زبان مونته‌نگروئی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مونته‌نگروئی
crnogorski / црногорски
بیان [tsr̩nǒɡorski:]
زبان بومی درمونته‌نگرو
قومیتمونته‌نگرویی‌ها
شمار گویشوران
۲۳۲٬۶۰۰ نفر
شامل ۲۲۹٬۲۵۱ در مونته‌نگرو (۳۶٫۹۷٪)  (۲۰۱۹)
الفبای سیریلیک (الفبای مونته‌نگروئی)
خط لاتین (الفبای مونته‌نگروئی)
بریل یوگوسلاو
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
 مونته‌نگرو
زبان اقلیت
شناخته‌شده در
تنظیم‌شده توسطهیئت استانداردسازی زبان مونته‌نگروئی
کدهای زبان
ایزو ۲–۶۳۹cnr [۳]
ایزو ۳–۶۳۹cnr [۴]
گلاتولوگmont1282[۵]
زبان‌شناسیبخشی از زبان صربی‌کرواتی
{{{mapalt}}}
نقشه گویشوران زبان مونته‌نگروئی به رنگ آبی تیره
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان مونته‌نگروئی(به مونته‌نگروئی Crnogorski jezik یا Црногорски језик) نامی‌است که به زبان صربی کرواتیای که از سوی مونته‌نگروئی‌ها تکلم‌می‌شود داده شده‌است. مونته‌نگروئی زبان رسمی مونته‌نگرو است. این زبان زیرشاخه‌ای از گویش اشتوکاوی است. برای نخستین در دههٔ ۱۹۹۰ بود که زبان به عنوان زبانی مستقل از زبان صربی شناخته‌شد و الفبای آن با دو حرف افزوده بر الفبای صربی به تصویب رسید.

واج‌شناسی[ویرایش]

مونته‌نگروئی همچون سایر گونه‌های صربی‌کرواتی دارای ۳۵ واج متشکل از ۲۵ همخوان و ۱۰ واکه است.

همخوان‌ها[ویرایش]

دستگاه همخوان‌های صربی‌کرواتی ۲۵ همخوان را در بر می‌گیرد. یک ویژگی آن حضور همخوان‌های پسالثوی و انسایشی کامی و نبود سایشی کامی است.[۶] در صربی‌کرواتی برخلاف بیشتر زبان‌های اسلاوی همچون روسی برای بسیاری از همخوان‌ها هیچ گونهٔ کامی در برابر متضاد غیرکامی آن وجود ندارد.

لبی دندانی/
لثوی
برگشته (ششی-)
کامی
نرم‌کامی
خیشومی m n ɲ
انسدادی بی‌واک p k
واک‌دار b ɡ
انسایشی بی‌واک t̪͡s̪ t͡ʂ t͡ɕ
واک‌دار d͡ʐ d͡ʑ
سایشی بی‌واک f ʂ x
واک‌دار v ʐ
ناسوده مرکزی j
کناری ɫ ʎ
لرزشی r

واکه‌ها[ویرایش]

دستگاه واکه‌های صربی‌کرواتی به‌طور خلاصه متشکل از پنج واکه /a, e, i, o, u/ به دو نوع کوتاه و بلند است.[۶] گرچه در نوشتار به جز در واژه‌نامه‌ها، تفاوت میان آن‌ها نمایان نمی‌شود.[۷]

پیشین مرکزی پسین
کوتاه بلند کوتاه بلند کوتاه بلند
بسته i i: u u:
میانی
باز ä ä

الفبای مونته‌نگروئی[ویرایش]

هواداران استقلال زبانی مونته‌نگرو الفبای لاتین را برای نگارش این زبان ترجیح می‌دهند، این الفبا در کنار الفبای سیریلیک برای نگارش این زبان کاربرد دارد. در زیر هر دو گونهٔ این الفبا نمایش داده شده‌است:

لاتین A B C Č Ć D Đ E F G H I J K L Lj M N Nj O P R S Š T U V Z Ž
سیریلیک A Б Ц Ч Ћ Д Џ Ђ Е Ф Г Х И Ј К Л Љ М Н Њ О П Р С Ш Т У В З Ж

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. شورای اروپا: [۱] (به انگلیسی)
  2. https://balkaninsight.com/2017/08/07/serbian-montenegrins-demand-right-to-use-native-language-08-04-2017/
  3. "ISO 639-2 Language Code List - Codes for the representation of names of languages (Library of Congress)". www.loc.gov.
  4. "cnr - ISO 639-3". www-01.sil.org.
  5. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "مونته‌نگروئی معیار". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Morén (2005:5–6)
  7. Landau et al. (1999:68)

Wikipedia contributors, "Montenegrin language," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Montenegrin_language&oldid=475949666 (accessed February 20, 2012).