زاپوتک

زاپوتک نام یکی از تمدن‌های باستانی مکزیک است.

از سال 500 قبل از میلاد تا سال 500 میلادی، ساکنین شهر کوهستانی مونته آلبان، در دره حاصلخیز «واهاکا» می‌‌زیستند. مونته آلبان مرکز دینی و بازرگانی تمدن زاپوتک بود. مردم زاپوتک در ساختن اشیاء سفالی، پارچه‌های رنگارنگ، طلا و جواهرات مهارت خاصی داشتند. کاهنان زاپوتک از نوعی تقویم ابتدایی استفاده می‌‌کردند. آنان، حساب ایام را از طریق حجاری تصاویر خاصی (نمادهایی) بر روی سنگ، ثبت می‌‌نمودند. این حجاری ها، قدیمی‌ترین آثار خطی، در قاره آمریکا محسوب می‌‌شوند.

حدود 500 ق.م

اقوام زاپوتک شروع به استقرار در دره «لوآکسان» در جنوب شرقی مکزیک می‌‌کنند. حکمرانان زاپوتک فتوحات خود را روی تخته سنگها («دانزانته»ها) ثبت می‌‌کردند. صورتهای ناموزون حجاری شده روی سنگها، با دهانهای باز و چشمان بسته، بیانگر دشمنان شکست خورده زاپوتکها می‌‌باشند.

حدود 400 ق.م

با استفاده از نیروی کار برده ها، زاپوتکها آغاز به مسطح نمودن بخش مرتفع پایتختشان، مونته آلبان، می‌‌کنند. آنها ساخت یک میدان بزرگ که توسط معبد هرمی شکل احاطه شده را شروع می‌‌کنند.

حدود 200- 350 ق.م

میدان شهر «مونته آلبان»، مرکز دینی و اجتماعی شهر می‌‌شود. بیشتر جمعیت حومه شهر، شروع به ساختن خانه‌هایی در دامنه کوه می‌‌کنند. این خانه‌ها با ایجاد برشهایی در دل کوه ساخته می‌‌شدند. جمعیت مونته آلبان به حدود 17000 نفر می‌‌رسد.

200 ق.م

میدان اصلی شهر مونته آلبان بازسازی می‌‌شود. مونته آلبان بصورت یک مرکز بازرگانی، رونق بیشتری می‌‌یابد. جمعیت شهر به حدود 20000 نفر می‌‌رسد.

حدود 500- 300 م

اقتدار شهر مونته آلبان رو به افول می‌‌رود اما این شهر به‌عنوان یک مرکز مهم تجاری و فرهنگی باقی می‌‌ماند و در این زمان، «تئوتی واکان» شهر اصلی مکزیک می‌‌باشد.

حقایق ثبت شده

قوم «زاپوتک» پارچه‌های بافته شده خود را با استفاده از رنگ قرمز روشن، رنگ آمیزی می‌‌کردند. آنها، ماده اصلی این رنگ را از بدن خشک شده حشرات ریزی موسوم به «کوچی نیل»، که روی گیاه کاکتوس می‌‌زیستند، به دست می‌‌آوردند. بتدریج ماده رنگی «کوچی نیل» در مکزیک و آمریکای مرکزی، به یک کالای تجار با ارزش تبدیل شد.

منابع

دانشنامه رشد.