آنری لوفور: تفاوت میان نسخه‌ها
Mazdakabedi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mazdakabedi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
|مقاله‌های مهم= |
|مقاله‌های مهم= |
||
|کتاب‌های چاپ شده= |
|کتاب‌های چاپ شده= |
||
|تأثیرگرفته از=[[کارل مارکس]]{{•}} [[گئورگ ویلهلم فریدریش هگل]]{{•}} [[فریدریش نیچه]]{{•}} [[فریدریش انگلس]]{{•}} [[ولادیمیر لنین]]{{•}} [[رزا لوکزامبورگ]]{{•}} [[لئون تروتسکی]]{{•}} [[امیل دورکیم]]{{•}} [[ |
|تأثیرگرفته از=[[کارل مارکس]]{{•}} [[گئورگ ویلهلم فریدریش هگل]]{{•}} [[فریدریش نیچه]]{{•}} [[فریدریش انگلس]]{{•}} [[ولادیمیر لنین]]{{•}} [[رزا لوکزامبورگ]]{{•}} [[لئون تروتسکی]]{{•}} [[امیل دورکیم]]{{•}} [[ماکس وبر]]{{•}} [[مارتین هایدگر]]{{•}} [[زیگموند فروید]]{{•}} [[گاستون باشلار]]{{•}} [[رولان بارت]]{{•}}[[گی دوبور]] |
||
|تأثیرگذار بر= [[گی دوبور]]{{•}} [[ژان بودریار]]{{•}} [[میشل دو سرتو]]{{•}} [[دیوید هاروی (جامعه‌شناس)|دیوید هاروی]]{{•}} [[رائول وانیگم]]{{•}} [[ادوارد سوجا]]{{•}} [[فردریک جیمسون]] |
|||
|جوایز= |
|جوایز= |
||
|وب‌گاه رسمی= |
|وب‌گاه رسمی= |
||
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۲۰:۳۵
| هانری لوفِوْر | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۶ ژوئن ۱۹۰۱ اژتمو، لاند، فرانسه |
| درگذشت | ۲۹ ژوئن ۱۹۹۱ (۹۰ سال) ناوارنس، فرانسه |
| همسر(ها) | الیزه سرتو کارمون لوفور |
| فرزندان | رولان ژان کارمون |
| دوره | فلسفهٔ قرن بیستم |
| حیطه | فلسفه غربی |
| مکتب | مارکسیسم |
علایق اصلی | زندگی روزمره • دیالکتیک • ازخودبیگانگی • رازوارگی • فضای اجتماعی • شهرنشینی • روستاییت • مدرنیته • ادبیات • تاریخ |
ایده‌های چشمگیر | نقد زندگی روزمره • نظریهٔ اوقات • ریتم‌آنالیز |
تأثیرگرفته از | |
تأثیرگذار بر | |
هانری لوفِوْر (به فرانسوی: Henri Lefebvre) (زادهٔ ۱۶ ژوئن ۱۹۰۱ در اژتمو، لاند – درگذشتهٔ ۲۹ ژوئن ۱۹۹۱ در ناوارنس، فرانسه) جامعه‌شناس، روشن‌فکر مارکسیست و فیلسوف فرانسوی است. او بیشتر برای کارهایش روی دیالکتیک، مارکسیسم، زندگی روزمره، شهرها و فضاهای اجتماعی شناخته می‌شود. ابداع اصطلاح حق شهر از اوست.
زندگی
هانری لوفور در ۱۹۰۱ در جنوب فرانسه متولد شد. وی در منزلش در شهر قدیمی «ناوارنس» در سال ۱۹۹۱ درگذشت.[۱]
وی دانشگاه سوربن، در دهه ۱۹۲۰ درس خواند و جذب جنبش‌های آوانگارد آن زمان شد.
زندگی روزمره و تحلیل فضا
لوفور مساعدت‌هایی به حیات روشنفکری جامعه فرانسه انجام داد.
او به طور فزاینده‌ای در دهه ۱۹۶۰ و به‌ویژه در پی حوادث ۱۹۶۸ به اهمیت شرایط زندگی روزمره به مثابه مرکزیت در تکامل احساسات و سیاست‌های انقلابی واقف شد. تحلیل لوفور از فضامندی و زندگی روزمره، از برجسته‌ترین دستاورد او برای نحله مارکسیستی بود.
هانری لوفور جزو معدود کسانی است که تا سال ۱۹۹۱ سال مرگش مارکسیست باقی ماند.
او تقریبا نزدیک به یک قرن زندگی کرد و در این مدت هم به‌عنوان فیلسوف و نیز به‌عنوان جامعه‌شناس و نظریه‌پرداز حوزه‌های جغرافیا و شهرسازی مطرح بود.
تحلیل لوفور از فضامندی و زندگی روزمره، بزرگ ترین دستاورد و میراث او برای نحله مارکسیستی بود.[۲]
تأثیر و تأثر
در دهه ۱۹۲۰ با سوررئالیست‌ها دمخور بود، یکی از دوستان او آندره برتون بود. همان زمان عضو حزب کمونیست نیز بوده‌است.[۳]
به عقیده برخی لوفور پدر معنوی جنبش آوانگارد ۶۸ بوده‌است.
بودریار یکی از شاگردان او بوده.
آثار
لوفور تا سال ۱۹۹۱ حدود ۷۰ کتاب نوشت.
پی‌نوشت
منابع
- لوفور، هانری. تولید فضا. ترجمهٔ محمود عبدالله‌زاده، علی میرآخورلی. انتشارات مرکز مطالعات برنامه‌ریزی شهرداری تهران، سال=۱۳۹۱. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۰۸۰-۰۱-۶ مقدار
|شابک=را بررسی کنید: checksum (کمک). - عبدالله‌زاده، محمود (۱۳۸۹). «فضای بزرگ لوفور». روزنامهٔ شرق. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ امرداد ۱۳۹۱. از پارامتر ناشناخته
|ماه=صرف‌نظر شد (کمک); تاریخ وارد شده در|تاریخ بایگانی=را بررسی کنید (کمک)