بختیاری (طایفه): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طايفه بختياری'''، از طوايف قديمی [[سيستان]] می باشد. بر اساس نوشته جی.پی. تيت ، در كتاب سيستان و به استناد گفته ارباب سيف الدين ارباب زئی |
'''طايفه بختياری'''، از طوايف قديمی [[سيستان]] می باشد. بر اساس نوشته جی.پی. تيت ، در كتاب سيستان و به استناد گفته ارباب سيف الدين ارباب زئی و ملك محمد عظيم خان كيانی، طايفه بختياری تا سقوط [[زاهدان كهنه]] (توسط [[تيمور]]) در سيستان اقامت داشته اند. |
||
دروازه بختياری كه آثار آن در ضلع جنوبی زاهدان كهنه باقی است، تنها خاطره بازمانده از اين طايفه است. به اعتقاد جی. پی. تيت ، بختياری ها و جمشيدی ها از رعايای وابسته به قوم [[نكودری]] بوده اند كه به استناد نوشته روضه الضفا، |
دروازه بختياری كه آثار آن در ضلع جنوبی [[زاهدان كهنه]] باقی است، تنها خاطره بازمانده از اين طايفه است. به اعتقاد جی. پی. تيت ، بختياری ها و جمشيدی ها از رعايای وابسته به قوم [[نكودری]] بوده اند كه به استناد نوشته روضه الضفا، در ناحيه دهوار يا [[هامون]] زندگی می كردند.اين ناحيه تا قرن چهاردهم ميلادی، قسمتی از محدوده [[سيستان]] بوده است. |
||
| ⚫ | نكودری ها يكی از گروه های بازمانده از لشكر[[مغول]] بودند كه ابتدا در [[خراسان]] |
||
| ⚫ | نكودری ها يكی از گروه های بازمانده از لشكر[[مغول]] بودند كه ابتدا در [[خراسان]] و سپس تا [[سيستان]] و [[يزد]] و[[فارس]] را مورد تهاجم قرار داده بودند. در نتيجه بختياری ها به علت ناامن بودن منطقه به مكان ديگری كوچ كردند و بعد از اين كه اين گروه توسط [[اميرتيمور]] از بين رفت، بختياری ها مجدداً به سيستان بازگشتند و تا كنون نيز در اين منطقه سكونت دارند. |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۲: | ||
*سيستان-جی. پی.تيت-ج1362 –ناشراداره كل ارشاد اسلامی سيستان وبلوچستان-چ مشهد |
*سيستان-جی. پی.تيت-ج1362 –ناشراداره كل ارشاد اسلامی سيستان وبلوچستان-چ مشهد |
||
{{اقوام و طایفه های استان سیستان و بلوچستان}} |
|||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۰۷، ساعت ۰۹:۳۰
طايفه بختياری، از طوايف قديمی سيستان می باشد. بر اساس نوشته جی.پی. تيت ، در كتاب سيستان و به استناد گفته ارباب سيف الدين ارباب زئی و ملك محمد عظيم خان كيانی، طايفه بختياری تا سقوط زاهدان كهنه (توسط تيمور) در سيستان اقامت داشته اند.
دروازه بختياری كه آثار آن در ضلع جنوبی زاهدان كهنه باقی است، تنها خاطره بازمانده از اين طايفه است. به اعتقاد جی. پی. تيت ، بختياری ها و جمشيدی ها از رعايای وابسته به قوم نكودری بوده اند كه به استناد نوشته روضه الضفا، در ناحيه دهوار يا هامون زندگی می كردند.اين ناحيه تا قرن چهاردهم ميلادی، قسمتی از محدوده سيستان بوده است.
نكودری ها يكی از گروه های بازمانده از لشكرمغول بودند كه ابتدا در خراسان و سپس تا سيستان و يزد وفارس را مورد تهاجم قرار داده بودند. در نتيجه بختياری ها به علت ناامن بودن منطقه به مكان ديگری كوچ كردند و بعد از اين كه اين گروه توسط اميرتيمور از بين رفت، بختياری ها مجدداً به سيستان بازگشتند و تا كنون نيز در اين منطقه سكونت دارند.
منابع
- زادسروان سيستان- رئيس الذاكرين-چ1370 –مشهد
- سيستان-جی. پی.تيت-ج1362 –ناشراداره كل ارشاد اسلامی سيستان وبلوچستان-چ مشهد