کنستانتین هیرل
کنستانتین هیرل Konstantin Hierl | |
|---|---|
 کنستانتین هیرل در سال ۱۹۴۱ | |
| مدیر خدمات کارگری رایش | |
| دوره مسئولیت ۲۶ ژوئن ۱۹۳۵ – مه ۱۹۴۵ | |
| رهبر | آدولف هیتلر |
| پس از | موقعیت بناگذاری |
| پیش از | موقعیت لغو |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲۴ فوریهٔ ۱۸۷۵ پارسبرگ پادشاهی بایرن امپراتوری آلمان |
| درگذشته | ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۵ (۸۰ سال) هایدلبرگ آلمان غربی |
| ملیت | آلمانی |
| حزب سیاسی | حزب ناسیونال‌سوسیالیست کارگران آلمان |
| پیشه | افسر نظامی |
کنستانتین هیرل (به آلمانی: Konstantin Hierl) (۲۴ فوریه ۱۸۷۵ – ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۵) از چهره‌های بزرگ در دولت آلمان نازی بود. او مدیر خدمات کارگری رایش (RAD) و از همکاران آدولف هیتلر بود پیش از آن‌که به قدرت ملی برسد.
زندگی[ویرایش]
هیرل در پارسبرگ در نزدیکی شهر نویمارکت این در اوبرفالتز در منطقه‌ای از باواریا به نام فالتس علیا به دنیا آمد و دوران متوسطه مدرسه را در بورگ‌هاوزن، التوتیگ و رگنسبورگ گذراند. در سال ۱۸۹۳ میلادی او به عنوان دانشجوی دانشکده افسری به ارتش باواریا ملحق شد و در سال ۱۸۹۵ توانست به درجه ستوانی دست یابد و در سال ۱۹۰۲ فارغ از تحصیل در آکادمی نظامی شود. در سال ۱۹۰۹ به سروان ارتقا یافت. او به عنوان یک فرمانده گروهان پیاده‌نظام در باواریا خدمت کرد. در زمان جنگ جهانی اول او به عنوان یکی از افراد ستاد ارتش سپاه سلطنتی باواریا که بخشی از لشکر ششم بود خدمت کرد و در جبهه شرقی به نبرد پرداخت در جایی که به درجه سرهنگ دوم نایل آمد.
حزب نازی[ویرایش]
در ۱۹۲۹ به حزب ناسیونال‌سوسیالیست کارگران آلمان ملحق و در همان سال عنوان ریاست بخش دوم سازمان را به دست آورد. در انتخابات فدرال ۱۹۳۰ او به یکی از اعضای پارلمان رایشتاگ تبدیل شد.
دو سال بعد که حزب نازی قدرت را به دست آورد هیرل رئیس ارسال داوطلبان در یک سازمان کارگری داوطلبانه دولتی شد که به پروژه‌های ساخت و ساز عمرانی و کشاورزی خدمات ارائه می‌کردند. سازمان‌های بسیاری در اروپا در آن زمان وجود داشت، که برای تأمین اشتغال بسیار مورد نیاز در طول رکود بزرگ بنا شده بودند.
در طول جنگ جهانی دوم صدها واحد از خدمات کارگری رایش هیرل در تهیه سربازان خط مقدم با غذا و مهمات، تعمیر جاده‌های آسیب دیده و ساخت و تعمیر باندهای پروازی مشغول بودند. واحدهای خدمات کارگری رایش به ساخت استحکامات ساحلی (بسیاری از مردان خدمات کارگری رایش بر روی دیوار آتلانتیک کار می‌کردند)، میدان‌های مین گذاری، استحکامات سرنشین دار، و حتی نگهبانی از اماکن حیاتی و زندانیان جنگ کمک کرده‌اند. فعالیتهای خدمات کارگری رایش به پشتیبانی محدود نمی‌شد و صدها واحد آموزشی به عنوان واحد ضدهوایی و باتری توپخانه ضدهوایی مستقر شدند.
در ۲۴ فوریه ۱۹۴۵ نشان آلمان به وی اعطا شد که بالاترین دکوراسیون حزب نازی به خاطر خدماتش به رایش بود. هیرل و آرتور آکسمان تنها دریافت‌کنندگان نشان آلمان بودند که از جنگ جهانی دوم جان سالم به در بردند. پس از جنگ، او محاکمه و به خاطر «جرم‌های عمده» مجرم شناخته شد. هیرل در یک اردوگاه کار به پنج سال زندان محکوم شد. پس از آزادی تا زمان مرگ خود در ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۵ در هایدلبرگ زندگی کرد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- «کنستانتین هیرل». ورلد وار گریواستون. دریافت‌شده در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۷.
- حزب نازی ۱۹۱۹–۱۹۴۵: تاریخ کامل. ۲۰۰۷. شابک ۹۷۸۰۹۸۲۴۹۱۱۹۵. دریافت‌شده در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۷.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Konstantin Hierl». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ فوریه ۲۰۱۷.
- اعضای رایشستاگ آلمان نازی
- اعضای رایشستاگ جمهوری وایمار
- اهالی نویمارکت
- درگذشتگان ۱۹۵۵ (میلادی)
- رهبران نازی
- زادگان ۱۸۷۵ (میلادی)
- اعضای فرایکور
- نازیهای خدمتکرده در جنگ جهانی اول
- مجرمان سده ۲۰ (میلادی) اهل آلمان
- وزیران آلمان نازی
- دریافت‌کنندگان صلیب آهنین (۱۹۱۴) درجه یک
- دریافت‌کنندگان صلیب آهنین (۱۹۱۴) درجه دو
- نازیهای متهم به ارتکاب جرم
- زندانیان آلمان