ناصریان

برای فردی با نام مستعار ناصریان، محمد مقیسه را ببینید.

یک تصویر قدیمی از یعقوب حواری و پولس رسول، هنرمند: ناشناس

واژه ناصریان یا نصارا (به انگلیسی: Nazaraeans, Nazoraeans) از کلمه عبری נצר نَصَرَ به معنای «نگه داشتن» و «حفظ کردن» گرفته شده و برای تشخیص فرقه‌ای از قوم یهود استفاده می‌شده که اعتقاد داشتند عیسی، مسیحا بوده‌است. وقتی این فرقه به جهان غیر یهودی منشعب شد و با اقوام و نژادهای دیگر پیوند گرفت، با عنوان آئین مسیحی شناخته شد. ناصریان عموماً به عنوان مسیحیانی شناخته شده‌اند که ادعا می‌کنند تحت رهبری یعقوب عادل (یکی از شاگردان عیسی) بوده‌اند. در انجیل متی اصطلاح ناصری برای عیسی ناصری به کار رفته‌است. اشاره به فرقه نَصارا (به صورت جمع) برای اولین بار در عهد جدید توسط ترتلس انجام می‌گیرد. پس از ترتلس این نام تا حدود قرن چهارم به کار نمی‌رود.

نظر محققان بر اساس منابع موجود

اکثر محققان الهیات مسیحی، در قرن بیستم بر اساس ارجاعات مکرر کلیساهای اولیه متوجه انجیلی شده‌اند که برای ناصریان رسمیت داشته‌است. آنان معتقدندانجیل ناصریان را با وجود همه شباهت‌ها به عنوان انجیلی متفاوت از انجیل عبرانیان و انجیل ابیونی‌ها باید دانست. انجیل ناصریان یک انجیل مفقود است و نسخه کامل آن در دسترس نیست. قسمت‌هایی به صورت اشارات و نقل قول‌هایی باقی مانده که توسط شنیملچر(Schneemelcher) در کتاب آپوکرفای عهد جدید در ۳۶ آیه بازسازی شده‌است. همهٔ آنچه که از اصل متن این انجیل باقی مانده عدد گذاری‌ها، نقل قول‌ها و تفسیرهایی از چند پدر کلیسایی هگسیپوس (Hegesippus)، اوریجن(Origen)، یوسیبوس(Eusebius) و جروم(Jerome)بوده‌است.

ناصریان و قرآن

قرآن از عیسی با نامی که نظیر «نصاری» باشد ـ همچنان که انجیلها آورده اندـ یا نامی که عیسی را به شهر خاصی مرتبط سازد، هرگز یاد نکرده‌است. به احتمال زیاد ارتباطی بین واژه «نصرانی» که مکرر قرآن از آن برای اشاره به مسیحیان استفاده می‌کند با «فرقه ناصریان» وجود دارد.ایشان بنام عیسی ناصری یا مسیح ابن مریم در سوره های مریم و مائده ذکر شده اند.