ماری-مارگریت دیوویل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ماری-مارگریت دیوویل
تصویری نقاشی‌شده از ماری-مارگریت دیوویل
مادر خیریهٔ جهانی
زادهٔ۱۵ اکتبر ۱۷۰۱
وارن، کبک، کانادا
درگذشتۀ۲۳ دسامبر ۱۷۷۱ (۷۰ سال)
مونترآل، کانادا
تکریم‌شده درکلیسای کاتولیک
بئاتیفیه۱۹۵۹ توسط ژان بیست‌وسوم
قدیس‌شدن۹ دسامبر ۱۹۹۰، کلیسای سن پیترو، توسط ژان پل دوم
بزرگداشت۱۶ اکتبر
قدیس حامیبیوه‌ها، ازدواج‌های دچار مشکل، مرگ کودکان خردسال

ماری-مارگریت دیوویل (فرانسوی: Marie-Marguerite d'Youville‎; ۱۵ اکتبر ۱۷۰۱ – ۲۳ دسامبر ۱۷۷۱) یک بیوهٔ فرانسوی-کانادایی و بنیان‌گذار راهبان خاکستری مونترال بود.

او نخستین کانادایی بود که توسط کلیسای کاتولیک (پاپ ژان پل دوم) در سال ۱۹۹۰ میلادی به‌عنوان قدیسه اعلام شد و روز جشن بزرگداشت او ۱۶ اکتبر است. پیش از آن در سال ۱۹۵۹ میلادی، ژان بیست‌وسوم او را بئاتیفیه اعلام کرد و «مادر خیریهٔ جهانی» لقب داد.

او دچار لوسمی حاد مغز استخوان بود که تحت درمان واقع شد؛ اما بیماری‌اش دوباره عود کرد. با این وجود، به‌مدت ۴۰ سال پس از درمان سرطان خونش زنده ماند و تنها فردی در جهان است که این مدت طولانی با سرطانی زنده ماند که به‌طور رایج، ظرف ۱۸ ماه افراد مبتلا را از پای در می آورد.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. Duffin, Jacalyn (2016-09-05). "Pondering Miracles, Medical and Religious". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2018-03-12.

پیوند به بیرون[ویرایش]