باشگاه فوتبال چلسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
ChuispastonBot (بحث | مشارکت‌ها)
ربات‌ها
۲۲٬۵۴۴ ویرایش‌ها
جز r2.7.1) (ربات افزودن: af:Chelsea FC
Ahahah (بحث | مشارکت‌ها)
۷۰ ویرایش‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۶۹: خط ۵۶۹:
| تاریخ بازدید= ۱۳ آوریل ۲۰۱۱
| تاریخ بازدید= ۱۳ آوریل ۲۰۱۱
}}</ref> چلسی در فصل ۱۰-۲۰۰۹ برای اولین بار به رکورد ۱۰۰ گل‌زده در یک فصل در تاریخ لیگ برتر رسیده‌است.<ref name=Wigan80/>
}}</ref> چلسی در فصل ۱۰-۲۰۰۹ برای اولین بار به رکورد ۱۰۰ گل‌زده در یک فصل در تاریخ لیگ برتر رسیده‌است.<ref name=Wigan80/>
== سنگین ترین شکست ==

چلسی در تاریخ ۱۹ مه ۱۹۷۰ با شکست ۱۳ بر صفر مقابل استوک سیتی سنگین ترین شکست تاریخش را رقم زد.
== چلسی در فرهنگ عامه ==
== چلسی در فرهنگ عامه ==
[[پرونده:Chelsea double winner 2009-10.JPG|left|thumb|250px|جشن بازیکنان تیم چلسی بعد از دو قهرمانی در فصل ۱۰–۲۰۰۹]]
[[پرونده:Chelsea double winner 2009-10.JPG|left|thumb|250px|جشن بازیکنان تیم چلسی بعد از دو قهرمانی در فصل ۱۰–۲۰۰۹]]

نسخهٔ ‏۵ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۲

برای دیگر کاربردها، چلسی را ببینید.
چلسی
Chelsea
نام کاملباشگاه فوتبال چلسی
Chelsea Football Club
لقب‌(ها)آبی‌ها
بازنشستگان
تاریخ بنیان‌گذاری۱۴ مارس ۱۹۰۵
نام ورزشگاهاستمفورد بریج، لندن
گنجایش۴۱٬۸۴۱[۱]
مالکروسیه رومن آبراموویچ
مدیرعاملایالات متحده آمریکا بروس باک
مربیایتالیا روبرتو دی‌ماتئو (موقت)
لیگلیگ برتر انگلیس
۲۰۱۰ – ۲۰۱۱دوم

باشگاه فوتبال چلسی (به انگلیسی: .Chelsea F.C) یک باشگاه فوتبال انگلیسی در غرب لندن است که در سال ۱۹۰۵ بنا نهاده شد.[۲] این باشگاه در لیگ برتر انگلیس بازی می‌کند و همواره در رده‌های بالای فوتبال انگلیس قرار داشته‌است. چلسی چهار بار قهرمان لیگ برتر انگلیس شده‌است و همچنین شش قهرمانی در جام حذفی فوتبال انگلیس و چهار قهرمانی در جام اتحادیه فوتبال انگلیس را در کارنامهٔ خود دارد. این تیم در مسابقات اروپایی نیز توانسته‌است یک قهرمانی در سوپر جام اروپا[۳] و دو قهرمانی در جام اروپا به دست آورد.[۴]

چلسی نخستین مقام قهرمانی خود را در سال ۱۹۵۵ میلادی و در لیگ دسته اول انگلستان به دست آورد. این باشگاه چند جام نیز در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ به دست آورد، اما تا سال ۱۹۹۷ نتوانست جام مهم دیگری را کسب کند. دهه ابتدایی قرن بیست‌ و یکم درخشان‌ترین و موفقیت‌‌آمیزترین دوره تاریخ باشگاه چلسی به واسطهٔ قهرمانی در لیگ برتر جزیره در سال‌های ۲۰۰۵، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ و رسیدن به فینال لیگ قهرمانان اروپا در ۲۰۰۸ بوده‌است. بخش عمده‌ای از این افتخارات توسط ژوزه مورینیو کسب شده‌است.[۵][۶]

این باشگاه به‌همراه ورزشگاه استمفورد بریج که با ظرفیت ۴۱٬۸۴۱ نفر[۱] در همسایگی منطقه فولهام (منطقه SW6 1HS لندن) قرار دارد،[۷] در سال ۲۰۰۳ توسط رومن آبراموویچ تاجر، به مبلغ ۱۴۰ میلیون پوند خریداری شد.[۸]

