کرتیان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
رده:افغانستان برداشته شد با استفاده از وپ:رده‌ساز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۱: خط ۶۱:
|symbol =
|symbol =
|symbol_type =
|symbol_type =
|image_map =
|image_map = Iran-anarchy era.svg
|image_map_alt =
|image_map_alt =
|image_map_caption =
|image_map_caption = [[ایران در دوران ملوک الطوایفی]]
|image_map2 =
|image_map2 =
|image_map2_alt =
|image_map2_alt =

نسخهٔ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۳۱

Kartids

سلسله آل کرت / کرتیان
۶۴۳/1244۷۸۳/1383
ایران در دوران ملوک الطوایفی
وضعیتپادشاهی
پایتختهرات
دین(ها)
اسلام
امیر 
• ۶۴۳–۶۷۶
شمس‌الدین محمد
• ۶۷۷–۷۰۵
رکن‌الدین کهین
• ۷۰۵–۷۰۶
فخرالدین
• ۷۰۷–۷۲۹
غیاث‌الدین
• ۷۲۹–۷۳۰
شمس‌الدین محمد
• ۷۳۰–۷۳۲
ملک حافظ
• ۷۳۲–۷۷۱
معزالدین حسین
• ۷۷۱–۷۸۳
غیاث‌الدین
تاریخ 
• بنیان‌گذاری
۶۴۳/1244
• فروپاشی
۷۸۳/1383
پیشین
پسین
-
-

آل کرت (۶۴۳-۷۸۳ق). عنوان سلسله‌ای از امرا که از حدود ۶۴۳ تا ۷۸۳ق در خراسان استقلال داشته‌اند.

تاریخچه

اوّلین امیر این سلسله و در واقع مؤسس آن ملک شمس‌الدین محمد بن ابوبکر نام داشته و نسب او به سلاطین غور می‌پیوسته‌است.

مرکز امارت این خاندان در هرات بوده و مجموعاً هشت تن از آنها در خراسان امارت کرده‌اند.[۱]

آل‌کرت طبقه‌ای از ملوک شرق ایران از نژاد غوریان که از ۶۴۳ تا ۷۹۱ ه‍.ق. حکومت رانده‌اند و پایتخت آنان هرات بود.

فرمانروایان

سرسلسلهٔ این دودمان شمس‌الدین محمد دخترزادهٔ ملک رکن‌الدین، و او بزمان جدّ خویش رکن‌الدین یکی از سران سپاه و از مقربین چنگیزخان بود (۶۴۳–۶۷۶)، و پس از او رکن‌الدین کهین پسر شمس‌الدین محمد بجای او نشست (۶۷۷–۷۰۵)، و بعد از رکن‌الدین کهین پسر او فخرالدین بمقام پدر رسید (۷۰۵–۷۰۶)، چهارمین فرمانروای این سلسله غیاث‌الدین پسر فخرالدین است (۷۰۷–۷۲۹)، و پنجمین آنان شمس‌الدین محمد (۷۲۹–۷۳۰)، ششمین ملک حافظ (۷۳۰ –۷۳۲) و هفتمین این دوده معزالدین حسین است (۷۳۲–۷۷۱)، و پس از او پسرش غیاث‌الدین جای پدر گرفت (۷۷۱–۷۸۳)، و او را امیرتیمور گورکان مغلوب کرده و با پسر به ماوراءالنهر فرستاد و در آنجا در ۷۸۷ بامر او بقتل رسیدند و سلسلهٔ آل‌کرت منقرض گردید.

پی‏نوشت‏ها

  1. (دایرةالمعارف فارسی، ج ۱، ص ۲۱۷)

منابع

  • افغانستان در پنج قرن اخیر نوشته میر محمد صدیق فرهنگ