سکونتگاه غیررسمی

سکونتگاه غیررسمی سکونتگاه‌های غیررسمی بخش‌هایی از شهر است که مورد غفلت واقع شده‌اند و شرایط زندگی و کیفیت مسکن در آنها به شدت پایین است. زاغه‌ها طیفی از آپارتمانهای پرتراکم و بدمنظره در مرکز شهر تا سکونتگاه‌های پراکنده غیررسمی و بدون قانون در حاشیه شهرها را شامل می‌شود. برخی بیش از ۵۰ سال قدمت دارند و برخی هنوز در حال تصرف شدن هستند. سکونتگاه‌های غیررسمی در مسائل و مشکلات زیر با هم اشتراک دارند؛ • فقدان تاسیسات شهری مناسب و کافی • فقدان خدمات شهری مناسب و کافی • افزایش تنش‌ها به علت شکاف عمیق اجتماعی بین ساکنان این سکونتگاه‌ها و مناطق رسمی شهری • پیچیدگی و دشواری تامین خدمات به علت توسعه ناموزون و برنامه‌ریزی نشده.

اما این تمام داستان سکونتگاه ها غیررسمی نسبت. پژوهش ها نشان داده است که محلات خود روی اطراف و یا داخل شهرها به مرور زمان نقش رسمی به خود می گیرند ولی همچنان مسائل ناپایدار ساخت و سازی و بحران های اجتماعی و محیطی را یدک می کشد. الزاما این محلات با زندگی زاغه ای و نبود تاسیسات قابل شناسایی نیست. سرانه های حیاتی ضعیف و مسائل اجتماعی- محیطی چالش بر انگیز برای محلات شهری بخش ثابت تبعات این محلات به حساب می آید.

منابع و ماخذ

1. گزارش پروژه بررسی نهادی و طراحی برنامه های آموزشی برای شهرداری‌ها- کار فرما: طرح بهسازی شهری و اصلاحات بخش مسکن - مشاور: شرکت خدمات مدیریت ایرانیان
2. غلامرضا کاظميان / وجه الله قرباني زاده / سعيد شفيعا . ارزيابي و شناسايي کنشگران توسعه ناپايدار محلات غيررسمي: نمونه موردي محله غيررسمي شميران نو. نشریه علمی پژوهشی نامه معماری و شهرسازی . شماره 8