برهان‌الدین ابن مفلح

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برهان‌الدین ابن مفلح
زادهٔ۱۴۱۳م / ۸۱۶ق
دمشق
درگذشت۱۴۷۹م / ۸۸۴ق
دمشق
پیشهفقیه، قاضی، تاریخ‌نگار

ابواسحاق، ابراهیم بن محمّد رامینی دمشقی ملقب به برهان‌الدین و شهرت‌یافته به ابن مُفلِح/ ابن المفلح (۱۴۱۳–۱۴۷۹م) (نسب کامل: ابراهیم بن محمد بن عبدالله بن محمد ابن مفلح) تاریخ‌نگار، فقیه حنبلی و قاضی شامی در سدهٔ نهم هجری/پانزدهم میلادی بود که بزرگ حنبلی‌های روزگارش شمرده می‌شد. شرح المقنع، الآداب الشرعیة لمصالح الرعیة، النکت والفوائد السنیة، مرقاة الوصول إلی علم الاصول و المقصد لأرشد فی ترجمة أصحاب الإمام أحمد از آثار اوست که بیشتر آنان در ناآرامی‌های تیموریان در دمشق نابود شد. [۱]

منابع[ویرایش]

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابن مفلح». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۵. دریافت‌شده در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)

پیوند به بیرون[ویرایش]