اووید

تصویر خیالی اووید در رخدادنامهٔ نورمبرگ، ۱۴۹۳

پوبلیوس اوویدیوس ناسو (Publius Ovidius Naso، زادهٔ ۲۰ مارس ۴۳ پیش از میلاد - مرگ: ۱۷ یا ۱۸ میلادی)، مشهور به اووید، یک شاعر رومی بود که شعرهای عاشقانه و اسطوره‌ای می‌گفت. او را، به همراه هوراس و ویرژیل، سه رکن اصلی شعر لاتین می‌شمرند. او در سولمو، در شرق رم، زاده شد و در رم تحصیل کرد.

نخستین کتاب اووید آمورس بود که در سال پیش از میلاد کامل شد و مجموعه‌ای از شعرهای عاشقانه‌است. او در سال ۸ میلادی کتاب دگردیسی‌ها (متامورفوسس) را تمام کرد که دربارهٔ اسطورهٔ پیدایش جهان و تاریخ آن است. در همین سال، آگوستوس به دلایل سیاسی او را به تومیس در کرانهٔ دریای سیاه تبعید کرد. او در تبعید، دو کتاب دیگر به نام‌های تریستیا و نامه‌هایی از دریای سیاه نوشت و پس از حدود ۱۰ سال زندگی در تومیس، در همانجا درگذشت.

منبع

• بریتانیکا