کینوآ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کینوآ
کینوآ، Chenopodium quinoa
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاه
راسته: میخک‌سانان
تیره: تاج‌خروسیان
گونه: C. quinoa
نام دوبخشی
Chenopodium quinoa

کینوآ گیاهی است که به خاطر دانه‌های خوراکی‌اش کاشته می‌شود. جزو غلات نیست و به خانواده اسفناج شباهت دارد. این گیاه در آمریکای جنوبی می‌روید و نحوه طبخ دانه‌های آن مشابه برنج است.

کینوآ گیاه بومی کوه‌های آند در بولیوی، شیلی و پرو، بسیار خوش هضم و منبع غنی از پروتئین، آهن، فسفر، انواع ویتامین‌ها و امگا۳ است. این گیاه قدمتی بیش از پنج‌هزار سال دارد و اکنون نیز در آمریکای جنوبی در سطح وسیعی در حال کشت است. در دهه اخیر کینوآ به عنوان یکی از «دانه‌های باستانی» و جایگزین سالم‌تر و جذاب‌تر گندم در کشورهای غربی شناخته شده‌است.فیبر موجود در کینوا باعث بهبود هضم غذا شده و باعث سلامتی دستگاه گوارش می شود. گلوتامیک اسید موجود در کینوا در معده به گلوتامین تبدیل شده و باعث سلامت مخاط معده می‌شود. مقادیر بالای فیبر موجود در کینوا به بهبود حرکات روده کمک کرده و باعث پیشگیری و درمان یبوست می شود .[۱] گیاه کینوآ، گیاهی مقاوم به شرایط کم‌آبی و شوری است. میزان برداشت آن در هکتار با توجه به شرایط کشت دو تا شش تن می‌باشد.[۲]

ارزش غذایی[ویرایش]

کینوآ، خام
ارزش غذایی به ازای هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)
انرژی۱٬۵۳۹ کیلوژول (۳۶۸ کیلوکالری)
64.2 g
فیبر خوراکی7.0 g
6.1 g
چربی تک‌سیرنشده1.6 g
چربی غیراشباع چندگانه3.3 g
14.1 g
ویتامین‌ها
درصد ارزش روزانه
برابر ویتامین آ
۰٪
۱ میکروگرم
ویتامین (B۱)
۳۱٪
۰٫۳۶ میلی‌گرم
(B۲)
۲۷٪
۰٫۳۲ میلی‌گرم
نیاسین (B۳)
۱۰٪
۱٫۵۲ میلی‌گرم
ویتامین ب۶
۳۸٪
۰٫۴۹ میلی‌گرم
فولیک (B۹)
۴۶٪
۱۸۴ میکروگرم
کولین
۱۴٪
۷۰ میلی‌گرم
ویتامین ث
۰٪
۰ میلی‌گرم
ویتامین ئی
۱۶٪
۲٫۴ میلی‌گرم
مواد معدنیمقدار
درصد ارزش روزانه
کلسیم
۵٪
۴۷ میلی‌گرم
آهن
۳۵٪
۴٫۶ میلی‌گرم
منیزیم
۵۵٪
۱۹۷ میلی‌گرم
منگنز
۹۵٪
۲٫۰ میلی‌گرم
فسفر
۶۵٪
۴۵۷ میلی‌گرم
پتاسیم
۱۲٪
۵۶۳ میلی‌گرم
سدیم
۰٪
۵ میلی‌گرم
روی
۳۳٪
۳٫۱ میلی‌گرم
دیگر اجزاءمقدار
آب13.3 g

