هایت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هتل‌های‌هایت
ISINUS4485791028 ویرایش در ویکی‌داده
صنعتهتل‌داری
بنا نهاده۱۹۵۷
دفتر مرکزیشیکاگو، ایلینوی آمریکا
شمار موقعیت‌ها1175 hotels (310,000 Rooms)[۱]
محدودهٔ فعالیتجهانی
تعداد کارکنان130,000[۲]
وبگاه
هایت هتل در دنور، کلورادو، آمریکا
هایت هتل در قاهره، مصر
هتل‌هایت پیشین/هما خیام/احمدآباد مشهد

شرکت هتل‌های هایت (به انگلیسی: Hyatt Hotels Corporation)، یک شرکت بین‌المللی هتل‌داری آمریکا است، و دفتر مرکزی آن در شیکاگو، ایلینوی، آمریکا قرار دارد. این شرکت در سال ۱۹۵۷ تأسیس شد. هم‌اکنون مارک هوپلامازیان ریاست این شرکت را بر عهده دارد.[۳] این شرکت توسط خانواده پریتزکر اداره می‌شود.[۴]

تاریخچه[ویرایش]

شرکت‌هایت پس از خرید خانه‌هایت در فرودگاه بین‌المللی لس آنجلس در ۲۷ سپتامبر ۱۹۵۷ به وجود آمد. در سال ۱۹۶۹، هایت شروع به گسترش در سطح بین‌المللی کرد. هایت با توسعه املاک جدید و از طریق اکتساب رشد کرده‌است، که بیشترین رشد حاصل از تصاحب سوئیت‌های عامری (که بعداً Hyatt Place تغییر نام داد) در سال ۲۰۰۴، سوئیت‌های سامرفیلد (بعداً Hyatt House تغییر نام داد) در سال ۲۰۰۵ است.[۵][۶][۷] هایت دارای بیش از ۱۳۵۰ هتل و املاک همه‌جانبه در ۶۹ کشور در شش قاره است.

برند[ویرایش]

املاک با برندهایت به‌طور سنتی به مشتریان مجلل یا تجاری ارائه می‌دهند. املاک آن یا با خدمات کامل یا هتل‌های بوتیک بودند. در سال ۱۹۸۰، هایت برندهای Grand Hyatt و Park Hyatt را به مجموعه خود اضافه کرد.[۸] در سال ۱۹۹۵، هایت وارد بازار مالکیت تعطیلات شد. هایت نام تجاری Hyatt Place را که به عنوان یک ارائه خدمات محدود برای مسافران تجاری طراحی شده بود، در سال ۲۰۰۶ معرفی کرد.[۹] Hyatt House اولین ملک انتخابی‌هایت بود که عمدتاً برای مسافرانی که اقامت طولانی‌مدت داشتند و با قیمتی مقرون به صرفه‌تر پذیرایی می‌کرد.[۱۰] از آن زمان، هایت طیف گسترده‌ای از برندهای دیگر را به خصوص در بخش سبک زندگی و استراحتگاه اضافه کرده‌است.[۱۱][۱۲][۱۳]

در ایران[ویرایش]

این شرکت در زمان پهلوی در شهرهای ایران همچون چالوس، مشهد، و تهران هتل‌هایی داشت که در زمان انقلاب سال ۱۳۵۷ مصادره شدند و بعدها در میان موارد ذکر دعاوی آمریکا علیه ایران مطرح گردید.[۱۴] این هتل‌ها اکنون متعلق به بنیاد مستضعفان هستند.[۱۵][۱۶][۱۷]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. https://s2.q4cdn.com/278413729/files/doc_financials/2021/q4/ec2f121c-9941-4dd9-b50a-0aff00d26816-(1).pdf [نشانی وب عریان]
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ مه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۶ مارس ۲۰۲۲.
  3. Mark S. Hoplamazian - News, Articles, Biography, Photos - WSJ.com
  4. "Hyatt Hotels". Fortune. Archived from the original on 11 April 2022. Retrieved 27 December 2023.
  5. "Hyatt History". Hyatt About (به انگلیسی). Archived from the original on 2020-02-15. Retrieved 2020-02-18.
  6. "About Hyatt". Hyatt.com. 2004-12-09. Retrieved 2019-07-05.
  7. "Hyatt to acquire Two Roads Hospitality". Retrieved 10 October 2018.
  8. "1,260-room hotel in Hedreen complex will be Hyatt Regency". Seattle Daily Journal of Commerce. October 6, 2016. Retrieved October 18, 2016.
  9. "Hyatt Recognized by Human Rights Campaign as 'Best Place to Work' for LGBT Equality". Hyatt Press Room. Hyattpressroom.com. 2015-11-18. Archived from the original on 2020-02-18. Retrieved 2012-10-30.
  10. "Hyatt Hotels | 2021 100 Best Companies". Fortune (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-30.
  11. "Hyatt History". Hyatt About (به انگلیسی). Archived from the original on 2020-02-15. Retrieved 2020-02-18.
  12. "Review: Park Hyatt Zanzibar (Tanzania)". The Luxury Travel Expert. January 31, 2018. Retrieved June 26, 2023.
  13. "Other Partnerships". Hyatt.com. Archived from the original on 31 May 2023. Retrieved 27 December 2023.
  14. Iran-U.S. Claims Tribunal Reports, Volume 27. J. C. Adlam. Cambridge University Press, 1994. ISBN 0-521-46461-7 xviii
  15. «هتل پارسیان آزادی خزر (هتل‌هایت سابق)». وبگاه بانک اطلاعاتی شمال ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۱.
  16. «پروژه بازسازی هتل آزادی تهران». وبگاه شرکت بازرگانی پیشرو سیاحت. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۱.
  17. «کارکنان هتل آزادی تجمع کردند». وبگاه آفتاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۱.
  18. «هتل پارسیان آزادی تهران». دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۲۷.
  19. «هتل آزادی خزر چالوس». پایگاه خبری بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۱.

پیوند به بیرون[ویرایش]