قانون اشتفان–بولتسمان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز + |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
:<math>\sigma=\frac{2\pi^5 k^4}{15c^2h^3}= 5.670 400 \times 10^{-8} \textrm{J\,s}^{-1}\textrm{m}^{-2}\textrm{K}^{-4}.</math> |
:<math>\sigma=\frac{2\pi^5 k^4}{15c^2h^3}= 5.670 400 \times 10^{-8} \textrm{J\,s}^{-1}\textrm{m}^{-2}\textrm{K}^{-4}.</math> |
||
این قانون ابتدا توسط ژوزف استفان در |
این قانون ابتدا توسط [[ژوزف استفان]] در [[۱۸۷۹ (میلادی)|۱۸۷۹ (میلادی)]] به صورت تجربی و در [[۱۸۸۴ (میلادی)|۱۸۸۴ (میلادی)]] توسط [[لودیک بولتزمن]] با استفاده از قوانین [[ترمودینامیک]] بدست آمد. |
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۰۷، ساعت ۱۸:۰۳
قانون استفان-بولتزمن (به انگلیسی: Stefan–Boltzmann law) رابطهٔ بین مقدار کل انرژی ای را که یک جسم از خود تابش میکند و دما بیان میکند. طبق این قانون کل انرژی تابیده شده از واحد سطح جسم سیاه در واحد زمان با توان چهارم دمای آن جسم بر حسب درجه کلوین متناسب است و با معادله زیر بیان میشود:
که در آن:
: آهنگ تابش گرما
: دمای ترمودینامیکی (بر حسب کلوین)
: ثابت گسیلندگی جسم
: ثابت استفان-بولتزمن است. ثابت استفان-بولتزمن مقاری ثابت است و برابر است با:
این قانون ابتدا توسط ژوزف استفان در ۱۸۷۹ (میلادی) به صورت تجربی و در ۱۸۸۴ (میلادی) توسط لودیک بولتزمن با استفاده از قوانین ترمودینامیک بدست آمد.