روابط ایران و هند

روابط Iran-India

ایران	هند

Seen here is Rabindranath Tagore as a guest of Iran's parliament in the 1930s.

• مقاله در دست ساخت و اصلاح ترجمه ها

روابط ایران و هندوستان به مجموعهٔ روابط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی بین ایران و هندوستان گفته می‌شود.

دیرینگی روابط دو فرهنگ

• پیشینه روابط ایران و هند.

حدود ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال قبل یک موج بزرگ مهاجرتی ازشمال شرق ایران بسوی منطقه سند صورت گرفته است که به آن مهاجرت آریایی ها به هندوستان می گویند. مبادلات و مهاجرتها همواره از آن دوره میان ایران و هند وجود داشته است در کتیبه های هخامنشی از هند نام برده شده و قلمرو داریوش بزرگ تا ورای تمدن سند ادامه داشته است. از دوره ساسانی یک سنگ نوشته میخی بر کلیسای سن طماس مدارس باقی مانده که تصویر آن را دکتر علی اصغرحکمت در صفحه ۱۱ کتاب نقش پارسی بر احجار هند آورده است. جمله معروف جواهر لعل نهرو :

• • " روابط بین دو کشور ایران و هندوستان یک داستان کهنه تاریخ عالم است، بلکه می‌نماید که از این هم قدیم‌تر بشماریم. حالا باید این داستان کهن را از کلک عزم و ثبات و مداد ائتلاف بر صفحه گیتی مجدّدا بنگاریم و این باده قدیم را در محبّت جدید، از سر نو بیندازیم.
• بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم *فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد.*من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم". قدمت روابط فرهنگی و زبانی و مهاجرتی ایرانیان و هندوستانی ها آنقدر معروف است که نیاز به توضیح ندارد. اهمیت روابط این دو فرهنگ نیز آشکار است برای مردم ایران و تاریخ و ادبیات ایران هیچ سرزمینی معروفتر و شناخته شده تر از هندوستان نیست. هیچ کتاب تاریخی – ادبی و جغرافیایی را در فارسی نمی یابید که از هندوستان سخن و مطلب نگفته باشد. بطوریکه مهمترین و قدیمی ترین منظومه حماسی ایرانیان یعنی شاهنامه بیشتر از ۱۰۰ بار نام هند- هندوستان و سند و مکران را در اشعار خود آورده است . شاید یکی از بهترین توصیفها از نزدیکی فرهنگی دو ملت و علاقه مشترک به یکدیگر را«سوبرامانیان سوآمی»وزیر سابق هند و رئیس حزب جاناتا ارائه کرده است.وی پس از دیدار چند سال پیش خود از ایران می‌نویسد:"هند و ایران دارای قرنها رابطه فرهنگی و تمدنی هستند و برخوردار از مشترکات فرهنگی بسیار.ایران در گذشته از طریق زبان فارسی و نیز هنر،معماری و نظایر آن هند را تحت تأثیر خود قرار داده است.اما آن وجه مهمی را که در سفر اخیر خود به ایران تجربه کرده‌ام علاقه وافر مردم ایران نسبت به هند است.مردم عادی غالبا نسبت به هند اظهار دوستی می‌کنند که ریشه این احساسات به پیوندهای پاک فرهنگی و تمدنی دو کشور بازمی‌گردد و ارتباطی به سیاست خارجی ایران ندارد"(سوآمی ۱۸۳۱:۱۵). اگر از روابط دیرینه دو ملت بگذریم،روابط رسمی ایران و هند پس از استقلال هند سریعا برقرار می‌گردد.استعمار هند توسط انگلستان،آسیبهای فراوانی بر پیوندهای فرهنگی ایران و هند بر جای نهاد. اولین جرقه‌های آغاز روابط سیاسی را باید در سال ۱۹۴۷ جستجو کرد.در آن تاریخ هیئت بلندپایه ایرانی در کنفرانس آسیایی که در دهلی نو برگزار شد،شرکت جست و علاقمندی خود را نسبت به کشور تازه استقلال‌یافته هند اعلام کرد.(سوآمی ۱۸۳۱:۲۵).در ۲۴ اسفند۱۳۲۸ قرارداد دوستی و مودت بین دولت ایران و دولت تازه استقلال‌یافته هند انعقاد یافت.این عهدنامه ضمن تأکید بر اصل صلح و دوستی، روشهای صلح‌جویانه را برای رفع اختلالات بین دو کشور پیش‌بینی کرده بود.همچنین دو کشور موافقت کردند که کنسولگریهای چندی را در کشور طرف دیگر تأسیس کنند و قراردادهای لازم را در زمینه‌های بازرگانی،گمرکی،کشتیرانی،هواپیمایی،فرهنگی و استرداد مجرمین و معاضدت قضایی منعقد کنند.(گل بهروزان ۲۸۳۱:۹۰۱). از منابع موجود، چنین برمی‌آید که نام قدیم هند، «آریا وارتا» بوده است که به معنی سرزمین آریاست... اما این نام بیشتر به نواحی شمال هند اطلاق می‌شده است. گسترش آریاها در جنوب هند سبب جنگهای داخلی گسترده‌ای در حدود قرن چهاردهم قبل از میلاد گردید و از این زمان هند مجموعاً «بهارات و ارشا» نامیده می‌شد که قسمت پهناوری از افغانستان امروزی را نیز در برمی‌گرفت ایرانیان و مردم شبه قارۀ هند در اصل از یک نژاد به نام «آریا» (هند و اروپایی) بوده و از آن منشعب گردیده‌اند. در حقیقت مردم هند و اروپایی به دو تیره بزرگ غربی و شرقی تقسیم می‌شوند: در پایان قرن هجدهم که مطبوعات در هند آغاز به کار کردند، افراد کمی قادر بودند زبان انگلیسی بدانند و زبان‌های بومی هند برای روزنامه‌نگاری نیز توانایی لازم را نداشتند در آن زمان، زبان فارسی، که هزار سال زبان جامعۀ رسمی و درجه اول هند بود (این رسمیت تا سال ۱۸۳۰ ادامه داشت) به آن دلیل که گروه کثیری قادر به خواندن فارسی بودند و توانایی پرداخت آبونمان روزنامه را نیز داشتند، در به حرکت درآوردن چرخ روزنامه‌نگاری هندوستان، سخت مؤثر افتادند. «جام جهان نامه» هفته نامه‌ای به سردبیری لاله صدا سوخ رای که اهل کلکته بود در سال ۱۸۲۲ آغاز به کار کرد. «مرآت الاخبار» به سردبیری راما موهان روی، نیز در همان سال منتشر شد. روزنامه دیگری به نام «شمس‌الاخبار» به زبان فارسی توسط مانی راما تاخور به طور مرتب در هند انتشار یافت. جدا از حمایت مسلمانان از زبان فارسی، سهم و نقش هندوان در گسترش تمام رشته‌های ادبیات زبان فارسی در هندوستان نشان می‌دهد که تأثیر طرز تفکر هند و بر این زبان کم نبوده است و در واقع وطن دوم زبان فارسی در طول حکومت مسلمانان هندوستان بوده است.

همانندی‌های فراوان میان زبان اوستا و سانسکریت هم نشانه دیگری از پیوند دیرینهٔ ایران و شبه قاره دارد. شباهت نمادهای مذهبی ایرانیان باستان و هندی ها از جمله خدای میترا و همچنین وارونای ودا که معادل اهورای زرتشتی است. نمادهای آیین مهر یا میترا و صلیب شکسته و صلیب که نماد خورشید و گردونه مهر است و از همه مهتر مشترکات زبانی و مراسم های اوستایی و ودایی است. در دوران اشکانیان (۲۲۶ - ۲۴۹ ق.م) این روابط رو به گسترش نهاد تااینکه در زمان ساسانیان (۲۲۶ ق.م - ۶۵۲ م) با وجود ترجمهٔ کتاب‌های مهم هندی مانند «کلیله و دمنه» در عصر انوشیروان، پیوستگی‌های فرهنگی قوت گرفت. پارسیان هند نیز اگرچه جمعیت ناچیزی بودند اما تاثیر گذار بودند.

آنچه از اسناد و مدارک در دسترس ما قرار گرفته‌اند، گویای وجود روابط و در نتیجه تشابه فراوان در تاریخ ایران و هند است که با یکدیگر پیوند و آشنایی داشتند. شباهتهایی بین قسمتهای قدیم اوستا و ودای هند وجود دارد که ناشی از روابط بین اقوام آرین زبان قبل از جدایی است که بعضی در هند و بعضی دیگر در ایران مستقر گردیدند. از زمان فتح پنجاب توسط داریوش هخامنشی روابط ایران و هند گسترش یافت و پادشاهان شاهنشاهی مائوریا به رفتار پادشاهان هم عصرشان -هخامنشیان- توجه خاصی داشتند و از سازمان‌ها و ساختمان‌های همسایه‌شان الهام می‌گرفتند و حتی تاریخ‌نگارانی مانند دکتر اسپونر و پوپ و اسمیس و ایلیف معتقدند که صورت چهارشیری که نماد ملی هندوستان نیز می‌باشد از پایه ستون مشهور آشوکا در سرنات -نزدیک بنارس- اقتباس و آن نیز از سر ستونهای تخت جمشید الهام گرفته شده‌است.

takht sha jahan

اشعار فارسی

taj adoula

تاج محل - قلعه اگرا

سنگ نوشته سبک فارسی

در دوره ساسانی نیز ارتباطات تجاری و فرهنگی رونق گسترده داشت به نوعی که دین مسیحیت از طریق ایران به جنوب هند راه یافت و در آنجا کلیساهایی بنا شد و ساسانیان نیز سعی داشتند تمدن هند را بهتر بشناسند و به این منظور مأمورینی به هند اعزام کردند و از علم پزشکی و ادبیات آن دیار در این برهه از زمان استفاده شایانی کردند.

روابط Iran-India

ایران	هند

Seen here is Rabindranath Tagore as a guest of Iran's parliament in the 1930s.

