قانون اشتفان–بولتسمان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Senemmar (بحث | مشارکت‌ها)
جز +
Senemmar (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
:<math>\sigma=\frac{2\pi^5 k^4}{15c^2h^3}= 5.670 400 \times 10^{-8} \textrm{J\,s}^{-1}\textrm{m}^{-2}\textrm{K}^{-4}.</math>
:<math>\sigma=\frac{2\pi^5 k^4}{15c^2h^3}= 5.670 400 \times 10^{-8} \textrm{J\,s}^{-1}\textrm{m}^{-2}\textrm{K}^{-4}.</math>


این قانون ابتدا توسط ژوزف استفان در 1879 به صورت تجربی و در 1884 توسط لودی بولتزمن با استفاده از قوانین ترمودینامیک بدست آمد.
این قانون ابتدا توسط [[ژوزف استفان]] در [[۱۸۷۹ (میلادی)|۱۸۷۹ (میلادی)]] به صورت تجربی و در [[۱۸۸۴ (میلادی)|۱۸۸۴ (میلادی)]] توسط [[لودیک بولتزمن]] با استفاده از قوانین [[ترمودینامیک]] بدست آمد.

نسخهٔ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۰۷، ساعت ۱۸:۰۳

قانون استفان-بولتزمن (به انگلیسی: Stefan–Boltzmann law) رابطهٔ بین مقدار کل انرژی ای را که یک جسم از خود تابش می‌کند و دما بیان می‌کند. طبق این قانون کل انرژی تابیده شده از واحد سطح جسم سیاه در واحد زمان با توان چهارم دمای آن جسم بر حسب درجه کلوین متناسب است و با معادله زیر بیان می‌شود:

که در آن:

: آهنگ تابش گرما

: دمای ترمودینامیکی (بر حسب کلوین)

: ثابت گسیلندگی جسم

: ثابت استفان-بولتزمن است. ثابت استفان-بولتزمن مقاری ثابت است و برابر است با:

این قانون ابتدا توسط ژوزف استفان در ۱۸۷۹ (میلادی) به صورت تجربی و در ۱۸۸۴ (میلادی) توسط لودیک بولتزمن با استفاده از قوانین ترمودینامیک بدست آمد.