باشگاه چلسی از فصل ۱۹۶۴ - ۱۹۶۵ اقدام به استفاده از پیراهن و شورت ورزشی آبی روشن و جوراب‌های سفید رنگ کرد و تا امروز نیز غالباً این رویه ادامه داشته‌است. تا پیش از آن هیچ‌گاه لباس و شورت بازیکنان این باشگاه یک‌رنگ نبوده‌است.[۹]

نماد باشگاه چندین بار تغییر پیدا کرده‌است که از دههٔ ۱۹۵۰ تا کنون، نماد شیر به عنوان نماد اصلی باشگاه برگزیده شده‌است.[۱۰] این باشگاه به طور میانگین در جایگاه پنجم پایدارترین تیم‌های فوتبال انگلیس قرار دارد.[۱۱] همچنین این تیم با میانگین ۴۱٬۴۰۳ تماشاگر در فصل ۲۰۰۹ – ۲۰۱۰ لیگ برتر انگلیس در رده ششم قرار گرفته‌است.[۱۲]

تاریخچه

اولین تیم باشگاه فوتبال چلسی در سپتامبر ۱۹۰۵

باشگاه فوتبال چلسی در مارس ۱۹۰۵ رسماً بنیان نهاده شد[۱۳] و در مدت زمان کوتاهی به مسابقات فوتبال انگلیس راه یافت. در سال‌های نخستین، این باشگاه دستاوردهای اندکی به‌دست آورد که می‌توان به رسیدن به فینال جام حذفی فوتبال انگلیس در سال ۱۹۱۵ اشاره کرد. در بازی پایانی پس از باخت در برابر باشگاه فوتبال شفیلد یونایتد قهرمانی را از دست داد ولی با این وجود برای بازیکنان خود شهرت فراوان کسب کرد.[۱۴]

تد دریک بازیکن سابق باشگاه فوتبال آرسنال و انگلیس در سال ۱۹۵۲ میلادی[۱۵] به عنوان سرمربی به چلسی آمد و شروع به نوسازی باشگاه کرد. وی توانست باشگاه فوتبال چلسی را در فصل ۵۵–۱۹۵۴ قهرمان لیگ دسته اول انگلستان کند.[۱۶] فصل بعد یوفا، جام باشگاه‌های اروپا را راه‌اندازی کرد اما با اعتراض تیم‌های لیگ برتر و فدراسیون فوتبال، چلسی پیش از شروع بازی‌ها، از جام کنار گذاشته شد.[۱۷]

نمودار نتایج تیم چلسی از فصل ۰۶ - ۱۹۰۵ تا فصل ۰۸ - ۲۰۰۷

چلسی در دهه ۱۹۶۰ به رقابت با حریفان در لیگ دسته اول، جام اتحادیه و جام حذفی پرداخت که در فصل ۶۵–۱۹۶۴ توانست قهرمان جام اتحادیه فوتبال انگلیس شود.[۱۸] چلسی در سال ۱۹۷۰، پس از پیروزی با نتیجه ۲–۱ مقابل باشگاه فوتبال لیدز یونایتد، قهرمان جام حذفی فوتبال انگلیس شد،[۱۹] همچنین توانست نخستین قهرمانی اروپایی خود را در جام در جام اروپا با پیروزی مقابل باشگاه فوتبال رئال مادرید در آتن به دست آورد.[۲۰]

اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی و اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی دوران نابسامانی برای چلسی بود، باشگاه دچار مشکلات مالی بسیاری شده بود،[۲۱] فروش ستارگان، باشگاه را با افت شدیدی مواجه کرد.[۲۲] در سال ۱۹۸۲ باشگاه توسط کن بیتس خریداری شد.[۲۳] چلسی در مسابقات بخت کمی برای نتیجه‌گیری داشت و برای نخستین بار در حال سقوط به لیگ دسته سوم بود ولی جان نیل توانست چلسی را در فصل ۸۴–۱۹۸۳ به لیگ بالاتر برساند. این تیم که در سال ۱۹۸۸ بار دیگر به لیگ دسته دوم سقوط کرده بود، بلافاصله در فصل ۸۹–۱۹۸۸ به لیگ دسته اول بازگشت.[۲۴]

