بنارس

वाराणसी Varanasi بنارس
کشور	هند
ایالت	اوتار پرادش
ناحیه	بنارس
شهردار	کاوشلندرا سینگ
جمعیت	۳,۱۴۷,۹۲۷ (۲۰۰۷)
تراکم جمعیت	۱,۹۹۵ کیلومتر مربع
ناحیه زمانی	۵:۳۰ (IST)
مساحت	۱٬۵۵۰ کیلومتر مربع
ارتفاع	۸۰.۷۱ متر
پیش شماره	۰۵۴۲
لقب	شهر مقدس هندوستان

بِنارس یا بَنارَس (به هندی: बनारस) , (به اردو: بنارس) یا واراناسی شهری بر کرانه چپ رود گنگ در جنوب شرقی ایالت اوتار پرادش هند است. این شهر از مراکز دینی عمده هندوان است و در نزد بوداییان و پیروان آیین جین نیز مقدس است.

بنارس از شهرهای مهم تاریخی، فرهنگی و تجاری هند، و از مراکز قدیمی و مهم شیعیان شبه قاره هند به‌شمار می‌رود.

واژه بنارس، شکل دیگر واژه وارانسی است. برخی این نام را برگرفته از نام دو رودخانه ورونه و آسی می‌دانند، که پایه علمی ندارد. از دیگر نام‌های معروف آن کاشی است که ظاهراً از نام یکی از قبایل آریایی نژاد آن منطقه برگرفته شده است و به اعتقاد عموم مفهوم براق و درخشان دارد. در زمان اورنگ زیب شهر رسماً محمدآباد نامیده شد ولی با انقراض بابریان این نام به فراموشی سپرده شد.

پیشینه

بنارس در سال ۵۹۰ق به تصرف معزالدین محمد سام درآمد و بسیاری از بت‌های معابد متعدد آن نابود و شهر ویران شد. بابر در ۹۳۶ق آن را گرفت. در دوره اکبرشاه، راجه جی سینگه معابد متعدد و رصدخانه‌ای در آنجا ساخت. اورنگ زیب مسجدی به جای یکی از معابد قریم هندی آن بنا نهاد. در ۱۷۷۵م بنارس به بریتانیا واگذار گردید و در ۱۹۵۰م جزء اتحادیه هند شد.

از آنجا که بنارس بر سر راه ارتباطی مراکز مهم علمی و ادبی چون آگره، لکهنو، عظیم‌آباد و جونپور قرار داشت، به یکی از محل‌های مهم تجمع شعرا، ادبا و دانشمندان تبدیل شد. شاعران و ادبای فارسی‌گوی بسیاری در زمان اکبرشاه، جهانگیرشاه و شاه جهان، اهل بنارس بودند یا در آنجا زندگی می‌کردند. بنارس امروزه نیز از مراکز آموزش زبان فارسی است. هم اکنون زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه هندوی بنارس تا سطح دکتری تدریس می‌شود و در مدرسه دینی الجامعةالسلفیة این شهر نیز طلاب فارسی می‌آموزند.

نگارخانه

• 
  بنارس در ۱۹۲۲م
• 
  نقاشی از بنارس در ۱۸۹۰م
• 
  دانشگاه هندوی بنارس
• 
  معبد دورگا ماندیر، بنارس