. او و همکارش جیمز فرانک در سال ۱۹۲۵ به خاطر کشف قوانین برخورد الکترون‌ها به اتم مفتخر به دریافت جایزه نوبل فیزیک شدند.

او در دانشگاه‌های مختلفی تحصیل کرد و در دانشگاه‌های هال و برلین هم تدریس کرد. او سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۴ را در روسیه اقامت داشت و سپس دوباره به آلمان برگشت و به در دانشگاه لایپزیگ با سمت ریاست مشغول به کار گردید. او و همکارش فرانک در آنجا آزمایش‌هایی در زمینه برخود الکترون‌ها انجام داد که جایزه نوبل را برایشان به ارمغان آورد.

منابع[ویرایش]

  • "Gustav Hertz" (به انگلیسی). وبگاه رسمی نوبل.