هواداران باشگاه چلسی در ورزشگاه خانگی خود

بعد از یک نبرد طولانی مدت قانونی، کن بیتس به مالکیت مطلق بر ورزشگاه باشگاه در سال ۱۹۹۲ رسید.[۲۵] چلسی در سال ۱۹۹۴ به فینال جام حذفی فوتبال انگلیس راه یافت اما نتوانست قهرمانی این مسابقات را به دست آورد.[۲۶] در سال ۱۹۹۶ رود گولیت به عنوان بازیکن - مربی هدایت باشگاه چلسی را به دست گرفت،[۲۷] وی در سال ۱۹۹۷ جام حذفی فوتبال انگلیس را تصاحب کرد.[۲۸] گولیت در سال ۱۹۹۸ جای خود را جان لوکا ویالی داد.[۲۹] او نیز به نفع یک ایتالیایی دیگر یعنی کلودیو رانیری برکنار شد. رانیری از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ سرمربی باشگاه چلسی بود.[۳۰]

در ژوئن ۲۰۰۳ میلادی، بیتس باشگاه فوتبال چلسی را به مبلغ ۱۴۰ میلیون پوند، به یک میلیاردر روس‌تبار به نام رومن آبراموویچ فروخت که این رویداد به بزرگ‌ترین خرید و فروش باشگاه در تاریخ فوتبال انگلستان تبدیل شد.[۸] این در حالی بود که رانیری قادر به نتیجه‌گیری مناسب نبود به همین دلیل ژوزه مورینیو جایگزین او شد.[۳۱] چلسی با مورینیو دو قهرمانی در لیگ برتر انگلیس در فصل‌های (۰۵-۲۰۰۴[۳۲] و ۰۶–۲۰۰۵[۳۳]) به دست آورد.

همچنین مورینیو قهرمانی جام حذفی (۲۰۰۷[۳۴]) و جام اتحادیه (۲۰۰۵[۳۵] و ۲۰۰۷[۳۶]) را به افتخارات باشگاه اضافه کرد. در سپتامبر ۲۰۰۷ آورام گرانت جایگزین مورینیو شد.[۳۷] در همان فصل چلسی برای اولین بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا صعود کرد اما در ضربات پنالتی، بازی را به تیم منچستر یونایتد واگذار کرد،[۳۸] در پی این نتیجه گرانت اخراج شد.[۳۹]

مربی بعدی فیلیپه اسکولاری بود که در ژوئیه ۲۰۰۸ به چلسی پیوست.[۴۰] اسکولاری نیز به دلیل نتایج ضعیف تیمی از کار برکنار شد.[۴۱] گاس هیدینگ مربی هلندی به عنوان سرمربی جدید باشگاه چلسی انتخاب شد[۴۲] و توانست این تیم را در سال ۲۰۰۹ قهرمان جام حذفی فوتبال انگلیس کند.[۴۳] اما مربی سابق باشگاه آث میلان کارلو آنچلوتی به عنوان مربی جدید باشگاه چلسی برگزیده شد.[۴۴] وی در اولین فصل حضورش موفق به کسب قهرمانی در لیگ برتر انگلیس و جام حذفی فوتبال انگلیس موسوم به دوگانه انگلیس شد.[۴۵] آنجلوتی در ماه مه ۲۰۱۱ از چلسی جدا شد و آندره ویلاس-بوآس مربی‌ سابق تیم پورتو جایگزین وی شد.[۴۶]

استمفورد بریج

مقالهٔ اصلی: استمفورد بریج
چلسی در مقابل وست برومویچ آلبیون در ۲۳ سپتامبر ۱۹۰۵؛ چلسی ۱ – ۰ برنده شد.

استمفورد بریج تنها ورزشگاه باشگاه چلسی از ابتدا تاکنون بوده که رسماً از تاریخ ۲۸ آوریل ۱۸۷۷ افتتاح شده‌است.[۴۷] در ۲۸ سال اول تاسیس، استمفورد بریج مورد استفاده دیگر ورزش‌ها به غیر از فوتبال مانند ورزش دو و میدانی نیز قرار داشته.[۴۸] در سال ۱۹۰۴ میلادی برادران گاس میرس و جوزف میرس ورزشگاه را خریداری کرده‌اند تا فقط بازی‌های تیم چلسی در آن برگزار شود.[۴۷]

خانواده میرز برای طراحی جدید ورزشگاه، آرشیبالد لیتش که یکی از برجسته‌ترین معماران اروپا بود را انتخاب کردند که طرح اصلی ورزشگاه کنونی را طراحی و اجرا کند.[۴۹]

آنها پیشنهاد اجاره باشگاه را به باشگاه فوتبال فولهام دادند اما این پشنهاد رد شد بنابراین صاحبان باشگاه تصمیم به استفاده از زمین در موارد دیگر گرفتند.[۵۰]