نامه اولین نخست وزیر هند

از نامه جواهر لعل نهرو به احمد قوام نخست وزیر ایران:

روابط فیمابین کشور ایران و هند یک داستان کهنه تاریخ عالم است، بلکه می‌نماید که از این هم قدیم‌تر بشماریم. هنوز صبح جهانتاب تاریخ بر افق گیتی فروزان نگشته بود که مردمان این دو کشور همجوار، در رشته اشتراک جنس و نسل و وابستگی‌های فکر و معنی با همدیگر منسلک و مربوط بودند و حکم «نحن روحان حللنا بدنا» داشتند… حالا باید این داستان کهنه (روابط بسیار کهن هند و ایران) را از کلک عزم و ثبات و مداد ائتلاف بر صفحه گیتی مجدّدا بنگاریم و این باده قدیم را در محبّت جدید، از سر نو بیندازیم. در این حرب(جنگ) ۵ ساله جهان سوز، عالم بکلّی محو و متلاشی گشته و امروز می‌بینیم که یک نظام عالم جدید که مبنی بر اساس امن و سلم عمومی توسّع روابط اخوّت و اتّحاد بین‌المللی باشد، مطلوب کافّه همه اقوام عالم است. باید ما هم کمر عزم و همّت را بر میان سعی و عمل، چست‌تر ببندیم و همواره از ترانه عارفانه عارف شیراز، زمزمه‌ساز بزم عالم وعالمیان باشیم:

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم		فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد		من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم

مخلصکم الوفی: جواهر لعل نهرو»

اولین سفیر ایران

علی‌اصغر حکمت علاوه بر دیگر سمت‌های فرهنگی، اجرایی و سیاسی، سفیر ایران در هند در دوران حکومت پهلوی (هم رضاشاه و هم محمدرضا شاه) بود. مهمترین هدف حکمت در ارتباطات بین‌المللی، تحکیم و توسعه روابط همه جانبه فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ایران با هند بود، زیرا حکمت به هند علاقه فراوان داشت و مجذوب تمدّن و فرهنگ و تاریخ و هنر هند بود، به همین دلیل بخش عمده‌ای از کارهای پژوهشی وی دربارهٔ هند است و در خاطرات مکتوب شصت سالهٔ خود، از هند و عشق خود به این سرزمین و مردم آن بارها سخن می‌گوید.

او در سال ۱۳۲۶ سومین سفر خود را به هند انجام می‌دهد و سفر چهارم حکمت به هند از روز ۲۷ آذر تا شنبه ۱۵ اسفند ۱۳۳۲ انجام می‌شود. در این سفر حکمت سفیر کبیر ایران در هند است و به قول خودش: «... صفحه جدیدی در کتاب عمرش باز می‌شود. از خداوند مزید توفیق و برکت مسئلت دارم تا این مسافرت را قرین مبارکی و میمنت برآرد و اسباب خدمت به نوع و مملکت را فراهم سازد.» در این سفر دکتر تاراچند، سفیر کبیر هندوستان، و دکتر نظیر حسین، مستشار فرهنگی هند، حکمت را مشایعت می‌کنند در این سفر، حکمت، از تهران به کراچی می‌رود و در فرودگاه کراچی، مستشار فرهنگی ایران، و جمعی از نمایندگان رسمی از او استقبال می‌کند و شب مهمان محمّدعلی جناح، نخست وزیر پاکستان است و جمعی از رجال و وزرای پاکستان با بانوانشان در آنجا مهمانند و «بسیار مسرور شدم که در آن جمع رفیق صدیق دیرین خود، جناب آقای عبدالوهّاب عزّام بیگ، سفیر کبیر مصر را ملاقات کردم.

حکمت در روز ۶ دی ماه ۱۳۳۲، برابر با ۲۷ دسامبر ۱۹۵۳، از لاهور رهسپار دهلی می‌گردد و در ساعت ۱ بعدازظهر وارد فرودگاه صفدر جنگ در دهلی نو می‌شود و از فرودگاه به سفارت می‌رود: «مرا در این عمارت حقّ آب و گل است، زیرا در سنه ۱۳۲۸ که متصدّی وزارت امور خارجه بودم، به مساعی اینجانب اعتبار کافی برای خرید آن در بودجه منظور گردید و وجه آن حواله شد و آقای نوری اسفندیاری آن را خریداری و مبله نمودند. حکمت کار خود را در سفارت ایران از روز ۸ دی ۱۳۳۲ آغاز می‌کند.

هر آنکه شاهنامه فردوسی را بخواند به وضوح درخواهد یافت که قرابت ایرانیان با این ملت بحدی بوده است که در پرآوازه‌ترین کتاب حماسی جهان که نشان‌دهنده روح بزرگ و عظمت فرهنگی ایرانیان است، دستکم یکصد بار از هند،هندوی،هندوستان نام برده شده و البته نه از منظر تخاصم و کین‌ورزی که از نگاه دوستی،خویشاوندی،دغدغه‌های مشترک و ترسیم آینده‌یی روشن برای دو ملت. برآمد ز هندوستان آفرین ز دادار بر بوم ایران‌زمین که زاید بر آن خاک چونین سوار که با اژدها سازد او کارزار. (شاهنامه:پادشاهی بهرام گور:۳۷۴)

Empress فرح پهلوی and محمد رضاشاه Shah ایندیرا گاندی 1970.

India

دوره استقلال

در دوره پس از استقلال هند ۱۹۴۷ تا انقلاب اسلامی ایران،روابط دو کشور علیرغم وجود برخی موانع و عوامل برهم زننده و مختل‌کننده،در سطح نسبتا مطلوبی قرار داشته است.در دوره پس از انقلاب اسلامی تا آغاز دهه۰۱۹۹۱ روابط دو کشور در سطح نسبتا پایینی قرار داشت و نسبت به شرق و قدرتهای واقع در شرق خود،بویژه هندوستان،یا در یک وضعیت کم‌توجهی قرار داشت و یا اینکه اولویتی به گسترش همکاری با واحدهای سیاسی آن منطقه نمی‌داد، در مجموع تا اوایل دهه ۰۱۹۹۱ در روابط خارجی ایران با جهان خارج نوعی تنش جدی مشاهده می‌شد،ولی از این زمان به بعد و بویژه با آغاز سیاست تنش‌زدایی در دوره آقای هاشمی رفسنجانی و تداوم آن در شکل گسترده‌تر و چشمگیرتر،توسط دولت آقای خاتمی،روابط ایران با جهان خارج در مسیر بهبود و پیشرفت قرار گرفت. تا آنجا که از سوی برخی از مقامات دو کشور،«عصر مشارکت استراتژیک»در دو کشور آغاز گردیده است.برخی وقایع و تحولات(در طول بیش از یک دهه اخیر)در سطح جهانی و منطقه‌یی در نزدیکی بیشتر ایران و هند(یا بهتر است گفته شود ضرورت بهبود و گسترش روابط دو کشور) تأثیرگذار بوده است که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱.فروپاشی شوروی و استقلال جمهوریهای آسیای مرکزی:در واقع فروپاشی شوروی موجب ظهور بازاری جذاب گردید که هر دو کشور ایران و هند را مجذوب خود گرداند.

۲.اوج‌گیری تخاصمات در افغانستان و سلطه طالبان بر افغانستان:این وضعیت به هیچ‌وجه مورد تأیید دو کشور ایران و هند نبوده،بویژه از آنجا که گروه طالبان از حمایت پاکستان(رقیب ایران و هماورد هند)برخوردار بوده است. ۳.حادثه ۱۱ سپتامبر و پیامدهای آن:بروز حادثه ۱۱ سپتامبر شدیدا بر سیاستهای منطقه‌یی و جهانی تأثیر گذاشته و موجب پیوندها و شکافهایی در مناسبات بین‌المللی در سطوح مختلف شده است. در این راه برخی عوامل،نیازها و ابتکارهای دیگر مانند نیاز هند به منابع نفت و گاز ایران،نیاز ایران به توان علمی و فنی هند،ابتکار کریدور شمال-جنوب که موجب ارتباط هند با روسیه و کشورهای آسیای مرکزی می‌شود و...زمینه‌ساز بهبود مناسبات دو کشور شده است و بنظر می‌رسد ایران در محیط ژئوپلتیکی جدید خود و بویژه با توجه به فشارهای وارده بر نظام جمهوری اسلامی ایران بویژه در موضوع پروندهء هسته‌یی‌اش در نزد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به شرق نگاه ویژه‌یی مبذول داشته و نگاه به شرق در سیاست خارجی ایران اهمیت دوچندان یافته است.

روابط ایران و هند در مارس ۱۹۵۰، در فاصله کوتاهی پس از استقلال هند، برقرار شد و دهلی نو و تهران یک پیمان دوستی که «صلح و دوستی ابدی» میان دو کشور نامیده شد را امضا کردند. این سند دو طرف را به ایجاد روابط دوستانه متعهد کرد، ولی در عمل هریک از دو دولت ایران و هند وارد ائتلاف های مخالف دوران جنگ سرد شدند و این امر توسعه مناسبات دو جانبه را متوقف نمود. ایران، در دوران محمدرضا شاه، از طریق مشارکت در «پیمان بغداد» (که بعدا سازمان پیمان مرکزی، سنتو نام گرفت) مناسبات نزدیکی را با الات متحده و پاکستان برقرار کرد. در طول جنگ های ۱۹۶۵و ۱۹۷۱ میان هند و پاکستان، ایران برای پاکستان کمکهای نظامی مهمی را فراهم نمود. در واقع ایران در آن دوران بخشی از «عمق راهبردی» پاکستان به شمار می آمد. جواهر لعل نهرو چنین ائتلافهایی را به عنوان "رهیافت اشتباه، خطرناک و مضر" مورد انتقاد قرارداد و بجای آن از «جنبش عدم تعهد» دفاع کرد. البته لازم به ذکر است که علی رغم این بیزاری از ائتلاف با ابرقدرتها، هند روابط نزدیکی را با اتحاد جماهیر شوری برقرار کرد؛ به گونه ای که این کشور به اولین تأمین کننده تسلیحات نظامی هند تبدیل گردید.

