آغچه

مختصات: ۳۳°۰۲′ شمالی ۵۰°۰۹′ شرقی / ۳۳٫۰۳۳°شمالی ۵۰٫۱۵۰°شرقی / 33.033; 50.150
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آغچه
اطلاعات کلی
کشور ایران
استاناصفهان
شهرستانبوئین میاندشت
بخشبخش مرکزی
دهستانییلاق (بوئین میاندشت)
نام محلیآغ‌چا
نام‌های دیگرآغ‌چا
نام‌های قدیمیآغ‌چا
سال بنیاد۱۰۲۵ هجری قمری
آغچه بر ایران واقع شده‌است
آغچه
۳۳°۰۴′شمالی ۵۰°۰۴′شرقی / ۳۳٫۰۷°شمالی ۵۰٫۰۷°شرقی / 33.07; 50.07
مردم
جمعیت۹۳۴ نفر (سرشماری ۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۲۴۰۰ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۱ درجهٔ سلسیوس
بارش سالانه۴۵۱ میلی‌متر
روزهای یخبندان سالانه۷۴ روز
اطلاعات روستایی
کد آماری۱۷۷۲۴۵
ره‌آوردگندم، سیب زمینی
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۳۷۲۴۶۵

آغچَه (آغ‌چا)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان بوئین میاندشت در استان اصفهان ایران است.

این روستا در دهستان ییلاق قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۹۵ نفر (۲۲۳خانوار) بوده‌است. شغل اکثر مردم کشاورزی و دامپروری است و اکثرا از سبزیجات و صیفی جاتی که خودشان کِشت میکنند استفاده میکنند. به دلیل نزدیکی به روستای ارمنی نشین و مسیحی مذهب زرنه رابطه خوبی میان گرجیان و ارمنی ها برقرار است به نحوی که تفاوت دین و مذهب آنها هیچ مشکلی برای ارتباط و داد و ستد آنها ایجاد نمیکند.

تاریخچه[ویرایش]

بنیادگذاران آغچه، از اسرای گرجی‌تبار زمان شاه طهماسب صفوی هستند که توسط شاه طهماسب از گرجستان به ایران تبعید شدند و به دستور اوبه علت دلیر بودن و سلحشوری جنگجوهای گرجی عده‌ای از جنگ‌آوران آن‌ها جهت حفظ منطقهٔ فریدن و همچنین پایتخت (اصفهان) از حملات اقوام لر و بختیاری در فریدن سکونت داده شدند.[۱]

وجه تسمیه[ویرایش]

آغچَه یا به‌عبارت صحیح آغ‌چا نامی تُرکی و دوبخشی، متشکل از آغ ()، به‌معنای سفید به‌علاوه‌ی پسوند نسبت‌دهنده‌ی چَه (چا-Ça) و در کل به‌معنای سفیدرنگ است. آغچا در واقع نام قلعه‌ای سفید در گرجستان بوده که بنیادگذاران این روستا به‌یاد آن قلعه‌ی قدیمی این روستا را این‌گونه نام نهاده‌اند.[۲]

مردم[ویرایش]

مردم روستای آغچه (به‌طور کلی گرجیان فریدن) به‌دلیل هم‌زیستی با اقوام دیگر (ارمنی، تُرک، لر) به تدریج و طی سالیان دراز، از فرهنگ اصیل قفقازی خود دور شده و دارای پوشش محلی یا آداب و رسوم خاصی نیستند.

مانند بقیهٔ آبادی‌های فریدن تمامی مردم آغچه «شیعه اثنی عشری» هستند.

مردم آغچه تماماً به گویش فریدنی از زبان گرجی صحبت می‌کنند که حاصل نسخ زبانی است که حدود ۴۰۰ سال پیش بدان تکلّم می‌شده و با زبان گرجی معاصر (زبان رسمی جمهوری گرجستان) متفاوت است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

الله وردی خان وزیر دربار صفوی اصالتاً گرجی بوده که پل الله وِردی خان سی و سه پل اصفهان بدستور و طرح وی ساخته شده...

پانویس[ویرایش]

{{گرجیان اکثرا به شهراصفهان مهاجرت نموده و غالبا شغل ساختمانی نظیر آرماتوربندی و قالبندی پیشه کردند که بسیاری از پل های بتونی ساخته شده در عصر معاصر حدود سالهای ۱۳۷۹تا۱۳۹۶ هجری شمسی توسط این افراد البته به کارفرمایی شهرداری اصفهان ساخته و احداث گردیده ،ولی سهم گرجی ها در ساخت و ساز شهر اصفهان و زحمتی که کشیده اند همانند گذشته توأم با وجدان کاری و زحمت فراوان و دلسوزی و روحیه ساختن و آبادی و ابادانی همراه بوده است}}

منابع[ویرایش]

  • فرهاد کریمی.'""'
  • مولیانی، سعید. جایگاه گرجی‌ها در تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران. اصفهان: انتشارات یکتا، ۱۳۷۹.
  • «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.
  1. مولیانی، جایگاه گرجی‌ها در تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران، ۲۳۰.
  2. مولیانی، جایگاه گرجی‌ها در تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران، ۲۳۶.