تاریک‌خانه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تشت تاریکخانه و سیستم تنظیم دمای مایعات
تاریکخانه و نور امن که نگاتیو و کاغذهای عکاسی در زیر آن نور قابل بازبینی است.

تاریک‌خانه محلی برای آن دسته از کارهای عکاسی (جاگذاری فیلم در کاست ها، ظهور و چاپ در تشتک و ...) است که باید در تاریکی انجام گیرند.

امن‌بودن از نظر تاریکی[ویرایش]

ساختمان تاریکخانه از نظر نور باید طوری امن باشد که هیچ نوری از خارج وارد آن نشود. ورودی آن باید طوری طراحی شود که در مواقع ورود یا خروج اضطرای حین عمل ظهور فیلم‌ها به مخاطره نیفتد.

تهویه مناسب[ویرایش]

اگر تاریکخانه دارای تهویه مناسب نباشد، وجود بخار مواد ظهور و ثبوث در روزهای گرم تابستان عملاً تاریکخانه را به یک سونای بخار تبدیل خواهد کرد. سیستم تهویه نیز باید از نظر نور دارای امنیت بالایی باشد.

دیوارها و کف[ویرایش]

وجود مواد اسیدی و قلیایی در داروهای ظهور و ثبوت و ... که در تاریکخانه از آنها استفاده می‌شود، لزوم قابل شست‌وشو بودن کف و دیوارهای تاریکخانه را اجباری می‌کند. این مواد علاوه بر قابل شست‌وشو بودن، باید در برابر مواد اسیدی و قلیایی نیز (از قبیل خوردگی و ...) مقاومت داشته باشند.

روشنایی داخلی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • پاکدل، محمد جواد(۱۳۶۰)، تاریکخانه عکاسی، ماهنامه عکاسی مردمک تهران، چاپ اول.
  • سی. آی. جاکوبسون و آر. ای. جاکوبسون(۱۳۶۸)، ظهور(در عکاسی و سینما)، ترجمه اکبر عالمی، انتشارات سروش تهران، چاپ دوم.
  • عباسی، اسماعیل (۱۳۸۵). فرهنگ عکاسی. تهران: سروش. شابک ۹۶۴-۳۷۶-۴۱۰-۹.
  • گل گلاب، دکتر داریوش(۱۳۷۰)، بررسی فنی عکاسی، انتشارات جهاد دانشگاهی تهران، چاپ دوم.