طراحی و تهیه نقشه اصلی ورزشگاه شروع شد به طوری که جایگاه تماشاگران در حدود ۱۰۰٬۰۰۰ نفر برآورد شده بود.[۴۷] در اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی ساخت جایگاه جنوبی ورزشگاه که دارای سقف بود انجام شد. این ورزشگاه به خانه هواداران باشگاه چلسی تبدیل شد که وفادارترین و پورشورترین تماشاگران در دهه‌های ۱۹۶۰، ۷۰ و ۸۰ میلادی بودند.[۵۱]

نمایی از غرب ورزشگاه استمفورد بریج

در سال‌های پایانی دهه ۱۹۶۰ میلادی و اوایل ۱۹۷۰ میلادی طرح جدید ورزشگاه با ظرفیت ۵۰۰۰۰ نفر را اجرا کردند که تماماً دارای صندلی بود.[۴۷] ساخت قسمت شرقی ورزشگاه در دهه ۱۹۷۰ آغاز شد که هزینه‌ای بسیاری برای باشگاه به همراه داشت که منجر به فروختن ورزشگاه به توسعه‌دهندگان آن شد و تا اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی یک جنگ طولانی مدت قانونی را ایجاد کرد.[۴۷] قسمت‌های شمال، شرق و بخش‌هایی از جنوب ورزشگاه که تماماً دارای صندلی بود تا سال ۲۰۰۱ به طور کامل تکمیل شد.[۴۸]

آرم و نماد باشگاه

از ابتدای تأسیس باشگاه چلسی تا کنون چهار نماد و آرم در تاریخ باشگاه چلسی مورد استفاده قرار گرفته و همه تحت تغییرات جزئی انتخاب شده بودند.[۵۲] در سال ۱۹۰۵ اولین آرم باشگاه انتخاب شد که نمادی از یک بازنشسته باشگاه بود. لقب بازنشستگان به مدت نیم قرن در باشگاه چلسی مورد استفاده قرار گرفت [۵۳] در سال ۱۹۵۲ میلادی تد دریک در راستای تغییر و تحول در باشگاه اصرار به حذف نام بازنشسته داشت به همین دلیل نماد جدید انتخاب شد.[۵۴]

نماد شیر آبی رنگ نماد بعدی باشگاه چلسی بود به مدت سه دهه مورد استفاده قرار گرفت[۵۵] این آرم از سه گل رز قرمز به نمایندگی از کشور انگلستان و دو توپ فوتبال در حاشیه‌ها تشکیل می‌شد که در سال ۱۹۶۰ میلادی با تصویب نهایی مورد استفاده قرار گرفت.[۵۴]

در سال ۱۹۸۶ میلادی کن بیتس مالک باشگاه چلسی برای ایجاد تغییر و تحول نماد آرم باشگاه را تغییر داد.[۵۴] آرم جدید شامل دایره‌ای آبی رنگ بود که شیر زرد رنگ و کلمات C.F.C در میان آن قرار گرفته بودند، این نماد با مدت ۱۹ سال به عنوان آرم اصلی باشگاه چلسی به کار برده می‌شد.[۵۲] با روی کار آمدن مدیریت جدید در رأس باشگاه آرم باشگاه بار دیگر تغییر کرد و دومین نماد تاریخ باشگاه چلسی یعنی نماد شیر آبی رنگ با اندکی تغییر دوباره مورد استفاده قرار گرفت. [۱۰]

  • آرم باشگاه چلسی از سال ۱۹۵۳–۱۹۰۵
    آرم باشگاه چلسی از سال ۱۹۵۳–۱۹۰۵
  • آرم باشگاه چلسی از سال ۱۹۸۶–۱۹۵۳
    آرم باشگاه چلسی از سال ۱۹۸۶–۱۹۵۳
  • آرم باشگاه چلسی از سال ۲۰۰۵–۱۹۸۶
    آرم باشگاه چلسی از سال ۲۰۰۵–۱۹۸۶
  • آرم باشگاه چلسی از سال ۲۰۰۵ تاکنون
    آرم باشگاه چلسی از سال ۲۰۰۵ تاکنون

لباس تیم

Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
نخستین لباس تیم چلسی - سال‌های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۲

تیم چلسی همیشه لباس آبی بر تن کرده‌است البته در ابتدا رنگ آبی لباس روشن‌تر از لباس کنونی بوده‌است. همچنین رنگ جوراب‌ها در ابتدا آبی تیره بوده اما اکنون از رنگ سفید استفاده می‌شود، شورت ورزشی نیز از سفید به آبی تغییر رنگ داده‌است. این تغییرات در سال ۱۹۱۲ انجام شده‌است.[۵۶] در دهه ۱۹۶۰ میلادی تامی دوچرتی که مربی چلسی بود خواهان تغییر شورت آبی و جوراب سفید برای تغییر و تحول شده بود که این تغییر در فصل ۱۹۶۵ - ۱۹۶۴ لحاظ شد.[۵۷]

در دهه ۱۹۶۰ در یک بازی تیم چلسی لباس راه راه سفید و مشکی همانند لباس تیم اینتر میلان بر تن کرده‌است.[۵۸] از دیگر لباس‌های به یاد ماندنی چلسی می‌توان به لباس با راه راه سبز در دهه ۱۹۸۰، لباس با راه راه‌های سفید و قرمز در اوایل دهه ۱۹۹۰ و لباس با راه راه‌های سربی و نارنجی در اواسط دهه ۱۹۹۰ اشاره کرد.[۵۹]

شرکت آدیداس حامی و تأمین‌کننده لباس‌های ورزشی باشگاه چلسی است که بر اساس قرارداد سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ میلادی اسپانسر این باشگاه بوده‌است. پیش از این شرکت آمبرو در سال‌های (۸۱–۱۹۶۸)، Le Coq Sportif در سال‌های (۸۶–۱۹۸۱)، مجموعه باشگاه چلسی در سال‌های (۸۷–۱۹۸۶) و همچنین شرکت آمبرو در سال‌های (۲۰۰۶–۱۹۸۷) پشتیبان و اسپانسر لباس‌های ورزشی باشگاه چلسی بوده‌اند. باشگاه در اواسط فصل ۸۴–۱۹۸۳ با شرکت گلف ایر به عنوان اسپانسر باشگاه و تبلیغات بر روی پیراهن‌های ورزشی تیم به توافق رسیدند. پس از آن باشگاه با شرکت گرانگ فارمس و بای لین تی و کمپانی ایتالیایی سیمود قبل از قرارداد طولانی مدت با شرکت سازنده کامپیوتر کمودور اینترنشنال در سال ۱۹۸۹ قرارداد همکاری امضاء کرده‌اند. اسپانسرهای بعدی باشگاه شرکت‌های کورس در سال‌های (۹۷–۱۹۹۵)، اتوگلس در سال‌های (۲۰۰۱–۱۹۹۷) و هواپیمایی امارات در سال‌های (۲۰۰۵–۲۰۰۱) بوده‌اند. شرکت سامسونگ اسپانسر فعلی باشگاه چلسی است[۶۰] که در فصل ۰۸–۲۰۰۷ میلادی به تبلیغات در زمینه گوشی موبایل پرداخته‌است.[۶۱]

طرفداران و رقابت‌ها

طرفداران تیم چلسی در بازی چلسی و تاتنهام - ۱۱ مارس ۲۰۰۶

هواداران باشگاه چلسی به طور متوسط در رده پنجم حضور مداوم در ورزشگاه‌های خود قرار دارند.[۶۲] همچنین این تیم با داشتن ۴۰٬۰۰۰ تماشاگر به طور ثابت در هر بازی در ورزشگاه استمفورد بریج در رده پنجم تیم‌های انگلیسی قرار دارد. میانگین تماشاگران چلسی نیز ۴۱٬۴۲۳ نفر است.[۱۲] چلسی با داشتن هواداران بسیار در نقاط مختلف لندن و انگلیس اعم از اقشار کارگر و ثروتمند از تیم‌های محبوب در کشور انگلستان و جهان محسوب می‌شود.[۶۳]

شهرآورد غرب و شمال لندن از مهم‌ترین بازی‌های چلسی در شهر لندن است. براساس نظرسنجی سال ۲۰۰۴ توسط سایت Planetfootball.com نشان می‌دهد که هواداران تیم چلسی تیم‌های آرسنال، تاتنهام و منچستر یونایتد را مهم‌ترین رقیبان تیم خود می‌دانند.[۶۴] رقابت چلسی و تاتنهام از فینال جام اتحادیه فوتبال انگلیس در سال ۱۹۶۷ شروع شده‌است که اولین فینال مابین این دو تیم لندنی بوده. همچنین بازی‌های دو تیم چلسی و لیدز یونایتد در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ از حساسیت‌های زیاد برخوردار بوده‌است، مخصوصاً فینال بحث برانگیز جام اتحادیه در سال ۱۹۷۰.[۶۵] رقابت با تیم لیورپول نیز پس از بازی نیمه‌نهایی این دو تیم در لیگ قهرمانان اروپا و انتقال فرناندو تورس از لیورپول به چلسی شدت گرفته‌است.[۶۶]

