اشه: تفاوت میان نسخهها
جز ربات: مرتبسازی ردهها؛ زیباسازی |
جز ربات: افزودن hy:Աշա |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
[[en:Asha]] |
[[en:Asha]] |
||
[[es:Asha]] |
[[es:Asha]] |
||
[[hy:Աշա]] |
|||
[[it:Aša]] |
[[it:Aša]] |
||
[[ja:アシャ・ワヒシュタ]] |
[[ja:アシャ・ワヒシュタ]] |
نسخهٔ ۲۶ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۱:۳۳
در دین زرتشتی اشه مفهوم گستردهای دارد که به قولی چکیدهٔ کل دین زرتشتی است. اشه به معنی راستی و درستی است؛ اما معنی ژرفتر آن قانونی است ازلی و ابدی که اهورامزدا وضع کرده که براساس آن هر کنشی، واکنشی در بر دارد و هر کار نیک یا بدی پاداش یا پادافره خود را در پی دارد. به گونه نظم موجود در طبیعت که بنمایه راستی دارد را اشه میگویند.[۱]
ریشه واژه
واژه "اشه" در فارسی باستان ''اَردَ (arda) تلفظ میشدهاست. کمی مفهوم پیچیده دارد و بیشتر معنای خود واژه ای آن را "راستی" یا فرمان به کار نیک" دانستهاند. تلفظ ودایی آن رته عنوان میشده که معنای نظم طبیعی جهان را با خود داشت. در زبان هندوایرانی آنرا معادل *artá ارته حدس زدهاند. در فارسی میانه بصورت اشاوهیشت و ارداوهیشت و به فارسی نو بصورت اردیبهشت رسیدهاست. برخی نیز مانند گری اعتقاد دارند که تفاوت ارتا و اشا از یک اختلاف املایی سرچشمه میگیرد و احتمال بدلیل قرائت بد و تلفظ بد یک حرف باستانی است.[۲] اما بطور کلی حقیقت و درستی نزدیکترین و احتمالا صحیحترین برداشت از واژه "اشه" دانسته شدهاست.
اردیبهشت امشاسپند
اردیبهشت و یا به تلفظ اوستایی آن اشه وهیشته از امشاسپندان و یا همان فرشتگان طراز اول اهورامزداست که فروزههای هفتگانهٔ خدانیز دانسته شدهاند. اردیبهشت در مزدیسنا و اساطیر و باورها وابسته به آن زیباترین امشاسپند است. او در برابر ناراستی در جهان قرار میگیرد و پیروان او را اشون میگویند. او نه تنها در این جهان حافظ نظم اخلاقی و طبیعی است و با آفریدههای مخرب و ناهماهنگ اهریمن میستیزد در دوزخ نیز نظم را نگاه میدارد و مراقب است که دیوان دوزخیان را بیش از آنچه سزاوار آنند، عذاب ندهند. او در اساطیر ایرانی هماورد ایندرا است که همان روح ارتداد است.[۳] در نبرد با ایندره ایزدانی چون مهر، سروش، نریوسنگ، او را یاری میدهند.[۴]
در اوستا
واژه اشه در اوستا و بویژه در گاهان بسیار بکار رفتهاست. زرتشت در گاهان تنها راه رسیدن به بارگاه خدایی را راه اشه میداند. در یسن۴۴ بند ۱۱ میگوید: «تا توش و توان دارم میکوشم مردم را به سوی اشه رهنمون باشم.» یکی از مقدسترین دعاهای زردشتی دعای "اشم وهو" است که در آن اشه و راستی ستایش میشود که یک ذکر ۱۲ واژهای است که سه بار در آن نام اشه برده شدهاست. دعا که ظاهراً برای تمرکز ذهن بر روی اشه استوار است از این قرار است: اشه نیک، اشه نیکترین است. مطابق آرزوست، مطابق آرزو خواهد بود، اشه از آن اشه وهیشته است. [۵]
جستارهای وابسته
منبع
- ↑ Dhalla, Maneckji Nusservanji (1938), History of Zoroastrianism, New York: OUP
- ↑ Gershevitch, Ilya (1955), "Word and Spirit in Ossetic", Bulletin of the School of Oriental and African Studies 17 (3): 478–489, doi:10.1017/S0041977X0011239X
- ↑ شناخت اساطیر ایران.جان هیلنز.ترجمه ژاله آموزگار.نشر چشمه تهران88.ص72
- ↑ فرهنگ و زبانهای باستانی ایران.محبوبه خدایی.نشر ققنوس.تهران.چاپ اول سال 88.صفحه 243
- ↑ زردشتیان, باورها و آداب دینی آنان.مری بویس.ترجمه عسگر بهرامی.نشر ققنوس.تهران.چاپ یازدهم.1388 صفحه 62
معنای اشه را در ویکیواژه، واژهنامهٔ آزاد، ببینید. |