رنه لاینک
| رنه لاینک | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۷ فوریه ۱۷۸۱ کمپر، فرانسه |
| درگذشت | ۱۳ اوت ۱۸۲۶ Ploaré، فرانسه |
| ملیت | فرانسه |
| شهروندی | فرانسه |
| شناخته‌شده برای | Invented the گوشی پزشکی |
رنه لاینک (فرانسوی: René Laennec؛ ۱۷ فوریه ۱۷۸۱ – ۱۳ اوت ۱۸۲۶) یک دانشمند و پزشک اهل فرانسه بود. لاینک در کمپر بریتانی (Quimper) غرب ایالت بروتاین فرانسه به دنیا آمد. مادرش هنگام پنج سالگی بر اثر سل درگذشت ، و او به همراه عموی بزرگ خود ابی لاینک (یک کشیش) زندگی کرد. در زمان کودکی لاینک به یک بیماری سخت دچار شد. در آن زمان پزشکان در این باور بودند که لاینک بیماری آسم دارد.[۲] وی در سن دوازده سالگی پیش عموی خود به نانت (Nantes) رفت در آن زمان عموی وی جولیام فرنکوییس لاینک در دانشکده پزشکی مشغول به کار بود. لاینک یک دانشجوی با استعداد بود. او انگلیسی و آلمانی را آموخت و تحصیلات پزشکی خود را تحت هدایت عمویش آغاز کرد.
وی پزشکی را در دانشگاه پاریس تحت نظر چند پزشک مشهور از جمله گیوم دوپوئیتران و ژان نیکولاس کوریویسارت تحصیل کرد. در آنجا به او آموزش داده شد كه از صدا به عنوان یك ابزاری برای تشخیص استفاده كند.
ساخت اولین گوشی پزشکی[ویرایش]
رنه لاینک در سال ۱۸۱۶ میلادی، یک گوشی پزشکی (استتوسکوپ) چوبی ساخت. این وسیله در آن زمان فقط یک دهانه برای قرار گرفتن روی گوش پزشک داشت و قسمتی از آن که روی سینه بیمار قرار می‌گرفت ابعاد بزرگی داشت.
لاینک رسالههای نوشته است که در اوت سال ۱۸۱۹ به چاپ رسید. در مقدمه این رساله آمده است:
در سال ۱۸۱۶، در مورد وضعیت زن جوانی که از علائم شایع بیماری قلبی رنج میبرد از من مشاوره خواسته شد، در مورد این بیمار، به‌دلیل چاقی زیاد به‌کارگیری روش پرکوسیون و استفاده از دست بیفایده بود. استفاده از روش گوش دادن مستقیم نیز به‌دلیل سن و جنسیت بیمار امکان‌پذیر نبود، به‌طور اتفاقی یک واقعیت ساده و شناخته شده در صوتشناسی را به خاطر آوردم. زمانی که به یک تکه چوب میخ میکوبیم اگر گوشمان را در طرف دیگر قرار دهیم، صدای واضحِ کوبیدن میخ را میشنویم. پس بلافاصله یک دسته کاغذ را به شکل استوانه لوله کردم و یک سر آن را روی قلب بیمار قرار دادم و گوشم را روی قسمت دیگر گذاشتم و بسیار شگفتزده شدم که دیدم به این روش ضربان قلب را حتیٰ بهتر از زمانی که گوشم را مستقیم روی سینه قرار میدهم، میشنوم.
لاینک کشف کرد که این گوشی پزشکی به استفاده از روش متداول گذاشتن مستقیم گوش روی سینه بیمار برتری دارد، به‌ویژه اگر بیمار اضافه وزن داشته باشد. او در روزی که منجر به این کشف شد، بچه مدرسهایها را دیده بود که با چوبهای بلند و توخالی بازی میکنند. آنها گوش خود را در یک طرف چوب قرار میدادند و طرف دیگر را با میخ خراش میدادند. چوب صدای خراش را تقویت و منتقل میکرد. او گوشی پزشکی خود را که با چوب ساخته بود استتوسکوپ(استتوس به معنی سینه و کوپوس به معنی معاینه) نامید.[۳]
اما پزشکان از این اختراع استقبال چندانی نکردند. مجله پزشکی نیواینگلند دو سال بعد اختراع استتوسکوپ را گزارش داد و در سال 1821 یک استاد پزشکی گفت: «کسی که برای شنیدن گوش دارد، باید از گوشهایش استفاده کند و نه از استتوسکوپ.» لاینک اندکی قبل از مرگ، استتوسکوپ خود را به پسر برادرش بخشید و آن را بزرگ‌ترین میراث زندگیاش خواند. [۴] در سال ۲۰۱۶ گوگل ۲۳۵مین سالگرد تولد رنه لاینک را با تغییر گوگل دودل گرامی داشت.[۵]
نگارخانه[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Rene-Theophile-Hyacinthe Laennec – Original Catholic Encyclopedia بایگانی‌شده در ۴ ژانویه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine. Oce.catholic.com (12 August 2013). Retrieved on 14 June 2014.
- ↑ «Rene Theophile Hyacinthe Laënnec (1781–1826): The Man Behind the Stethoscope». clinical medicine and research.
- ↑ «رنه لاینک، مخترع گوشی پزشکی». دنیای اقتصاد.
- ↑ «داستان اختراع گوشی طبی». vista.
- ↑ «Rene Laennec's 235th Birthday». www.google.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۹-۲۳.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «René Laennec». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ فوریه ۲۰۱۵.
- «René_Laennec». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۴ فوریه ۲۰۱۵.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ رنه لاینک موجود است. |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |