بزهکاری: تفاوت میان نسخهها
Shoshtari123 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shoshtari123 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
[[pl:wykroczenie]] |
[[pl:wykroczenie]] |
||
[[en:misdemeanor]] |
[[en:misdemeanor]] |
||
[[رده:جامعهشناسی]] |
|||
[[رده:جرم]] |
نسخهٔ ۱۱ اوت ۲۰۰۷، ساعت ۱۱:۳۱
{{جا:#ifeq:a|b||{{جا:#اگرموجود:ویکیپدیا:نظرخواهی برای حذف/{{جا:نامکاملصفحه}}|{{جا:lessthan}}!-- صفحهٔ نامزد برای این نوشتار از پیش وجود داشت هنگامی که این برچسب اضافه شد. اگر این به خاطر نامزدشدن نوشتار برای حذف بود، و میخواهید دوباره آن را نامزد کنید، لطفاً "page={{جا:نامکاملصفحه}}" را با "page={{جا:نامکاملصفحه}} (دومین نامزد)" در زیر پیش از اقدام به نامزدی جایگزین کنید.
-->}}}}
این صفحه مطابق سیاست حذف ویکیپدیا برای حذف در نظر گرفته شدهاست. لطفاً اندیشههای خود را دربارهٔ این موضوع در [[ویکیپدیا:نظرخواهی برای حذف/{{جا:#ifeq:a|b|{{{1}}}|{{جا:نامکاملصفحه}}}}|نظرخواهی مربوط به این صفحه]]، که در صفحهٔ نظرخواهیهای برای حذف، قرار دارد، به اشتراک بگذارید. در ویرایش آزاد هستید، ولی صفحه نباید خالی شود و این آگاهسازی تا زمانی که بحث بسته شود نباید حذف شود. برای اطلاعات بیشتر، به ویژه دربارهٔ ادغام یا انتقال صفحه در مدت بحث، راهنمای حذف را بخوانید. مراحل آمادهکردن یک صفحه برای حذف:
قراردادن این برچسب در یک صفحه توسط کاربران ثبتنامنکرده نامزدی حذف را کامل نمیکند و باید دلایل دقیق در بحث:بزهکاری بنویسند. اگر نامزدی کامل نباشد و پیامی در صفحهٔ بحث وجود نداشته باشد، این برچسب ممکن است حذف شود. |
{{جا:lessthan}}!-- فقط برای استفادهٔ مدیران:
این صفحه برای حذف نامزد شده بود. نتیجهٔ [[ویکیپدیا:نظرخواهی برای حذف/{{جا:#ifeq:a|b|{{{1}}}|{{جا:نامکاملصفحه}}}}|بحث]] که در تاریخ {{جا:#time:j F Y|{{جا:CURRENTTIMESTAMP}} }} جمعبندی شد چنین بود: بماند |
-->
بزهكاری نوعی از کجروی است که به هنجارشکنی بیش از ارزششکنی گرایش دارد؛ و به همین دلیل نسبت به جرم گسترش معنایی بیشتری دارد.
علل بزهکاری
یکی از نخستین انسانشناسان فرانسوی، بروکا مدعی کشف ویژگیهای در جمجمه و مغز بزهکاران گردید که آنها را از افراد پیرو قانون متمایز میساخت. جرمشناس ایتالیایی سزار لومبروزو، که در سالهای دهه ۱۸۷۰ کار میکرد، ادعا مینمود که بعضی افراد با تمایلات بزهکارانه متولد میشوند و در حقیقت روی آوردن به بزهکاری در آنها؛ نوعی بازگشت به اصل یا انسان ابتداییتر است. او معتقد بود انواع بزهکاران را میتوان از روی شکل جمجمه تشخیص داد. لومبروزو میپذیرفت که یادگیری اجتماعی میتواند بر تکامل تمایلات بزهکارانه تأثیر بگذارد اما بزهکاران را از نظر زیستشناختی ناقص میدانست.ریچارد داگدیل، برای بررسی رفتار بزهکارانه به شجرهنامههای خانوادگی توجه نشان داد تا تفاوت در تمایلات ارثی نسبت به بزهکاری را نشان بدهد. اندیشه ارتباط میان ساختمان زیستی و بزهکاری در مطالعات ویلیام شلدن در سال ۱۹۴۰ از سر گرفته شد. شلدن سه نوع اصلی ساختمان بدنی انسان را متمایز کرد و مدعی گردید که یکی از آنها مستقیماً با بزهکاری ارتباط دارد. شلدن نوشت که انواع دارای ماهیچههای قوی و فعال بیش از افراد دارای ساختمان بدنی لاغر یا افراد فربه؛ احتمال دارد که بزهکار شوند. مطالعات دیگری که جان گولک انجام داد؛ یافتههای نسبتاً مشابهی را تأیید کرد.آرتون هوربرت تمایلات بزهکارانه را با گروه خاصی از کروموزومها در توارث ژنتیکی مربوط ساخته است. هوربرت ادعا کرده است که بزهکاران یک کروموزوم منفی اضافه داشتهاند. بر اساس فرضیه هوربرت، ساختمان ژنتیک افراد در تحریکپذیری و پرخاشگری آنها نقش دارد.