درصدهای تقریبی ارائه شده برای افراد بزرگسال از روی مرجع مصرف رژیم غذایی هستند.
منبع: مرکز داده غذای وزارت کشاورزی آمریکا
کینوآ، پخته
ارزش غذایی به ازای هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)
انرژی۵۰۳ کیلوژول (۱۲۰ کیلوکالری)
21.3 g
فیبر خوراکی2.8 g
1.92 g
چربی تک‌سیرنشده0.529 g
چربی غیراشباع چندگانه1.078 g
4.4 g
ویتامین‌ها
درصد ارزش روزانه
برابر ویتامین آ
۰٪
۰ میکروگرم
ویتامین (B۱)
۹٪
۰٫۱۰۷ میلی‌گرم
(B۲)
۹٪
۰٫۱۱ میلی‌گرم
نیاسین (B۳)
۳٪
۰٫۴۱۲ میلی‌گرم
ویتامین ب۶
۹٪
۰٫۱۲۳ میلی‌گرم
فولیک (B۹)
۱۱٪
۴۲ میکروگرم
کولین
۵٪
۲۳ میلی‌گرم
ویتامین ث
۰٪
۰ میلی‌گرم
ویتامین ئی
۴٪
۰٫۶۳ میلی‌گرم
مواد معدنیمقدار
درصد ارزش روزانه
کلسیم
۲٪
۱۷ میلی‌گرم
آهن
۱۱٪
۱٫۴۹ میلی‌گرم
منیزیم
۱۸٪
۶۴ میلی‌گرم
منگنز
۳۰٪
۰٫۶۳۱ میلی‌گرم
فسفر
۲۲٪
۱۵۲ میلی‌گرم
پتاسیم
۴٪
۱۷۲ میلی‌گرم
سدیم
۰٪
۷ میلی‌گرم
روی
۱۱٪
۱٫۰۹ میلی‌گرم
دیگر اجزاءمقدار
آب72 g

درصدهای تقریبی ارائه شده برای افراد بزرگسال از روی مرجع مصرف رژیم غذایی هستند.
منبع: مرکز داده غذای وزارت کشاورزی آمریکا

کینوآی خام و نپخته دارای ۱۳٪ آب، ۶۴٪ کربوهیدرات، ۱۴٪ پروتئین، ۶٪ چربی است. تحقیقات نشان داده‌است که ۱۰۰ گرم کینوآی خام در روز منبع غنی برای پروتیین، فیبر غذایی، ویتامین ب و مواد مغذی معدنی است.[۳]

کینوآی پخته، که معمولاً به این صورت مصرف می‌شود، دارای ۷۲٪ آب، ۲۱٪ کربوهیدرات، ۴٪ پروتئین، ۲٪ چربی است. مواد مغذی کینوآ پس از پختن به صورت محسوسی کاهش پیدا می‌کند.[۴]

۱۰۰ گرم کینوآی پخته ۱۲۰ کالری دارد و منبع غنی منگنز و فسفر است (به ترتیب ۳۰٪ و ۲۰٪ نیاز روزانه) و همچنین شامل کمی فیبر غذایی (۱۰–۱۹٪ نیاز روزانه) و سایر مواد مغذی معدنی از جمله آهن، روی و منیزیم است.

کینوآ در ایران[ویرایش]

در سال ۱۳۸۷، مؤسسه اصلاح تهیه نهال و بذر، با واردات بذر این گیاه تنها توانست عملکرد یک تن در هکتار داشته باشد که موفقیت‌آمیز نبود. در سال ۲۰۱۳ که سال کینوآ نام‌گذاری شده بود، فائو برخی ارقام این گیاه را به هشت کشور منتقل کرد که ایران یکی از این کشورها بود عملکرد چهار تنی در آب شیرین به‌دست آمد. در حال حاضر در ایران تلاش می‌شود تا کاشت این گیاه در مناطق شور صورت گرفته و افزایش عملکرد به دست آید. کینوآ به‌عنوان ماده غذایی مجاز برای افرادی که به گلوتن موجود در گندم حساسیت دارند استفاده می‌شود و در حال حاضر از این گیاه برای تولید آرد، غنی کردن آرد، گندم، تولید بیسکوئیت و پاستا استفاده می‌شود.[۵][۶]

از برگ‌های جوان به عنوان سبزی تازه یا به صورت پخته در ترکیب غذایی مانند، خوراک سبزیجات، کوکو و آش استفاده می‌شود. ولی محصول اصلی این گیاه، دانه آن است که دارای ارزش غذایی بالایی است. کینوآ در کشورهای آمریکای جنوبی به نام‌های: خاویار گیاهی و برنج اینکا هم معروف است.