ایران و هند از ۱۹۴۷ تا۱۹۷۹

۱.نوعی تعارض در جهت‌گیریهای کلان دو کشور در سطح نظام بین‌الملل دیده می‌شود یعنی ایران تمایل به غرب نشان می‌داد از ۱۹۴۷ تا۱۹۷۹ در روابط ایران و هند فراز و نشیبهای فراوانی را می‌توان دید؛هم عناصر واگرایی و هم همکاری و همگرایی در روابط دو کشور به چشم می‌خورد.به این نکات بطور کل می‌توان در روابط دو کشور اشاره کرد. ولی هند در عین اینکه متمایل به حضور کارساز در قالب جنبش عدم متعهدها بود ولی در باطن بیشتر به شوروی تمایل داشت. این خود می‌توانست عامل مهمی در واگرایی بین دو کشور باشد.

۲.ایران سعی می‌کرد از موضع و جایگاه یک قدرت منطقه‌یی به مسائل آسیای جنوبی بنگرد.

۳.بنابر هویت و جایگاه دولت ایران(قدرت منطقه‌یی و توازنگر بویژه از پایان دهه ۰۶۹۱ و در دهه ۰۷۹۱)،ایران سعی می‌کرد در هر شرایطی امنیت را در مرزهای شرقی خود حفظ کند.محمد رضا شاه به این امر بسیار اهمیت می‌داد.و بر این اساس ایران نوع روابط خود را با کشورهای همسایه یعنی براساس حفظ امنیت و ثبات در محیط شرقی ایران تنظیم می‌کرد.

۴.پاکستان بعنوان دولت متخاصم با هند،در اتحاد منطقه‌یی با ایران قرار داشت و حتی به نوعی در تنظیم سیاستهای منطقه‌یی خود به علایق و نگرشهای ایران توجه زیادی نشان می‌داد،این رویکرد بر روابط ایران با هند شدیدا تأثیرگذار بود.در واقع همانگونه که بعدا خواهیم دید نوع روابط ایران با پاکستان همواره بر روابط ایران و هند شدیدا تأثیر گذارده است.

۵.نزدیکی هند با برخی از کشورهای عرب(تندرو عربی مانند مصر)به هیچ‌وجه برای ایران مطلوب و خوشایند نبوده،لذا محمد رضا شاه تلاش می‌کرد که از نزدیکی بیشتر هند و کشورهای عربی افراطی جلوگیری کند.پاکستان می‌توانست در این مسیر نقش تأثیرگذاری ایفا کند.تأیید جمال عبد الناصر بعنوان رهبر جهان عرب و سیاستهای او توسط نهرو،خوشایند شاه نبود.به همین ترتیب مبارزه ناصر با حکومتهای پادشاهی و تلاش در جهت وحدت کشورهای عربی،مانند تشکیل«جمهوری متحده عربی»یا ادغام مصر و سوریه باعث افزایش احساس ناامنی در شاه می‌گردید(ناز ۰۸۳۱:۳۶۵).ایران دوره محمد رضا شاه هیچگاه نمی‌توانست بپذیرد که موضع و جایگاه منطقه‌یی‌اش با اتحاد بین هند و کشورهای عربی بویژه مصر،ضعیف گردد لذا همواره تلاش می‌کرد مانع از نزدیکی هند با آن دسته از کشورهای عربی شود.حمایت از پاکستان هشدار صریحی از سوی ایران به هند بود که به هیچ‌وجه اجازه نخواهد داد موضع و جایگاه منطقه‌یی‌اش متزلزل شود.

در مجموع از زمان استقلال هند تا انقلاب اسلامی ایران سال۱۹۷۹ روابط ایران و هند تحت تأثیر سه متغیر مهم قرار داشته که ذیلا از آنها یاد می‌شود.لذا این مناسبات نتوانست پیشرفت چشمگیری داشته باشد:

۱.سیاست نزدیکی ایران به غرب و سیاست تمایل هند به شوروی

۲.نوع روابط هند و پاکستان و نزاع بین دو کشور

۳.نوع روابط هند و کشورهای رادیکال عرب مانند مصر

از سال ۱۸۲۰ تا استقلال هند نمایندگی مقیم بریتانیا در خلیج فارس امور روابط سیاسی هند و ایران را اداره می کرد. تا پایان جنگ سرد، بهبود قابل توجهی در روابط دو کشور حاصل نشد. در دوران پس از جنگ سرد، یکی از مهمترین حوادث تاریخ روابط ایران و هند، دیدار «ناراسیمها رائو» نخست وزیر هند از ایران در سال ۱۹۹۳ بود. رائو اولین نخست وزیر هند بود که پس از انقلاب اسلامی از ایران دیدار کرد، و این دیدار رسمی او از سوی هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهوری وقت ایران، به عنوان یک نقطه عطف تفسیر شد. در سال ۱۹۹۵ نیز هاشمی رفسنجانی یک دیدار متقابل را از هند انجام داد. در حالیکه دیدارهای مقامات بلندپایه دو طرف پس از سال ۱۹۹۵ هم ادامه یافت - دیدارهایی که برای تعیین و تحکیم حدود مناسبات و منابع اقتصادی دو طرف در بخشهای مهم فنی و تکنولوژیک بسیار موثر بود - دیدار رسمی در سطح سران تا سال ۲۰۰۱ صورت نگرفت و در این سال بود که «اتال بیهاری واچپایی» نخست وزیر هند از تهران دیدار کرد. نقطه اوج دیدار سال ۲۰۰۱؛ صدور اعلامیه تهران بود که توسط واچپایی و «محمد خاتمی» رئیس جمهوری ایران به امضا رسید. اعلامیه تهران در واقع پایه و بنیانی متشکل از مجموعه ای گسترده از موضوعات راهبردی - شامل همکاری های دفاعی - را برای روابط ایران و هند طراحی نمود. دو سال بعد، ژانویه ۲۰۰۳ آقای خاتمی به دهلی نو سفر کرد و به عنوان «مهمان ویژه» در جشن های روز استقلال هند شرکت نمود. این تشریفات عموماً برای مهمترین شخصیت ها برگزار می گردد. در این دیدار، طرفین، توافقنامه دهلی نو را امضا کردند که هم از نظر زمان امضا و هم از نظر مفاد آن از اهمیت ویژه ای برخوردار بود. و نشان دهنده اهمیتی بود که هند برای روابط خود با ایران قائل شد. «اعلامیه دهلی نو» البته به دلیل مفاد و محتوایش نیز حائز اهمیت فراوان بود. با تأکید بر گسترش مفاد «اعلامیه تهران» این توافق جدید، دو دولت را برای تعمیق سطح همکاری ها از جمله همکاری های دفاعی بیشتر متعهد نمود.

گاهشمار روابط هند و ایران

• ایران وهندوستان تا سال ۱۹۴۷ مرزهای مشترک داشتند.

تا سال ۱۹۴۷ دو کشور همسایه بودند.

• روابط دیپلماتیک در ۱۵ مارس سال ۱۹۵۰.
• هند دارای سفارت در تهران، دو کنسولگری در بندر عباس و زاهدان.
• سفر شاه به هند فوریه / مارس سال ۱۹۵۶
• سفر جواهر لعل نهرو در سپتامبر ۱۹۵۹ به تهران
• سفر SMT. ایندیرا گاندی آوریل سال 1974
• سفر شری Morarji دسای ژوئن 1977.
• سفر شاه و فرح ، فوریه ۱۹۷۸
  • • • انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ .
• سفر ناراسیما رائو سپتامبر سال ۱۹۹۳ به تهران
• سفر رئیس جمهور ایران، اکبر هاشمی رفسنجانی آوریل ۱۹۹۵
• سفر معاون رئیس جمهور هند، شری KR Narayanan اکتبر سال 1996.
• سفر شری اتل Behari Vajpayee سال 2001
• سفر محمد خاتمی در سال ۲۰۰۳، برای مراسم روز جمهوری هند.
• سفر دکتر محمود احمدی نژاد در تاریخ ۲۹ آوریل ۲۰۰۸
• سفر منوچهر متکی، وزیر امور خارجه ایران نوامبر ۲۰۰۹.
• سفر وزیر امور خارجه شری S.M. کریشنا مه ۲۰۱۰ برای شرکت در اجلاس 14 G*15. در تهران با رئیس جمهور محمود احمدی نژاد، علی لاریجانی رئیس مجلس و منوچهر متکی وزیر امور دیدار نمود.
• سفر نوامبر ۲۰۱۰، وزیر امور منابع انسانی و توسعه دکتر D. Purandeswari برای شرکت در اجلاس همکاری آسیا 9(ACD)
• سفر در ماه مارس ۲۰۱۱، شری غلام نبی آزاد، اتحادیه وزیر بهداشت، درمان و رفاه خانواده، بازدید از ایران به نمایندگی از نخست وزیر هند در جشنواره دوم جهانی نوروز در تهران برگزار شد. در طول سفر خود، شری غلام نبی آزاد با محموداحمدی نژاد رییس جمهوری،. با معاون رئیس جمهور حمید Baghai، وزیر امور خارجه، دکتر علی اکبر صالحی، مجید نامجو، وزیر انرژی و روسای هیئت های نمایندگی از کشورهای دیگر دیدار نمود.
• در تاریخ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۱، وزیر دارایی شری پراناب موکرجی با وزیر امور مالی و اقتصادی دکتر شمس الدین حسینی درتهران دیدار نمود.
• در حاشیه صندوق بین المللی پول / نشست بانک جهانی در واشنگتن نخست وزیر، دکتر مانموهان سینگ با رئیس جمهور احمدی نژاد در تاریخ ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۱ در حاشیه UNGA در نیویورک است.
• در اکتبر ۲۰۱۱ وزیر امور منابع آب شری Pawan کومار Bansal به تهران سفر برای شرکت در نشست سالانه ۶۲ کمیته اجرایی بین المللی (IEC) و 21 ICID کنگره در آبیاری و زهکشی.
• در مارس ۲۰۱۲ وزیر انرژی های تجدید پذیر و نوین دکتر فاروق عبدالله

با وزیر نیرو دکتر نامجو در ایران دیدار نمود. در نوامبر ۲۰۱۱ رئس مجلس لوک سبها Lok سبها SMT و. میرا کومار سفر رسمی به ایران به دعوت دکتر علی لاریجانی رئیس مجلس . وی از یک تابلو از Gurudev رابیندرانات شاعر هند در موزه مجلس شورای اسلامی و مجسمه نیم تنه Acharya JC بوز در پردیس پارک فناوری در نزدیکی تهران پرده برداری نمود و با رئیس جمهور دکتر محمود احمدینژاد دیدار کرد.

