انتروکوک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحه‌ای جدید حاوی «{{Taxobox | color = lightgrey | image = Enterococcus_histological_pneumonia_01.png | image_width = 240px | image_caption = انتروكوک...» ایجاد کرد
 
Kasirbot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.1) (ربات: افزودن en:Enterococcus
خط ۳۷: خط ۳۷:
[[رده:فلور روده]]
[[رده:فلور روده]]
[[رده:میکروب‌شناسی]]
[[رده:میکروب‌شناسی]]



[[ca:Enterococ]]
[[ca:Enterococ]]
[[de:Enterokokken]]
[[de:Enterokokken]]
[[el:Εντερόκοκκος]]
[[el:Εντερόκοκκος]]
[[es:Enterococcus]]
[[en:Enterococcus]]
[[eo:Enterokokoj]]
[[eo:Enterokokoj]]
[[es:Enterococcus]]
[[eu:Enterococcus]]
[[eu:Enterococcus]]
[[fi:Enterococcus]]
[[fr:Entérocoque]]
[[fr:Entérocoque]]
[[id:Enterococcus]]
[[id:Enterococcus]]
[[it:Enterococcus]]
[[it:Enterococcus]]
[[ja:腸球菌]]
[[la:Enterococcus]]
[[la:Enterococcus]]
[[nl:Enterococcus]]
[[nl:Enterococcus]]
[[ja:腸球菌]]
[[pl:Enterokoki]]
[[pl:Enterokoki]]
[[pt:Enterococcus]]
[[pt:Enterococcus]]
[[ru:Энтерококки]]
[[ru:Энтерококки]]
[[sr:Ентерококе]]
[[sr:Ентерококе]]
[[fi:Enterococcus]]
[[sv:Enterokocker]]
[[sv:Enterokocker]]

نسخهٔ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۳

انتروکوک
انتروكوک در بافت ريه
رده‌بندی علمی
فرمانرو: باكتری ها
دسته: فيرميكوتس
رده: باسيل ها
راسته: لاكتوباسيلالس
تیره: انتروكوكاسيه
سرده: انتروكوک
Thiercelin & Jouhaud 1903
Schleifer & Kilpper-Bälz 1984
گونه ها

انتروکوک آویوم
انتروکوک دورانس
انتروکوک فکالیس
انتروکوک فاسیوم
انتروکوک گالیناروم
ساير گونه ها

انتروكوک (Enterococcus)، جنس مهمی از كوكسی های گرم مثبت است كه به صورت جفت (ديپلوكوک) يا زنجيره های كوتاه ديده می شوند. تمايز انتروكوک ها از استرپتوكوک ها از روی ويژگی های ظاهری، بسيار مشكل است. دو گونه مهم همزيست از انتروكوک در روده انسان (مدفوع) عبارتند از : انتروكوک فكاليس (90% تا 95%) و انتروكوک فاسيوم (5% تا 10%). ساير گونه های انتروكوک كه به ندرت ايجاد بيماری می كنند عبارتند از انتروكوک كاسلی فلاووس، انتروكوک گاليناروم و انتروكوک رافينوسوس[۱].

فيزيولوژی و طبقه بندی

انتروكوک ها، بی هوازی اختياری هستند و اسپور توليد نمی كنند[۲]. آن ها گستره بزرگی از شرايط محيطی را تحمل می نمايند : دمای 10 تا 40 درجه سانتي گراد، pH از 4 تا 10 و غلظت های بالای كلريد سديم[۳]. انتروكوک ها بر روی آگار خوندار گوسفندی، هموليز گاما ايجاد می كنند[۴].

تاريخچه

اعضای جنس انتروكوک تا سال 1984 همراه با استرپتوكوک های گروه D طبقه بندی می شدند. آناليز ژنومی انتروكوک ها نشان داد كه آن ها، جنس متفاوتی از استرپتوكوک های D هستند[۵].

پاتولوژی

مهمترين عفونت های ايجاد شده توسط انتروكوک ها عبارتند از : عفونت های مجرای ادراری، باكتريمی، اندوكارديت و مننژيت.سويه های حساس را می توان با استفاده از آمپی سيلين و وانكومايسين درمان كرد[۶]. از ديدگاه پزشكی، انتروكوک ها از نظر مقاومت آنتی بيوتيكی ذاتی اهميت دارند. برخی از انتروكوک ها بطور ذاتی به آنتی بيوتيک های بتالاكتام (پنی سيلين، سفالوسپورين ها و كارباپنم) و آمينوگلوكوزيدها مقاوم هستند. در دو دهه گذشته، سويه های انتروكوكی مقاوم به وانكومايسين (VRE) در بيماران بستری در بيمارستان ها افزايش يافته اند. براي درمان سويه های مقاوم به وانكومايسين، از آنتي بيوتيک هايی مانند كوئينوپريستين/دالفوپريستين (سينرسيد) يا تايجی سايكيلين استفاده می شود[۷].

منابع

  1. Gilmore MS, et al, ed. (2002). The Enterococci: Pathogenesis, Molecular Biology, and Antibiotic Resistance. Washington, D.C.: ASM Press. ISBN 978-1-55581-234-8.
  2. Fischetti VA, Novick RP, Ferretti JJ, Portnoy DA, Rood JI, ed. (2000). Gram-Positive Pathogens. ASM Press. ISBN 1-55581-166-3.
  3. Fisher K, Phillips C (June 2009). "The ecology, epidemiology and virulence of Enterococcus". Microbiology 155 (Pt 6): 1749–57. doi:10.1099/mic.0.026385-0. PMID 19383684.
  4. Ryan KJ, Ray CG, ed. (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. pp. 294–5. ISBN 0-8385-8529-9.
  5. Schleifer KH; Kilpper-Balz R (1984). "Transfer of Streptococcus faecalis and Streptococcus faecium to the genus Enterococcus nom. rev. as Enterococcus faecalis comb. nov. and Enterococcus faecium comb. nov.". Int. J. Sys. Bacteriol. 34: 31–34. doi:10.1099/00207713-34-1-31.
  6. Fisher K, Phillips C (June 2009). "The ecology, epidemiology and virulence of Enterococcus". Microbiology 155 (Pt 6): 1749–57. doi:10.1099/mic.0.026385-0. PMID 19383684.
  7. Tünger A, Aydemir S, Uluer S, Cilli F (2004). "In vitro activity of linezolid & quinupristin/dalfopristin against Gram-positive cocci". Indian J Med Res 120 (6): 546–52. PMID 15654141.