دانه‌های این گیاه مقدار سدیم کمتر ولی میزان کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم، آهن، مس، منگنز و روی بیشتری از گندم، جو و ذرت دارند.

تفاوت کینوآی سفید، قرمز و سیاه[ویرایش]

مانند دیگر غلات، کینوآ هم در رنگ‌های مختلف وجود دارد. کینوآی سفید بیشتر از بقیه در دسترس است و در واقع یک رنگ مایل به زرد دارد که به آن کینوآی طلایی هم گفته می‌شود.

در واقع همه انواع کینوآ دانه‌های یکسانی هستند و تفاوت کینوآی سفید، قرمز و سیاه از نظر مواد مغذی اندک است.

تفاوت کینوآی سفید، قرمز و سیاه از نظر ارزش غذایی کم است ولی در طعم، بافت و زمان پخت متفاوت هستند.

کینوآی سفید ظریف‌ترین و سبک‌ترین بافت را دارد و بعد از پخت نرم‌تر از انواع دیگر کینوآ است.

کینوآی قرمز که بعد از پخت بیشتر به قهوه‌ای روشن تبدیل می‌شود، طعم شیرین‌تری دارد و بافت آن هنگام جویدن بیشتر حس می‌شود. کینوآی قرمز تا حدودی از نظر طعم و بو شبیه فندق است.

کینوآی قرمز برای تهیه سالاد سرد انتخاب بهتری است زیرا شکل خود را بعد از پخت حفظ می‌کند.

کینوآی سیاه عطر و طعم خاکی تری دارد و کمی شیرین مزه‌تر از کینوآی سفید است و رنگ سیاه خود را بعد از پخته شدن حفظ می‌کند.

با وجود اینکه تفاوت اندکی در عطر و طعم انواع رنگ‌های کینوآ وجود دارد ممکن است بافت و طعم یکی از آن‌ها شما را برای یک غذای خاص بیشتر تحت تأثیر قرار دهد.

۲۰۱۳ سال جهانی کینوآ[ویرایش]

مجمع جهانی سازمان ملل متحد سال ۲۰۱۳ را سال جهانی کینوآ اعلام کرد تا بدین وسیله از سنت‌های بومی مردم آند که توانسته بودند در هماهنگی با طبیعت این گیاه را حفظ کرده و به نسل‌های آینده منتقل کنند تقدیر به عمل آورد.[۷]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «برنج و آدم‌ها، داستان تکامل دایره‌وار ترجیحات غذایی». مجلهٔ اکونومیست. دریافت‌شده در ۲۰۱۷. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  2. استان خوزستان، میزبان نخستین کشت تحقیقی - ترویجی گیاه کینوآ بایگانی‌شده در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine '
  3. http://ndb.nal.usda.gov/ndb/foods/show/6587?fg=&man=&lfacet=&count=&max=&sort=&qlookup=&offset=&format=Full&new=&measureby=Full بایگانی‌شده در ۲۷ فوریه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine Link to USDA Database entry
  4. Johnson DL, Ward SM (1993). "Quinoa". Department of Horticulture, Purdue University; obtained from Johnson, D.L. and S.M. Ward. 1993. Quinoa. p. 219-221. In: J. Janick and J.E. Simon (eds.), New crops. Wiley, New York. Retrieved 21 May 2013.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:استفاده از پارامتر نویسندگان (link)
  5. تهیه بسته مدیریت تولید کینوآ با منابع آب شور در ایران بایگانی‌شده در ۴ اکتبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine '
  6. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Quinoa». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۰.
  7. FAO. «International year of Quinoa». Food and Agriculture Organization of United Nations.

۸. سایت شرکت کیان فود http://www.kianfood.com

۹. دستور عمل پخت کینوآ http://www.hezargiah.com/پخت-کینوا/