• سفر مشاور امنیت ملی شری S. منون به ایران در ماه مارس ۲۰۱۱ و دیدار با احمدی نژاد،وزیر امور خارجه، دکتر صالحی، لاریجانی و با همتای خود

دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران دکتر جلیلی و دکتر علی باقری، دیدار کرد.

• معاون وزیر امور خارجه، شورای عالی امنیت ملی هند در ماه ژوئن سال ۲۰۱۱ سفر کرده است.
• سفر ماه مارس ۲۰۱۲، معاون مشاور امنیت ملی خانم Latha ردی و بحث و گفتگو با همتای خود، دکتر علی باقری. و دبیر شورای عالی امنیت ملی دکتر جلیلی و دکتر عراقچی، معاون وزیر امور خارجه دیدار نمود.
• سفر وزیر امور خارجه هند SMT. Nirupama رائو به تهران در ماه جولای و ۲۰۱۱ برای شرکت در دور نهم از مشاوره وزارت امور خارجه به دعوت

همتای، محمد علی فتح اللهی معاون وزیر امور خارجه آسیا و اقیانوسیه و دیدار با وزیر امور خارجه دکتر علی اکبر صالحی و دبیر شورای عالی امنیت ملی، دکتر سعید جلیلی.

• تصویب توافقنامه انتقال زندانیان محکوم در جولای ۲۰۱۰ امضا شد.
• سفر مشاور ارشد مقام معظم رهبری در امور بین الملل و وزیر امور خارجه سابق، دکتر علی اکبر ولایتی به هند دسامبر ۲۰۱۱ و دیدار با معاون رئیس جمهور و نخست وزیر هند.
• سفر مهدی آخوندزاده، معاون وزیر امور خارجه هند برای شرکت در اجلاس یازدهم IOR*ARC شورای وزرای اقیانوس هند در نوامبر 2011.
• سفر وزیر امور خارجه ایران دکتر علی اکبر صالحی به دهلی در تاریخ ۳۱ ژوئن ۰۱، ۲۰۱۲ و دیدار با نخست وزیر و وزیر امور خارجه شری SM کریشنا و تسلیم دعوت نامه رئیس جمهور احمدینژاد به نخست وزیر برای شرکت در اجلاس جنبش عدم تعهد اجلاس سران ۲۰۱۲ در تهران که از ۲۶*۳۱ آگوست ۲۰۱۲ برگزار شد.
• نشست ۱۶ کمیسیون مشترک ایران و هند جولای ۲۰۱۰ در دهلی نو برگزار شد. در طول این نشست ، دکتر حسینی با دکتر مانموهان سینگ، نخست وزیر دیدار کرد اجلاس هفدهم JCM 17 در تهران در سال ۲۰۱۲ در سطح وزرای خارجه برگزار می شود.

موافقت نامه های امضا شده در نشست ۱۶ : موافقتنامه خدمات هوایی (ب) موافقتنامه انتقال اشخاص محکوم * (III) تفاهم نامه در انرژی های تجدید پذیر (IV) همکاری در صنعت در مقیاس کوچک ملی صنایع کوچک شرکت (NSIC) و صنایع کوچک ایران و صنعتی سازمان پارک (ISIPO) (V) برنامه همکاری در علم و صنعت (VI) تفاهم نامه همکاری بین پالپ مرکزی و کاغذ موسسه تحقیقات هند (CPPRI) و دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان (GUASNR). هند و ایران نیز در حال بحث و گفتگو در پروژه های مختلف در ایران هستند از جمله پروژه راه آهن به بندر چابهار و کریدور شمال جنوب .

• روابط فرهنگی: اولین قرارداد رسمی فرهنگی در سال ۱۳۳۵ خورشیدی توسط دکتر حکمت و مولانا ابوکلام آزاد وزیر فرهنگ هند امضا شد متعاقب آن زمین بسیار بزرگی در مرکز دهلی برای خانه فرهنگ خریداری شد.
• تفاهم نامه بین شورای روابط فرهنگی هند (ICCR)، در ژانویه سال ۲۰۰۸ باسازمان میراث فرهنگی سازمان صنایع دستی و گردشگری در دهلیامضا شده است.
• (ICHHTO) هفته فرهنگی ایران در دهلی نو و بمبئی در آوریل ۲۰۰۸ برگزار شد. هند نیز "روز فرهنگ" را در کاخ نیاوران در تهران برگزار کرد مراسمی در Hafezia در شیراز از ۱۰*۱۷ ماه مه ۲۰۱۱ بود که با حضور بیش از بیست هزارمردم جشنواره فرهنگی اختصاص به Gurudev رابیندرانات داشت .
• در ماه مه ۲۰۱۲ سفارت هند هفته فرهنگی هند را در خانه ی هنرمندان ایران در تهران، برگزار کرد.
• یکصد و پنجاهمین سالگرد تولد تاگور Gurudev. تاگور که در سال ۱۹۳۱ و ۱۹۳۵ به ایران سفر کرده است و در مورد ایران شعر سروده است برگزار شد.
• حدود ۸۰۰۰ دانشجویان ایرانی مشغول به تحصیل در هند وجود دارد. هند بورسیه به ۶۷

نفر بورس های تحصیلی در هر سال تحت ITEC، ICCR، طرح کلمبو و طرح های IORARC. اعطا می کند. هند به عنوان یکی از مقاصد توریستی مورد علاقه برای گردشگران ایرانی در آمده و هر سال ۴۰ هزار ایرانی از هند بازدید می کنند. جامعه هندی ها در ایران، کاهش یافته است و در حال حاضر حدود ۱۰۰ خانواده در تهران و حدود ۲۰ خانواده در شهر زاهدان است. تعدادی از دانشجویان هندی در ایران، حدود ۸۰۰، تعداد زیادی از آنها طلبه علوم دینی در قم هستند.

• یک مدرسه هندی که توسط Kendriya اداره می شود در تهران و دیگری در Sangathan Vidyalaya در شهر زاهدان وجود دارد.

اقتصادی

الف: حوزه های ظرفیت ساز مهمترین ظرفیت های روابط ایران - هند در وضعیت فعلی، حوزه های انرژی و تجارت نهفته است. توسعه تعاملات دو کشور در این عرصه ها در سال های اخیر، شاهدی بر این مدعاست. در این میان، حوزه انرژی نقش اساسی را در ایجاد ظرفیت های جدید ایفا کرده است.

ساختارها

یک بزرگراه بین دلارم و زرنج افغانستان توسط هند در حال ساخت است 100-km road asphalted in Nimroz with Indian assistance</ref> بندر چابهار توسط هند و ایران سرمایه گذاری می شود و کریدور شمال جنوباین بندر را به افغانستان و آسیای مرکزی و ترکیه وصل می کند. .

روابط جاری ایران و هندوستان

علی رغم موانع بین المللی موجود تا پایان سال (۲۰۱۱) - ۵ شرکت بزرگ هندی جمعا روزانه از ۳۶۴ هزار بشکه نفت خام(حدود ۱۱ درصد از نفت خام مورد نیاز هند) از ایران خریداری می کردند. عمده ترین کالاهای صادراتی ایران به هند عبارتند از: نفت خام- قراضه های فلزی و سنگهای معدنی- مواد شیمیایی ارگانیک و غیرارگانیک - انواع فلزات غیر آهنی - انواع خشکبار- تولیدات و کالاهای شیمیایی - مواد پلاستیکی- کود شیمیایی خام – قیر معدنی- قیر نفتی- تولیدات کائوچویی- چرم- انواع سنگ معدنی غیرفلزی- سالامبور- تولیدات غیر فلزی- حبوبات- پشم- قطعات حمل و نقل- ذغال سنگ-انواع آهن و فولاد- ماشین آلات صنعتی- انواع روغن موتور عمده ترین کالاهای وارداتی ایران از هند عبارتند از: فرآورده های نفتی-ماشین آلات و تجهیزات مربوطه- انواع تولیدات فلزی- آهن و فولاد نیمه پرداخته - تولیدات دارویی- برنج باسماتی- مواد معدنی عمل آوری شده - انواع نخ و پارچه - شکر - چای- تولیدات چرمی(غیر از کفش)- مواد شیمیایی کشاورزی ارگانیک وغیر ارگانیک- فلزات آلیاژی- تولیدات پلاستیکی- انواع میلگرد- تولیدات چوبی و کاغذی- ادویه جات- قطعات خودرو- جواهرات- انواع خشکبارهندی- تخم کنجد- انواع الکترود ذغالی- انواع مفتول- قهوه – کنف- تولیدات آلومینیومی و فلزات غیر آلیاژی.

خط لوله گاز

طرف هندی همواره جدی بودن خود به اجرای این پروژه را به دلیل نیاز شدید به انرژی تأکید نموده و خواستار فرصت بیشتری شده است. ... در مورد خط لوله IPI صادقانه و غیر رسمی بگویم که در شرایط پر تنش فعلی روابط بین هند و پاکستان، بویژه حاکم بودن ناامنی زیاد در مرزهای دو کشور هیچ گونه پیشرفتی در این طرح متصور نخواهد بود. ضمن اینکه جو بی اعتمادی(Mistrust) از زمان عدم اجرای قرارداد خرید و فروش ۵ میلیون تن LNG توسط دوستان ایرانی، بین دو کشور حاکم گردید؛ اجرای طرح IPI را با مشکلاتی جدی مواجه نمود.