نظریههای روانشناختی بزهکاری، مانند تبیینهای زیستشناختی، بزهکاری را با انواع خاص شخصیت مربوط میدانند. زیگموند فروید معتقد بود که تا اندازه زیادی حس اخلاق ما ناشی از خودداریهایی است که در کودکی در طی مرحله اودیپ رشد یاد میگیریم. بضی از کودکان، به علت ماهیت ارتباطشان با والدین، هرگز این خودداریها را یاد نمیگیرند و بنابراین فاقد یک حس اساسی اخلاقاند. از نظر فروید،روانرنجوران افرادی کنارهگیر و بیاحساس هستند که از خشونت به خاطر خود آن لذت میبرند. افرادی که دارای ویژگیهای روانرنجوری هستند گاهی مرتکب بزهکاری میشوند.
دیدگاه جامعهشناسی؛ به نهادهای اجتماعی و ارتباطات توجه دارد. جوامع امروزی خردهفرهنگهای خاص همنوایی دارند که ممکن است رفتار خارج از آن رفتار بزهکارانه تلقی شود. در حقیقت بزهکاری نوعی کجروی و جرم نوعی از بزهکاری است که شدت بیشتری را در بر میگیرد. جرم به تفاوت ارتباطات مربوط میشود؛ و محیطهای اجتماعی که مشوق فعالیتهای غیرقانونی هستند آن را ترویج میکنند؛در حالی که بیهنجاری، بزهکاری را شکل میدهد.طبقهبندی رفتار کجروانه از ضعیف به شدید عبارت است از بدعتگذاری،شعائرگرایی،انزواگرایی،هنجارشکنی، تخلف،بزهکاری و جرم.
بزهکاری نوجوانان
ریچارد کلووارد و لوید ایر نخستین کسانی بودند که باندهای نوجوانان بزهکار را مورد مطالعه قرار دادند. آنها استدلال کردند که این باندها در جماعتهای خردهفرهنگی که احتمال دستیابی به موفقیت از راه قانونی در آن اندک است؛ به وجود میآیند؛ بنابراین اکثر بزهکاران نوجوان در اجتماعات اقلیت محروم هستند. اعضای باندها برخی جنبههای مطلوبیت موفقیت مادی را میپذیرند؛ اما این ارزشها از طریق خردهفرهنگهای اجتماع محلی پالایش میشوند. در محلاتی که شبکههای بزهکاری سازمانیافته وجود دارند؛ بزهکاریهای کوچک مانند دزدی؛ به زندگی تبهکاری بزرگسالان هدایت میشود. در مناطقی که اینگونه شبکهها یافت نمیشوند بزهکاری باندهای نوجوانان معمولاً شکل نزاع و وحشیگری به خود میگیرد، زیرا فرصت اندکی برای اعضای باند وجود دارد تا به صورت جزئی از شبکههای بزهکاری بیرون آیند. افرادی که نمیتوانند با نظم اجتماعی مشروع یا با خردهفرهنگهای بزهکار روبهرو شوند معمولاً به انزواگرایی مبتلا میشوند و گرفتار اعتیاد به مواد مخدر خواهند شد. کار کلوووارد و آلبرت کهن در مورد خردهفرهنگهای بزهکاری مطالعاتی داشتند که نشان داد شخص بزهکار معمولاً موقعیت فرودست خود را در درون نظم اجتماعی تشخیص میدهند و به جای هنجارفرستی،هنجارشکنی و به جای ارزششکنی، هنجارشکنی را برمیگزیند.
منابع
- هلن ویلسن روس (۱۳۷۷)، جامعهشناسی همنوایی و کجروی، ترجمهٔ شهیندخت خوارزمی، تهران: نشر خوارزمی، ص. ۱۴۴ پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک) - فالکس کیث (۱۳۸۱)، جامعهشناسی شهروندی، ترجمهٔ محمدتقی دلفروز، تهران: کویر، ص. ۲۳۳ پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک) - آنتونی گیدنز (۱۳۷۶)، جامعهشناسی، ترجمهٔ منوچهر صبوری، تهران: نشر نی، ص. ۲۳۸ پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک)