استان لا پامپا: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۳۶°۳۷′ جنوبی ۶۴°۱۷′ غربی / ۳۶٫۶۱۷°جنوبی ۶۴٫۲۸۳°غربی / -36.617; -64.283
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Makecat-bot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.3) (ربات: افزودن th:จังหวัดลาปัมปา
خط ۲۰۴: خط ۲۰۴:
[[sw:Mkoa wa La Pampa]]
[[sw:Mkoa wa La Pampa]]
[[tg:Ла-Пампа]]
[[tg:Ла-Пампа]]
[[th:จังหวัดลาปัมปา]]
[[uk:Ла-Пампа]]
[[uk:Ла-Пампа]]
[[vi:La Pampa (tỉnh)]]
[[vi:La Pampa (tỉnh)]]

نسخهٔ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۱۰


ایالت لاپامپا
Provincia de La Pampa
پرچم ایالت لاپامپا
پرچم
نشان رسمی ایالت لاپامپا
مهر
محل ایالت لاپامپا در نقشهٔ آرژانتین
محل ایالت لاپامپا در نقشهٔ آرژانتین
مختصات: ۳۶°۳۷′ جنوبی ۶۴°۱۷′ غربی / ۳۶٫۶۱۷°جنوبی ۶۴٫۲۸۳°غربی / -36.617; -64.283{{#coordinates:}}: نمی‌توان بیش از یک برچسب اصلی در صفحه داشت
کشور آرژانتین
مرکز ایالتسانتا روسا
مدیریت
 • فرمانداراسکار خورخه
مساحت
 • کل۱۴۳,۴۴۰ کیلومتر مربع (۵۵۳۸۰ مایل مربع)
جمعیت
 (۲۰۰۱)
 • کل۲۹۹٬۲۹۴
نام اهلیت(ها)Pampeano
منطقه زمانییوتی‌سی ۳- (ART)
کد ایزو ۳۱۶۶AR-L
وبگاه

ایالت لاپامپا، یکی از ۲۳ ایالت آرژانتین، واقع در منطقه پامپاس در مرکز کشور می‌باشد . این ایالت با ایالات سان لوییز ، کوردوبا ، بوئنوس آیرس ، ریونگرو ، نئوکن و مندوزا مرز مشترک دارد .

مشخصات

  • مرکز : سانتا روسا
  • مساحت : ۱۴۳۴۴۰ کیلومترمربع
  • جمعیت : ۲۹۹۲۹۴ (تا ۲۰۰۱)
  • فرماندار : اسکار خورخه

تاریخچه

در سال ۱۶۰۴ میلادی ارنانداریاز پا به منطقه‌ای (لاپامپای کنونی) گذاشت که بعدها در سال ۱۶۶۲ توسط «خرونیمو لوئیز ده کابره را» کشف شد . با وجود این اکتشاف، اقامتگاه‌های دائمی از سدهٔ ۱۸ در منطقه ایجاد شد . اسپانیایی‌ها پس از مهاجرت با مقاومت بومیان محلی روبرو شدند . این مقاومت تا فرمانداری خوان مانوئل ده روساس و حتی پس از آن، تا عملیات «فتح صحرا» (دههٔ ۱۸۷۰ م .) ادامه یافت . در این عملیات نظامی که به فرماندهی ژنرال خولیو روکا انجام گرفت، منطقهٔ پاتاگونیا به دست مهاجران افتاد و بومیان از آنجا بیرون رانده شدند . منطقه، بین افسران نظامی تقسیم شد و نخستین اقامتگاه‌ها در آن ساخته شد . در سال ۱۸۸۴ منطقه زیر نام «قلمروی ملی لاپامپای مرکزی» که شامل ایالت ریونگرو ی کنونی نیز می‌شد تشکیل شد . جمعیت این خطه که در آن زمان ۲۵ هزار نفر بود تا سال ۱۹۱۵ به ۱۱۰ هزار نفررسید . ۴۰ سال بعد، خطهٔ مزبور تجزیه شد و لاپامپا استقلال خود را به عنوان یک ایالت به دست آورد . ایالت لاپامپا با وجود نمایهٔ روستایی، یکی از بالقوه‌ترین مناطق در زمینه آموزشی ست .

جغرافیا و اقلیم

ایالت لاپامپا در مرکز منطقهٔ پامپاس قرار گرفته‌است . میزان بارش سالانه در این استپ هموار و کم ارتفاع ، ۵۰۰ میلیمتر می‌باشد . رطوبت کم و هوای معتدل اختلاف دمای زیادی بین روز و شب به وجود اورده‌است که در پوشش گیاهی منطقه تاثیر زیادی دارد . شمال غرب ایالت - در همسایگی ایالت بوئنوس آیرس – منطقه پرباران «پامپا اومیدا» (پامپای مرطوب) نام دارد . تاثیر منطقهٔ خشک کویو با کوه‌های کم ارتفاع نیز در غرب دیده می‌شود . رودهای جاری در لاپامپا عبارتند از : رود کلرادو (در مرز با ایالت ریونگرو) و رود سالادو .

اقتصاد

لاپامپا با تولید ارزش ۲/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ (بیست درصد میانگین ملی) از فعال‌ترین ایالات در بخش کشاورزی است . مهم‌ترین فعالیت آن را شاید بتوان پرورش گاو با ۳۶۳۲۶۸۴ راس، گوسفند (۲۰۲ هزار راس)، بز (۱۴۰ هزار راس) و خوک (۶۰ هزار راس) دانست . در خاک‌های حاصلخیز بخش شمال شرق ایالت، محصولاتی چون گندم (۱۰ درصد تولید ملی)، آفتاب گردان (۱۳ درصد تولید ملی)، ذرت، جو و سایر غلات تولید می‌شود . از دیگر منابع درآمدزا می‌توان به صنعت لبنیات سازی با ۳۰۰ مرکز و ۲۵ کارخانه پنیر سازی، تولید عسل و استخراج نمک اشاره کرد . اگر چه توریسم در ایالت چندان رشدی نداشته اما شهر سانتا روزا (مرکز ایالت) و پارک ملی لیوئه کالل در شمار جاذبه‌های جهانگردی ایالت می‌باشند .

تقسیمان سیاسی

ایالت به ۲۲ بخش (دپارتمان) تقسیم می‌شود .

۱ – بخش آترئوکو

۲ – بخش کالئو کالئو

۳ – بخش مرکزی (با مرکزیت سانتا روزا)

۴ – بخش کاتریلو

۵ – بخش چالیلئو

۶ – بخش چاپالئوفو

۷ – بخش چیکال کو

۸ – بخش کونه لو

۹ – بخش کوراکو

۱۰ – بخش گاتراچه

۱۱ – بخش اونکال

۱۲ – بخش لیوئه کالل

۱۳ – بخش لیمای مائویدا

۱۴ – بخش لوونتوئه

۱۵ – بخش ماراکو

۱۶ – بخش پوئلن

۱۷ – بخش کمو کمو

۱۸ – بخش رانکول

۱۹ – بخش رئالیکو

۲۰ – بخش توآی

۲۱- بخش تره نل

۲۲ – بخش اوتراکان

منابع

  • ویکی‌پدیای انگلیسی