به تازگی ، کمیته پارلمانی از دولت هند خواسته است که پروژه آی. پی. آی را در دستور کار جدی قرار دهد . 

نگرانی اصلی کمیته مذکور این است که بخش های مختلف هند در سال ۲۰۱۲-۲۰۱۱ روزانه به ۴۳/۲۷۹ میلیون متر مکعب گاز نیاز دارند، ولی این کشور قادر است روزانه تنها ۱۷/۱۶۶ میلیون متر مکعب را تأمین کند. در این راستا، دولت علاوه بر خط لوله گاز ایران-پاکستان-هند، پروژه خط لوله ترکمنستان-افغانستان-پاکستان-هند را نیز پیگیری می کند. ظرفیت انتقال گاز خطوط لوله گاز آی. پی. ای و تپی به ترتیب ۶۰ و ۹۰ میلیون متر مکعب گاز می باشد. ایران و پاکستان در ژوئن ۲۰۱۰ چندین سند برای آغاز فوری این طرح امضا کردند که بر اساس آن، ایران از سال ۲۰۱۴ عرضه گاز طبیعی به پاکستان را آغاز خواهد کرد. موضوع قیمت و سایر مشکلات می تواند هر زمانی حل شود، ولی موضوع اصلی این است که آمریکا علیه منافع این دو کشور کار می کند، چون نمی خواهد که این خط لوله که منافع دو ملت را دنبال دارد احداث شود. پتروشیمی : ایران سالیانه ۴۰۰ تا ۴۵۰ میلیون دلار محصولات پتروشیمی به هند صادر می نماید . علاوه بر آن طرح های مشترکی برای ساخت پروژه های مشترک پتروشیمی در ایران وجود دارند که دراین خصوص سرمایه گذاری در۱۴ پروژه(به ارزش تقریبی ۴ میلیارد دلار) قطعی شده است .

زمینه سازی های همکاری مشترک در حوزه سرمایه گذاری(۲۴ مورد) : گروههای چند منظوره بخش خصوصی هند شامل ریلاینس – اسار – تاتا – جیندال – لکشمن میتال - هندوجا و تعداد زیادی از شرکتهای دولتی هند شامل شرکت دولتی نفت و گاز هند شاخه بین الملل – شرکت ملی آلومینیم هند و غیره؛ جهت سرمایه گذاری در صنایع بالا دستی،میان دستی و پایین دستی نفت و گاز و فولاد ایران و بالعکس؛ به حجم تقریبی ۸۵ میلیارد دلار اعلام آمادگی نموده¬اند.

برگزاری کمیسیون مشترک اقتصادی

تا کنون ۱۶ کمیسیون مشترک میان دو کشور ایران و هند برگزار شده که پانزدهمین مورد آن، درتاریخ ۱۰ و ۱۱ آبانماه ۱۳۸۷ در تهران (بعد از چهار سال وقفه نسبت به دور قبلی) وشانزدهمین نشست آن در تاریخ ۱۷، ۱۸ تیر ماه ۱۳۸۹ در دهلی بوده است.

کریدور شمال – جنوب

موافقت نامه اولیه آن بین سه کشور ایران – هند – روسیه در سال ۲۰۰۰ امضاء گردید که تاکنون ۱۱ کشور دیگر منطقه به این کریدور پیوسته اند . این مسیر در واقع، جنوب و شرق آسیا را به آسیای میانه و قفقاز و روسیه و همچنین به همسایه های غربی کشورمان شامل ترکیه و... سپس به اروپا متصل می نماید. آخرین جلسه آن در آذر ۱۳۸۶ در دهلی نو برگزار گردید. طرف هندی اخیرا بکمک بخش خصوصی خود، تلاشهایی را برای فعال کردن جدی تر این مسیر، با برپایی نشستهای کارشناسی در دهلی نو آغاز کرده است . در آخرین جلسه کارشناسی مذکور در محل کنفدراسیون صنایع هند مورخ ۹ اسفند ۸۷ در دهلی نو، پیشنهاد گردید که جلسه ای با حضور نمایندگان کشورهای عضو(شامل بخش خصوصی و دولتی) برای بررسی مشکلات موجود و چگونگی فعال سازی کریدور در دهلی نو برگزار شود. طی شانزدهمین کمیسیون مشترک دو کشور در دهلی نودر تاریخ ۱۷ و ۱۸ تیر ماه ۱۳۸۹ در خصوص کریدور شمال – جنوب نیز بحث و تبادل نظر شد.

طرح توسعه بندرچابهار

در این خصوص یادداشت تفاهی برای سرمایه گذاری مشترک به ارزش حدود ۱۵۰ میلیون دلار امضاء شده است . در این رابطه مطالعات امکان سنجی انجام و مشاورین فنی و ساختمانی طرفین انتخاب شده اند. با وجودی که تفاهمنامه دومی در شهریور ۸۷ در لندن بین آقای هندوجا و آقای طاهری رئیس وقت سازمان بنادر و کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته بود و امید می رفت که به زودی شاهد اجرائی شدن این تفاهمنامه ها باشیم؛ متاسفانه با مشکلات جدیدی مواجه گردید که در خصوص آن در جریان شانزدهمین کمیسیون مشترک ایران و هند در دهلی نو مذاکره شد.

پروژه راه آهن چابهار – فهرج

به طول ۷۰۰ کیلومتر و ارزش بیش از یک میلیارد دلار می باشد. در این رابطه یادداشت تفاهی در بهار ۱۳۸۷ در تهران بین شرکتهای دولتی راه آهن دو کشور امضاء شد. اکنون طرف ایرانی با پذیرش مدل پیشنهادی آشوک لیلاند به عنوان مسئول پیگیری کنسرسیوم هندی (به روش ساخت – اجرا – اجاره – انتقال) راه پیشبرد این طرح را هموار نموده است.

روابط اقتصادی و تجاری ایران و هند به طور سنتی با واردات نفت خام ایران گره خورده است. هندوارداتی حدود ۲۲ میلیون تن نفت خام به ارزش حدود ۱۰ میلیارد دلار در ۲۰۰۹-۱۰ داشته که سومین بازار نفت خام ایران است. ایران و هند در ۲۰۰۹- ۲۰۱۰ حدود ۱۳،۴ میلیارد دلار تجارت داشته اند. (صادرات هند ۱،۹ میلیارد و واردات ۱۱،۵ میلیارد دلار بود. صادرات هند به ایران فرآورده های نفتی، برنج، ماشین آلات و ابزار، تولید فلزات، آهن و فولاد، مواد دارویی و مواد شیمیایی، فرآوری مواد معدنی، نخ و پارچه، چای، مواد آلی / معدنی / کشاورزی مواد شیمیایی، محصولات لاستیک ساخته شده، و غیره بوده است. نشست کمیسیون مشترک هند و ایران (JCM):نشست JCM - 15 در تهران در ۳۱ اکتبر -۲ نوامبر ۲۰۰۸ برگزار شده است. نشست JCM 16 در تاریخ ۸-۹ جولای ۲۰۱۰ در دهلی نو برگزارشد. شورای مشترک کسب و کار (JBC): هر دو کشور هند و ایران به برگزاری جلسات مشترک شورای کسب و کار به طور منظم اقدام می کنند . جلسه 10 - JBC توسط فدراسیون اتاق های بازرگانی و صنایع در دهلی نو هند به تاریخ ۱۳ نوامبر ۲۰۰۹ برگزار شد که در آن هیات ایران توسط دکتر محمد نهاوندیان، رئیس اتاق بازرگانی ایران، صنایع و معادن بود.

رای هند در مورد انرژی هسته ای ایران

هند در مورد انرژی هسته ای ایران تا حدود زیادی دنباله رو غرب است و تا کنون دوبار رای برعلیه ایران داده است. .

فرهنگ و آموزش و پرورش

هند و ایران حفظ مبادلات فرهنگی و آموزشی به طور منظم. تفاهم نامه بین شورای روابط فرهنگی هند (ICCR)، دهلی نو و میراث فرهنگی ایران در ژانویه ۲۰۰۸ توسط سازمان صنایع دستی و گردشگری (ICHHTO) امضا شد بر این اساس، هفته فرهنگی ایران در دهلی نو و بمبئی در اردیبهشت ماه ۲۰۰۸ برگزار شد. هند "روز فرهنگ" در تهران و شیراز از ۱۰-۱۷ ماه مه ۲۰۱۱ برگزار کرد. هند کوشش برای راه اندازی یک مرکز فرهنگی در تهران دارد. ایران دارای دو مرکز فرهنگی در دهلی نو و بمبئی. حدود ۸۰۰۰ دانشجویان ایرانی مشغول به تحصیل در هند وجود دارد. هند هر سال ۶۷ کمک هزینه تحصیلی بورسیه به دانشجویان ایرانی تحت عنوان ITEC، ICCR، طرح کلمبو و طرح IOR-ARC اعطا می کند . هند در طول سال به عنوان یکی از مقاصد توریستی مورد علاقه برای گردشگران ایرانی پدید آمده و هر ساله در سراسر ایرانیان ۴۰،۰۰۰ سفر به هند برای مقاصد مختلف انجام می شود.

جامعه هند در ایران

جامعه هند در ایران، قابل توجهی کاهش یافته است و در حال حاضر که یکی از کوچک متشکل از حدود ۲۰۰ خانواده در تهران و حدود ۴۰ خانواده هندی در شهر زاهدان اقامت دارند. تعدادی از دانشجویان هندی در ایران، حدود ۸۰۰، است تعداد زیادی از آنها به دنبال مطالعات در شهر قم وجود دارند. یک مدرسه هند توسط Kendriya Vidyalaya Sangathan در تهران و دیگری در زاهدان وجود دارد. [۳]

.

The United States recently exempted India from sanctions for continuing to import oil from Iran.

