وایت واکر
| وایت واکر | |
|---|---|
| شخصیت ترانه یخ و آتش | |
 یک وایت واکر با نیزهٔ یخی (با بازیِ راس مولان)، در بازی تاج‌وتخت | |
| نخستین حضور | رمان: بازی تاج‌وتخت (۱۹۹۶) تلویزیون: «زمستان در راه است» (۲۰۱۱) |
| پدیدآور | جرج آر. آر. مارتین |
| اطلاعاتِ درون‌داستانی | |
| لقب | «دیگران» |
| نوع | موجود غیر بشری مرده |
وایت واکر (انگلیسی: White Walker) یک موجود انسان‌نما در مجموعهٔ تلویزیونی بازی تاج‌وتخت و رمان ترانه یخ و آتش اثرِ جرج آر. آر. مارتین است. در آغاز، از این شخصیت خیالی با نام «دیگران» در رمان یاد شده‌است که تهدیدی فراطبیعی برای بشر محسوب می‌شوند. این موجودات در فراسوی دیوار بزرگ در «وستروس» ساکن هستند.[۱][۲]
توصیف[ویرایش]
مارتین این موجودات را با نام «دیگران» در همان پیش‌گفتار رمان بازی تاج‌وتخت (۱۹۹۶) چنین شرح می‌دهد: «بلندقد… لاغر و نحیف و سخت چون استخوان‌های کهن، با گوشتی سفید و رنگ‌پریده همچون شیر» و چشمانی «نافذ و آبی‌تر از هر چشم انسانی دیگر؛ آبی چون یخ مذاب». در حضور سرمای طاقت‌فرسا، این موجودات زرهی بر تن دارند که «گویی با حرکت‌شان، رنگ عوض می‌کنند» و شمشیرهای یخی نازکی حمل می‌کنند که می‌تواند فولاد را هم خُرد کند. این «دیگران»، در سکوت حرکت می‌کنند و زبان مخصوص‌به‌خود را دارند. مارتین شرح می‌دهد که صدایشان «همچون صدای ترک‌خوردن یخ بر سطح یک دریاچهٔ منجمد در زمستان» است.[۳] در طوفان شمشیرها (۲۰۰۰) معلوم می‌شود که آنها نسبت به «دراگون‌گِلَس» (نوعی ابسیدین) آسیب‌پذیر هستند[۴] و سَـموِل تارلی یکی از آنان را بدین گونه می‌کشد.
در رقصی با اژدهایان، سَـموِل اسنادی بسیار کهن پیدا می‌کند که در آنها ذکر شده که این «دیگران»، نسبت به یک مادهٔ دیگر به نام «دراگون‌استیل» هم آسیب‌پذیرند که خودش و جان اسنو حدس می‌زنند همان «فولاد والرین» باشد.[۵]
هر موجودی که توسط «دیگران» کشته شود، کمی بعد دوباره زنده شده و به موجودی موسوم به «وایت» مبدل می‌شود که فناناپذیر، با پوستی رنگ‌پریده و دست‌های سیاه و چشمانی براق هستند.[۳][۶] «دراگون‌گِلَس» هیچ اثری بر «وایت‌ها» ندارد.[۷] با آنکه می‌توان به‌لحاظ فیزیکی به آنها آسیب زد، اما حتی اعضای تکه‌تکه‌شدهٔ آنها، زنده و متحرک باقی می‌مانند و تنها راه از بین بردنشان، آتش (سوزاندن) است.[۶][۷]
انسان‌هایی که در آن سوی دیوار بزرگ زندگی می‌کنند، و توسط ساکنان وستروس «وحشیان» یا «بربرها» لقب گرفته‌اند، جسد مردگان خودشان را می‌سوزاند تا بعدها تبدیل به یکی از این «وایت‌ها» نشوند.[۸]
در مجموعهٔ تلویزیونی بازی تاج‌وتخت محصول اچ‌بی‌او، نقش یکی از وایت‌واکرهای اصلی را راس مولان[۹][۱۰] و نقش پادشاه آنان یعنی «نایت کینگ» را ابتدا ریچارد بریک در قسمت چهارم از فصل چهارم سریال،[۱۱][۱۲][۱۳] و سپس هنرپیشهٔ اسلواک «ولادیمیر فوردیک» (از فصل ششم به‌بعد) ایفا می‌کنند.
منابع[ویرایش]
- ↑ Egner, Jeremy (May 11, 2015). "On Game of Thrones, an Awkward Dinner and a Stony Encounter". The New York Times. Retrieved June 1, 2015.
- ↑ Egner, Jeremy (June 1, 2015). "Game of Thrones Q. and A. : Birgitte Hjort Sorensen on Playing a Wildling Mother". The New York Times. Retrieved June 1, 2015.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Martin, George R. R. (1996). "Prologue". A Game of Thrones. pp. 7–10. ISBN 978-0-553-89784-5.
- ↑ Martin, George R. R. (2000). "Chapter 18: Samwell". A Storm of Swords. p. 208. ISBN 978-0-553-89787-6.
- ↑ Martin, George R. R. (2011). "Chapter 7: Jon". A Dance with Dragons. pp. 99–100. ISBN 978-0-553-90565-6.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Martin. "Chapter 52: Jon". A Game of Thrones. pp. 533–536, 545–548.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Martin. "Chapter 46: Samwell". A Storm of Swords. pp. 534–535.
- ↑ Martin, George R. R. (1998). "Chapter 13: Jon". A Clash of Kings. p. 155. ISBN 978-0-553-89785-2.
- ↑ Souppouris, Aaron (June 17, 2014). "Becoming a White Walker: how one man turns into a terrifying Game of Thrones villain". The Verge. Retrieved June 1, 2015.
- ↑ Finestone, Nathaniel (August 12, 2014). "Manchester Comicon–How to catch a White Walker in his Natural Habitat". The Prince Arthur Herald. Archived from the original on 21 August 2017. Retrieved June 7, 2015.
- ↑ Fleming Jr, Mike (June 27, 2016). "Game Of Thrones David Benioff & D.B. Weiss On Shocking Season 6 Finale". Deadline.com. Retrieved October 2, 2016.
- ↑ Shanley, Patrick (June 1, 2015). "Game of Thrones ventures beyond books in a big way". CNN. Retrieved June 3, 2015.
- ↑ Poladian, Charles (June 1, 2015). "Game Of Thrones Season 5 Spoilers: Night's King, White Walker Meaning And Jon Snow's Fate After 'Hardhome'". International Business Times. Retrieved June 3, 2015.