سفر لاویان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بز طلیعه در سفر لاویان توصیف شده‌است.
در روز یوم‌کیپور باید شاخ‌های بزی را در پارچه‌ای قرمز به عنوان گناهان جامعه، بپیچند و رهایش کرد.

لاویان (عبری:וַיִּקְרָא به معنی «و او می‌خواند») (به انگلیسی: Book of Leviticus (/lɪˈvɪtɪkəs/))، از کتابهای تورات در عهد عتیق و مشتمل بر بیست و هفت فصل است. یهودیان و مسیحیان معتقدند که قوانین و مقررات این کتاب در زمانی که بنی‌اسرائیل در کوه سینا اردو زده بودند؛ به موسی وحی شده‌است. بیشتر قوانین شرعی یهود دربارهٔ طهارت، اخلاق، روزهای مقدس و رسوم مذهبی از این کتاب گرفته شده‌است.

تَوْرات (به عبری: תּוֹרָה) (تلفظ عبری: توراه)؛ نامی است عبری که به پراهمیت‌ترین نوشتار یهود داده شده و به باور آنان به‌وسیله یهوه (خداوند) به موسی وحی شده‌است. تورات اولین بخش از کتاب «تنخ» بوده و مشتمل بر پنج کتاب می‌باشد. به همین خاطر، گاه «اسفار پنج‌گانه» و «کتب پنجگانه موسی» نیز خوانده می‌شود.

این پنج کتاب، به این نام‌ها معروفند:

تَنَخ (به انگلیسی: Tanakh) یا تَناخ (به عبری: תנ"ך)، نام عبری کتاب مقدس یهودیان است که نزد مسیحیان، تورات عبری خوانده می‌شود و با برخی تغییرات و اضافات با عنوان عهد عتیق در کتاب مقدس مسیحیان جای گرفته‌است و مشتمل بر سه بخش است:

تنخ در حقیقت کلمه‌ای است که از ترکیب حرف نخست این سه واژه در زبان لاتین ساخته شده‌است.

منابع[ویرایش]

  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
  • یاردون سیز (۱۳۸۰دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
  • جیمز هاکس (۱۳۷۵قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴

پیوند به بیرون[ویرایش]

سفر لاویان
پیشین:
خروج
کتاب مقدس عبری پسین:
اعداد
مسیحیت
عهد عتیق