تاریخ

روابط بین هند و ایران را تاریخ به دوره نوسنگی. وجود امپراطوری‌های مختلف از در پوشا هر دو ایرانی و شمال هند اطمینان مهاجرت ثابت از مردم بین دو منطقه و گسترش و تکامل از گروه زبان‌های هند و ایرانی است. به عنوان یک نتیجه، مردم از شمال هند و ایران سهم قابل توجهی از ویژگی‌های فرهنگی، زبانی و قومی است. در طول دوره جنگ سرد، روابط بین جمهوری هند و دولت شاهنشاهی سابق ایران رنج می برد با توجه به منافع مختلف سیاسی، غیر متعهد هند ارتباط قوی نظامی با اتحاد جماهیر شوروی تقویت لذت می برد در حالی که ایران روابط نزدیک با ایالات متحده است. پس از انقلاب ۱۹۷۹، روابط بین ایران و هند تقویت لحظه‌ای است. با این حال، حمایت از ایران ادامه داد برای پاکستان (طاق‌رقیب از هند) و روابط نزدیک هند با عراق در طول جنگ ایران و عراق مانع توسعه هندوایرانی روابط است. روابط بین ۲ کشور گرم در ۱۹۹۰س زمانی که هند همکاری با ایران به حمایت از ائتلاف شمال افغانستان در برابر طالبان است. حتی اگر دو کشور منافع مشترک استراتژیک، هندو ایراناختلاف نظر در مسائل کلیدی سیاست خارجی است. هند تا به ابراز مخالفت قوی در برابر برنامه هسته‌ای ایران و در حالی که هر دو ملت همچنان به مخالفت با طالبان، هند پشتیبانی از نیروهای ناتو در افغانستان بر خلاف ایران است. [۵] به رغم کاهش در لینک‌های استراتژیک و نظامی، این دو کشور همچنان به حفظ کند روابط فرهنگی و اقتصادی است. لوککنو در اوتار پرادش، هند، همچنان به صورت یک مرکز عمده‌ای از فرهنگ شیعه و زبان فارسی در آسیای جنوبی است. ایران ۲ بزرگترین تامین کننده نفت خام به هند عرضه بیش از ۴۲۵٫۰۰۰ بشکه نفت در روز، و در نتیجه هند است که یکی از سرمایه گذاران خارجی بزرگترین در نفت ایران و صنعت گاز است. [۶] روابط بین دو کشور شده اند پس از هند رو به وخامت گذاشته محققان پلیس گفت که آنها باور دارند که عوامل ایران در پشت حمله به یک دیپلمات اسرائیل در فوریه ۲۰۱۲ در دهلی نو بودند. [۷] در سال ۲۰۱۱، ۱۲ میلیارد دلار تجارت سالانه نفت میان هند و ایران به علت تحریم‌های گسترده اقتصادی علیه ایران کاهش یافت وزارت نفت هند مجبور شد پرداخت بدهی را از طریق سیستم بانکی از طریق ترکیه انجام دهد.

تمدن‌های عصر برنز

تمدن دره سند (هرپپن)، یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌ها در طول تاریخ شناخته شده است، این تمدن معاصر با تمدن جنوب ایران - تمدن ایلامی و بین النهرین بود. مردم سند ، روابط تجاری با ایران، و تمدن باستانی بین النهرین، و مصر / Nubia،. در بخش غربی ایران داشته اند.بین زبان دراویدیان و فارسی نیز قرابت های زیادی وجود دارد. هندی ها با خلیج فارس از زمانهای بسیار قدیم روابط تجاری داشته اند. کالاهای آنها تا جده و مکه و بصره و سیراف حضور داشت . در خصوص ریشه مشترک زبان فارسی و با دراویدی و هندی اختلاف نظر وجود دارد بعضی بر این باورند که سانسکریت مادر زبانهای هندو ایرانی است و عده ای اعتقاد دارند که زبان اولیه مادر زبان هندو آرین از میان رفته است و در زبانهای جدید ادغام شده است.

مردم ودایی هند را به خود به عنوان آریاس اشاره. واژه آریا در کلاسیک سانسکریت به معنای "نجیب" است. باستان مرکزی و شمال هند نیز به عنوان اریورتا می گویند، تمدن ودایی در هند حدود ۱۵۰۰ پیش از میلاد آغاز شد، با ریگ ودا قدیمی‌ترین وداها است. در سانسکریت ودیک، که بسیار شبیه به اوستایی، زبان باستانی ایران متن مقدس زرتشتیان اوستا است تشکیل شد. با توجه به وندیداد (ch.۱)، آریاها در ۱۶ کشور جهان زندگی می کردند، یکی از آنها از هپتا هندو بود، که به صورت اوستایی سیندهو از سانسکریت سپتا به (ریگودا)، به معنی «رودخانه هفت" و با اشاره به منطقه شمال غربی شبه قاره هند است. دین ودیک باستان و زرتشتی نیز بسیار دیگری در مشترک دارند. وداها و اوستا عبارتند از: عملکرد از قربانی (یجنا سانسکریت یا اوستایی یسنا) و اهمیت کشیش. بسیاری از اسطوره‌ها که در بخش یشت از اوستا ظاهر می شود ریشه‌های خود را در فرهنگ هند و ایرانی باستانی است.

دوره هخامنشی و دوره موریا

ظهور امپراتوری هخامنشی در ایران، تاسیس شده توسط Hakhāmaniš بخش هایی از شمال غربی شبه قاره (مدرن روز پاکستان) تحت حکومت ایران درآمد. . کتیبه بیستون سنگ (باستان بگستنا "خدایان") که قدمت آن به ۵۱۹ پیش از میلاد شامل گندهرا در لیست کشورهای خودش را. کتیبه از Nakhsh-I-رستم را نشان می دهد، هند را به عنوان استان ۲۴ امپراتوری اونشان می دهد. هرودوت نیز اشاره به حضور هندی ها در ارتش‌های فارسی متشکل از پیاده نظام، سواره نظام، و ارابههای. بعدها، فیل‌ها نیز ذکر شده است. در دست خشایارای یا خشیا arsha، جانشین داریوش، هندی‌ها (به طور خاص از شمال غرب، باختر و گندهرا) در کنار ارتش ایران در برابر یونانیان در جبهه پلتأا و مسابقه دو ماراتون می جنگیدند.

یکی از اولین کلمات فارسی برای از سکه کرشا (همچنین وزن کوچک) است. بنا به گفته هرودوت، اردشیر یا ارتکشتهرا ساکنان چهار روستا بابلی از مالیات در عوض پرورش سگ برای شکار و جنگ معاف بودند. سگ‌ها به ندرت با احترام در ادبیات هند باستان ذکر شده است برای زرتشتیان، سگ یک حیوان مقدس بود. و این تاثیر به هند نیز زاه یافت. در سال ۳۳۰ پیش از میلاد، اسکندر کبیر، داریوش سوم را شکست داد. در نبرد سرنوشت ساز Gaugamela، سربازان سند با ۱۵ فیل‌ها با داریوش در برابر یونانیان جنگید. سلطنت آشوکا پادشاه امپراتوری موریا هند، بودیسم به گسترش در سراسر منطقه شرق ایران کمک کرده بود. تعداد زیادی از مبلغان بودایی به گسترش آموزه‌های بودا فرستاده شد و حکم سنگ توسط دولت آشوکا را که او فرستاده شده به شمال و غرب سرزمین، که شامل سرزمین‌های شرق ایران امروز مدرن است. [۲۳]

ساسانیان

ساسانیان که بیش از چهار سده بر ایران فرمانروایی کرده‌اند (۶۵۱-۲۲۶م) با سلاطین هند از جمله پادشاهان سلسلهٔ گوپتا (۵۵۰-۳۲۰م) مناسبات دوستانه‌ای داشته‌اند که در این دوره پیش از هر زمان دیگری مشهود است. ایران ساسانی به عنوان قدرتی که بر بسیاری از سرزمین‌ها استیلا داشت، بر بسیاری از فرهنگها نیز تأثیر گذاشته و به نوبهٔ خود از آنها تأثیر گرفته‌است. در سایه دودمان ساسانی، ایران بار فرهنگی نیرومندی پیدا کرد که بر بسیاری از همسایگان تأثیر گذاشت، در عین حال این کشور از توانایی‌ها و کمک‌های اقوام و ملل دیگر یاری گرفت و از تماس با جوامع همسایه یاری برد.

روابط ایران و هندوستان در کتاب‌های قدیمی

اولین ذکری که از کشتی‌های ساسانیان در اقیانوس هند بجای مانده در تاریخ «پالادیوس» می‌باشد که در قرن چهارم می زیسته‌است، پس از آن در سالنامه نسطوری راجع به دادوستد با هند و سیلان در زمان سلطنت یزدگرد اول سخن رفته‌است. می دانیم که در اواخر دورهٔ ساسانیان، آنان بر دریاها چیره بودند، زیرا ساسانیان با بیزانس در رقابت بودند و بر سر امتیازات تجاری تا سرزمین سریلانکا با یکدیگر در کشمکش بودند. ظاهرا ساسانیان در مالزی هم کوچ نشین‌هایی ایجاد کرده بودند ولی این کوچ نشینها مستعمرهٔ نظامی نبودند. اسبان ایرانی با کشتی جهت تجارت به سیلان برده می شده‌اند و حتی در مسقط نیز جهت توسعه تجاری بندری در زمان خسرو انوشیروان تأسیس گردیده بود. سیلان نیز جزیره‌ای است که دارای موقعیت ممتازی می‌باشد زیرا محل رفت و آمد کشتی‌های بسیار از تمام قسمتهای هند، ایران، حبشه و روم است و از دورترین ممالک یعنی «نزی نیستا» و «اندونشیا» و سایر مکانهای تجارتی ابریشم، میخک، چوب، صندل دریافت و از آنجا به بازارهای دیگر سو مانند «ماله» که مرکز پرورش فلفل و «کالیانا» محل صدور مس و چوب و پارچه‌است، صادر می‌شود. در سند نیز که مشک و روغن گرچک و سنبل هندی بدست می‌آید به ایران و روم ارسال می‌شود. از کالاهای معروف هندی می توان به فولاد و شمشیر اشاره کرد که در منابع ایرانی زیادی آمده‌است. در زبان عربی دوره جاهلیت کلمه شمشیر (مهند) بوده‌است که به معنای (از هند) یا (هندی) می‌باشد و مضمون این عبارات در اشعار شاهنامه فردوسی نیز آمده‌است و همچنین در کارنامه اردشیر بابکان نیز به آن اشاره شده‌است.

نفوذ مسیحیت در هند توسط ایرانیان

یکی از ادیانی که ایرانیاندر زمان ساسانیان نقش مهمی در نفوذ و گسترش آن در سرزمین هند را داشتند، مسیحیت بود. مسیحیت و خصوصا فرقه نسطوری آن توسط ایرانیان به هند گسترش یافت. با وجود عزیمت مبلغین مسیحی به هند بیشترین دلیل گسترش آن از طریق راه‌های تجاری دریایی و خشکی بود، خصوصا راه دریا که در زمان ساسانیان میان ایران و هند بسیار گسترش یافته بود و حتی بازرگانان نیز تبلیغ دین می‌کردند و بدین خاطر در اقصی نقاط جنوب هند و سیلان و چین مسیحیانی را می‌یابیم که نیاکانشان از عصر ساسانی بدین دین گرویدند. در برخی ازشهرهای حوالی شهر بزرگ مدرس درهند کلیساهایی وجود داردکه توسط نسطوریان تأسیس شده و در دور صلیب کلیساها کتیبه‌هایی به زبان پهلوی دیده می‌شود. عبارات پهلوی این کتیبه‌ها در کلیساهای مختلف فرق چندانی با هم ندارند و هرکدام مشتمل بر دوازده کلمه می‌باشد. مسیحیت نسطوری گرچه در ایران متولد نشده بود ولی در زیر حمایت‌های پادشاهان ساسانی در ایران رشد و تکامل یافت و بنابراین هرجا که می‌رفت تحت نام مسیحیت ایرانی نامیده می‌شد. این مذهب توسط ایرانیان در هند نفوذ کرد و با خود بسیاری از مظاهر فرهنگ ایرانی از جمله زبان پهلوی را به هند برد. پنجاب در زمان اردشیر به تصرف ساسانیان در آمد که اخیرا سکه‌هایی نیز در آنجا کشف شده‌اند که از یک طرف به شکل پادشاهان ساسانی و از سوی دیگر شبیه شاهان کوشانی ضرب شده‌است. پس از اردشیر در زمان شاپور اول تصور می‌شود که وی نیز مناطقی از هند را در اختیار داشته‌است زیرا در کتیبه شاپور اول در کعبهٔ زرتشت (نقش رستم) به خط پهلوی از قسمتهایی از هند اشاره شده‌است. پس از وی بهرام دوم(۲۹۳-۲۷۶م) تا شمال و غرب هندوستان پیش رفته‌است و در این زمان گجرات و مالوا زیر نفوذ ساسانیان بودند که در زمان چاندرا گوپتای دوم(۴۰۰-۳۹۰م) باز به فرمان شاهان هندی درآمد و کالیداس-نمایشنامه نویس هندی- مرز این دو کشور را رودخانه سند(ایندوس) می‌دانست. بهرام گور(۴۳۸-۴۲۱م) بر طبق نوشته‌های مورخین اسلامی از سرزمین هند به صورت ناشناس بازدید کرده‌است و یکی از همسران ایشان نیز هندی بوده‌است. در زمان خسرو انوشیروان(۵۷۹-۵۳۱م) روابط ایران و هند پیش از گذشته توسعه و گسترش یافت و سفرای متعددی بین دو کشور مبادله گردیدند و رفت و آمد بین اتباع دو کشور بیشتر شد و کشتی‌ها پیوسته به بنادر ایران و هند در حال رفت و آمد بودند بین خسرو پرویز و پادشاهان هند جنوبی(چالوکیه)، پولاکسین دوم(۶۲۸-۵۹۰م)سفرایی مبادله شد و هدایا و تحفی نیز مبادله گشت. هدایائیکه از جانب پادشاه هند نقدیم خسرو پرویز شد عبارتند از فیل، شمشیر، باز سفید، پارچه‌های زربفت و... بودند. «هرشه وردنه» پادشاه شمال هند به کشور پولاکسین دوم(چالوکیه) که در جنوب هند بود لشکر کشید و از این رو پولاکسین با دوستی خود با خسرو پرویز در فکر این بود که در صورت حملات مجدد از ساسانیان طلب یاری کند. علاوه براین مبادلات مورخین از مبادلات نظامی چون فیل یاد می‌کنند و فیل که به عنوان وجه مشخصهٔ سپاه ساسانی در تمام دوران است قطعا از طریق هند وارد ایران شده‌است و وجود فیل در سپاه ایران خصوصا در مقابل اعراب را اکثر مورخین اسلامی هم بدان اشاره کرده‌اند.

گوپتا و دوره ساسانی

دوره ساسانیان در ایران (۲۲۶-۶۵۱ ک) مصادف با دورهگوپتا (۳۰۸-۶۵۱ ک) در هندبود روابط با شاهان ساسانی امپراتوری گوپتا که در پتلیپوترا Pulakesin، فرمانروای دکن، در ایران شناخته شده بود، سفارتخانه‌هاو اعزام سفیران میان ایران و هند وجود داشت. تجارت رونق گرفت به عنوان تجار ایرانی به عنوان واسطه در جریان کالا بین هند و اروپا عمل کرده است. یکی از نقاشی‌های دیواری در غارهای اجنتا در نزدیکی بمبئی را به تصویر می کشد، هندو شاه با مردان در لباس ساسانیان است. هنر کوشنا و گندهرا شامل عناصر ایرانی اشکانی و شرق. نقوش ساسانی نیز قابل مشاهده در هنرگوپتا است. از طرف دیگر، طاووس هندی، اژدها، را کککس و کریپرس مارپیچی به زر و زیور اراستن بناهای دوره ساسانی است. کاشی صومعه هرون نزدیک سرینگر ساسانیان، تحت تاثیر دکوراسیون، نشانگر میزان نفوذ ساسانی در دره کشمیر به گزارش شاهنامه فردوسی (قرن ۱۱th)، قرن ۵ ساسانیان شاه بهرام پنجم پادشاه هند درخواست شنگل را انتخاب کنید ۱۲،۰۰۰ "کولی ها"، و یا موسیقی دانان هند، و آنها را به ایران معرفی شده است. این کولی‌ها به اجداد کولی فارسی. تبلیغ موسیقی هندی و رقص در ایران، و ممکن است سفر غرب بیشتر به اروپا در چهار تا پانصد سال بعد. این امکان وجود دارد که این "کولی ها" هستند که اجداد مردم رم مدرن در اروپا است. همچنین اعتقاد بر این است که بهرام از هند در قرن ۵ بازدید کردند. فارسی شاعر حکیم نظامی گنجوی در کار معروف خود هفت پیکر زن هندی شاه بهرام اشاره (هفت چهره) نشان می دهد نمونه‌های از بین ازدواج است. در طول سلطنت خسرو پادشاه ساسانی (۵۳۱-۵۷۹ CE)، بازی شطرنج (چتورنگا در هند) به ایران راه یافت. با توجه به توپوگرافی‌های مسیحی ایندیکپلوستس کسمس از قرن ۶، کلیساها در کرالا و سیلان در دست کشیش‌های فارسی، تحت نظارت یک اسقف فارس در کللینا (شاید مدرن کلین یا کچین) بوده است. مسیحیان هند Nestorianism، بود که پس از آن گسترده در ایران بود. نسطوریها مبلغان فعال بودند و عبور آسیای مرکزی به کلیساهای یافت حتی در چین. تصور می شود این مبلغان در پی در پی از تجار ایرانی عمدتا مسئول برای ایجاد یک جامعه مسیحی در جنوب هند فعال بوده اند

تاثیر بودایی در ایران پیش از اسلام

بودیسم در ایران در چند صد سال از ظهور آن در هندظاهر شد. تحت سلطنت آشوکا پادشاه امپراتوری Maurya، بودیسم به سراسر ایران گسترش یافت. در آسیای مرکزی ترکیبی از زبان ها، مذاهب و فرهنگ‌ها وجود دارد، و به عنوان بودیسم تعامل با این سنت‌های مختلف، آن را تغییر و دولپدید پیروی از عقاید جادوگران وکاهنان دوران اولیه تمدن بشر، زرتشت، مسیحیت نسطوری، و بعد از اسلام همزیستی با بودیسم است. به عنوان مثال، برخی از bodhisattvas، مانند امیتبها Mahayana، ممکن شده است، الهام در بخش، توسط زرتشت. همچنین شواهدی وجود دارد که برخی از درجه‌ای از تلفیق میان آیین بودا و Manichaeism، مذهب دوگانه ایرانی که در ک ۳رّد قرن تاسیس شد. زرتشتی و بودایی نیز در تماس نزدیک در شمال غرب هند آمد. متون بودایی نیز تحت تاثیر ترکیب اولیه ایرانی. در اوایل شعر فارسی ایجاد فرم‌های انتزاعی ذهنی با یادآوری فضل مجسمه بودایی است. تا قرن ۱۱th، شعر فارسی از خراسان، سغد و مناطق مجاور آمد، در قرن ۷th، پس از ایرانیان جنگ قادسیه Qādisiyyah که در سال ۶۳۷ غرب ایران را به ارتش‌های اسلامی عرب سپرد، سلسله ساسانیان به پایان رسید. پس از این، از یک جامعه بزرگ زرتشتی را از طریق تنگه هرمز به هند مهاجرت کردند. در سال ۷۱۲ م، اعراب تحت فرماندهی محمد بن قاسم، به سند حمله کرد. یکی جدگو از گجرات تاجر دریایی ایرانی بوده است. زرتشت پس از اسلام، عملا از این کشور ناپدید شد. برخی از پیروان دین به هند فرار کردند آنها اجداد پارسها امروز یا پرسیس در هند بودند. ورود به هندوستان از حدود ۶۳۶ م. اسکان دائمی در Sanjan، در ۱۰۰ مایلی شمال بمبئی بودند. آنها بر این باورند که به آتشکده بزرگ در سنجان در ۷۹۰ م ساخته شده با آتش آنها از ایران با خود آورده بود.

در سال ۱۷۳۸، نادر شاه، شاه ایران از سلسله افشار، بعد از فتح قندهار، متوجه امپراتوری گورکانی/مغول در هندشد. محمد شاه، حاکم هند ناچار از تسلیم شد.

روابط در قرن دهم

قرن دهم آغاز دوره ای بسیار مهم در تاریخ ایران و هند است; چه در هند تیموریان یا گورکانیان یا آن گونه که نزد دانشمندان هند متداول است, روی کار آمدند و در ایران صفویان به قدرت رسیدند و سرنوشت دو کشور به گونه ای رقم خورد که می تواند برای همیشه عبرت آموز باشد. ظهیرالدین بابر, پنجمین خاندان تیمور, بنیانگذار امپراتوری تیموری در هند او و جانشینانش, به ویژه همایون که بر اثر شکست از شیر شاه سوری به ایران پناهنده شد و شاه طهماسب ضمن استقبال شایان از او با حمایت نظامی انتقام شکست را گرفت و سلطنت را به او بازگرداند و صد البته اکبر کوشیدند همان سنت هایی را دنبال کنند که تیموریان ایران, به ویژه از نظر فرهنگی حفظ کرده بودند. چه حمایت های صفویان از آزاد نمودن خواهر بابر تیموری از اسارت ازبک ها توسط شاه اسماعیل گرفته تا موارد دیگر, در واقع جامعه آن زمان هند را صبغه ایرانی داد و ازدواج همایون با دختر احمد جام ژنده پیل که ثمره آن تولد اکبر بود و دوره اکبر به عصر طلایی در تاریخ هند معروف است و به گسترش فرهنگ ایرانی همت گماشت, در این زمینه قابل ذکر است. ازنظر روابط سیاسی که نشانه ها و چشم اندازهای قابل توجه در تاریخ ایران و هند هستند در طول حکمرانی اکبر در اوج خود بودند. صفویان پس از تأسیس دولت شیعی در ایران, به توسعه روابط خود با تیموریان هندوستان توجه کردند. این کوشش نخستین بار توسط شاه اسماعیل و بابر صورت گرفت. علت اصلی, سیاست گسترش خواهی شیبک خان ازبک, یعنی دشمن مشترک هر دو سلسله عنوان شده است. باری, ارزش های فرهنگی مشترک نقش بسیار مهم در توسعه روابط خوب میان دو کشور ایران و هند ایفا کرد. خوارزمی متوفی ۸۴۷ م. ارقام هندی را وارد جهان اسلام کرد و از طریق آثار فیبوناتچی به اروپا وارد گردید. همین ارقام انقلابی در ریاضیات به وجود آورد و هرگونه اعمال محاسباتی را مقدور ساخت. باری کتاب جبر خوارزمی قرنها در اروپا مأخذ و مرجع دانشمندان و محققین بوده و یوهانس هیسپالنسیس و گراردوس کرموننسیس و رابرت چستری درقرن دوازدهم هر یک از آن را به زبان لاتینی ترجمه کردند

ابوریحان بیرونی ارقام ریاضی هندی را توسعه بیشتری داد و جهانی کرد او که با سلطان محمود به هندوستان رفت و سالها در آنجا ماند، به مطالعۀ سانسکریت پرداخت و کتاب‌های زیادی به فارسی و عربی نوشت و چندین کتاب فلسفی سانسکریتی را ترجمه کرد. ابوریحان بیرونی ۱۶ سال در مدکتان به تحقیق در فلسفۀ هندوستان اشتغال داشت. او کتاب «تحقیق ماللهند» را که دربارۀ هندوستان و سازماهای آن بود، به زبان عربی در سال ۱۰۳۰ میلادی نوشت. این کتاب از بزرگترین کتب کلاسیک دنیاست که از کتب هندی بسیاری چون «ماها بهاراتا» و «راما یانا» و «سامخایا سوترا» نقل قول می‌کند. علاوه بر آن بیرونی کتب زیر را نیز راجع به هندوستان نگاشته است: ۱. جوامع الموجود لخواطر الهنود راجع به سند هند. ۲. تهذیب زیج ارکند . ۳. خیال الکسوفین ۴. تذکره‌ای در حساب با ارقام هندی. ۵. کیفیت رسوم هند در تعلیم حساب. ۶. رساله‌ای در راشیکات که در حیدرآباد طبع شده است. ۷. ترجمه براهم سدهاند در طرق حساب. ۸. رساله در تحصیل آن زمان، نزد هند. ۹. جوابات مسائلی وارده از منجمان هند. ۱۰. جوابات مسائل ده‌گانه علمای کشمیر. ۱۱. مقاله در طریق هند در استخراج عمر. ۱۲. ترجمه کتاب موالید صغیر از براهمهر. ۱۳. ترجمه کاب یاره و آن مقاله ایست از هندیها در امراض. ۱۴. مقاله در باسدیو راجع به آمدن اخیرش. ۱۵. ترجمه کتاب پاتنجل در خلاص از بدن. ۱۶. ترجمۀ کتاب سانگ، بنا به گفتۀ بیرونی در کتاب ماللهند. گفته می‌شود جز سه کتاب تحقیق ماللهند و راشیکات و پاتنجل، بقیه این آثار گرانبها در دست نیست.

Painting of Jahangir's Dream (around 1620) showing Shah Abbas I of Persia (left) and Jahangir, Moghul Emperor of India (right). The Lion and lamb represent peace and harmony.

. During his stay in Persia, Humayun had to accede to the demand of Shah Tahmasp of Persia to explicitly accept the Shia faith. On his return from Persia, he is believed to have reverted to being a Sunni.

حمله نادرشاه

افشاریان forces negotiate with a Mughal Nawab.

In 1738, Nader Shah, . When a rumour broke out that Nader had been assassinated,

جستارهای وابسته

• ادبیات فارسی
• خط در ایران
• زبان دری
• زبان اردو
• فهرست واژگان عربی با ریشه فارسی
• زبان فارسی در ازبکستان
• زبان فارسی در تاجیکستان
• زبان فارسی در شبه‌قاره هندوستان
• فرهنگ‌های واژگان زبان فارسی

مطالعه بیشتر

• Chopra, R.M. Indo-Iranian Cultural Relations through the Ages. published by Iran Society, Kolkata.
• Chopra, R.M. Indo-Iranian Cultural Relations in the 20th century. Indo-Iranica Vol.57 (1–4)
• Clawson, Patrick. (2005). Eternal Iran: Continuity and Chaos. ISBN 1-4039-6276-6. 2005. MacMillan.
• Multiple authors (2004). "India". Encyclopædia Iranica. (series of entries that cover Indian history and its relations with Iran)
• Keddie, Nikki; Matthee, Rudolph P. (ed.). (2002). Iran and the Surrounding World: Interactions in Culture and Cultural Politics. University of Washington Press. ISBN 0-295-98206-3.
• Tikku, G.L. (1971). Persian poetry in Kashmir 1339–1846. ISBN 0-520-09312-7
• Section on Persian literature in India: Rypka, January (1968). History of Iranian Literature. Reidel Publishing Company. اُسی‌ال‌سی ۴۶۰۵۹۸. ISBN 90-277-0143-1

لینکستان

Embassies

• Official Embassy of India,Tehran

Further Reading

• REALITE-EU Iranian FM Visit: Backgrounder Indo-Iranian Ties
• India-Iran Relations: A farewell to the gas pipeline?
• US concerns not to sway India-Iran relations
• India-Iran Relations Cannot Be Hostage To US
• India-Iran Relations: Key Security Implications

منابع

• سرزمین هند، علی اصغر حکمت، تهران، دانشگاه تهران 1337
• حکمت، علی‌اصغر (۱۳۷۹): ره‌آورد حکمت، به کوشش دکتر دبیرسیاقی، دو جلد، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
• عبدالرحیم قاضی - روابط هند و ایران
• از همدان تا کشمیر، یغما، شماره ۴، ص ۳۳۷ تا ۳۴۳.
• (۱۳۳۷): سرزمین هند، تهران، دانشگاه تهران.
• صفحه‌ای از تاریخ روابط ایران و هند، نشریه وزارت امور خارجه،
• . حکمت، علی‌اصغر (۱۳۷۹): ج ۲، ص ۴۸۳.
• فصلنامه راهبرد، شماره ۴۱، پاییز ۱۳۸۵، صص۲۴۹ - ۲۴۵.

[۴]

۲. همان، ج ۲، صص ۵۴۱،۵۴۷،۵۴۹،۵۶۰،۵۶۱.

• علی اصغر خان حکمت شیرازی در هند. نویسنده: رستگار فسایی، منصور. مجله نامه انجمن» بهار ۱۳۸۵ - شماره 21 نسخه پی‌دی‌اف
• نقش پارسی بر احجار هند، کلکته، ۱۳۲۵؛ تهران، ابن سینا، ۱۳۳۷.
• علی اصغر خان حکمت شیرازی در هند (صفحه ۷۶) نویسنده: رستگار فسایی، منصور. مجله نامه انجمن» بهار ۱۳۸۵ - شماره 21
• تاثیر زبان فارسی بر زبان و ادبیات شبه قاره هند[۵] حوزه هنری دکترعجم
• شهریار نقوی، حیدر. "استمرار فرهنگ و هنر ساسانیان در شبه‌قاره هند و پاکستان". دوره ۱۴، ش ۱۶۵ و ۱۶۶ (تیر و مرداد 55): 109-119.
• تقویت بنیادهای فرهنگ ایرانی- اسلامی در هند _ قسمت اول و قسمت دوم و پایانی. سید محسن میرسندسی. وبلاگ علمی پژوهشگران سامانه مدیریت دانش معاونت پژوهشی دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی
• ساختار سیاسی هند، اس.اس.آواستی ترجمه آهنی امینه، دفتر مطالعات سیاسی بین المللی 1386