رکوردها

مقالهٔ اصلی: فهرست سوابق و آمارهای باشگاه فوتبال چلسی
فرانک لمپارد بازیکن حال حاضر چلسی و رکورددار بیشترین بازی و بیشترین گل‌زده در بین بازیکنان تیم

بیشترین حضور و بازی برای تیم چلسی در اختیار رون هریس کاپیتان سابق چلسی با ۷۹۵ بازی مابین سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۰ می‌باشد که بعید است به‌زودی این رکورد شکسته شود.[۶۷] فرانک لمپارد با بیش از ۵۰۰ بازی رکورددار بیشترین بازی در بین بازیکن حال حاضر باشگاه است.[۶۸] در بین دروازه‌بانان نیز پیتر بونتی با ۶۰۰ بازی (۷۹–۱۹۵۹) یکی از رکورداران تاریخ باشگاه چلسی است.[۶۹]

بابی تامبلینگ با ۲۰۲ گل‌زده برای چلسی گلزن‌ترین بازیکن این باشگاه از ابتدا تاکنون بوده‌است. این رکورد مابین سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۰ و در ۳۷۰ بازی به دست آمده‌است.[۶۷] دیگر بازیکنانی که بیش از ۱۰۰ گل برای باشگاه چلسی به ثمر رسانده‌اند می‌توان به جورج هیلسدون (۱۲–۱۹۰۶)، جورج میلس (۳۹–۱۹۲۹)، روی بنتلی (۵۶–۱۹۴۸)، جیمی گریوس (۶۱–۱۹۵۷)، پیتر آسگود (۷۴–۱۹۶۴ و ۷۹–۱۹۷۸)، کری دیکسون (۹۲–۱۹۸۳)، فرانک لمپارد (–۲۰۰۱) و دیدیر دروگبا (–۲۰۰۴) اشاره کرد. دیکستون با ۱۹۳ گل در رده دوم گلزن‌ترین بازیکنان چلسی قرار دارد. گریوس نیز با ۴۳ گل بهترین گلزن تاریخ باشگاه در یک فصل (۶۱–۱۹۶۰) محسوب می‌شود. فرانک لمپارد نیز با ۱۶۶ گل بهترین بازیکن حال حاضر باشگاه است.[۶۸]

بیشترین حضور هواداران و تماشاگران در ورزشگاه خانگی چلسی که به صورت رسمی ثبت شده در بازی با تیم آرسنال در مسابقات لیگ دسته اول انگلستان در سال ۱۹۳۵ بوده‌است که ۸۲٬۹۰۵ در ورزشگاه حضور داشته‌اند[۷۰] بازسازی ورزشگاه استمفورد بریج و نصب صندلی در تمام جایگاه‌ها در دهه ۱۹۹۰ میلادی،[۷۱] ظرفیت ورزشگاه را به ۴۱٬۸۴۱ نفر کاهش داد.[۱]

چلسی رکوردهای متعددی در انگلستان و اروپا در اختیار دارد، بیشترین امتیاز کسب شده در یک فصل (۹۵ امتیاز)، کمترین گل خورده در یک فصل (۱۵ گل)،[۷۲] بیشترین پیروزی در یک فصل (۲۹ بازی)[۷۳]، بیشترین بازی بدون گل‌خورده در یک فصل (۲۵ بازی)[۷۴] (تماماً در فصل ۰۵–۲۰۰۴) و بیشترین بازی بدون گل‌خورده از ابتدای فصل (۶ بازی) (در فصل ۰۶–۲۰۰۵) از آن جمله‌است.[۷۵]

این باشگاه با پیروزی ۲۱ بر صفر مقابل باشگاه فوتبال Jeunesse Hautcharage در جام در جام اروپا سال ۱۹۷۱ یک رکورد در مسابقات اروپایی به جا گذاشته‌است.[۷۶] چلسی رکورد ۸۶ بازی بدون شکست در ورزشگاه خانگی خود از ۲۰ مارس ۲۰۰۴ تا ۲۶ اکتبر ۲۰۰۸ را در اختیار دارد. همچنین چلسی ۶۳ بازی بدون شکست مابین سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰ را به همراه تیم لیورپول در اختیار دارد.[۷۷][۷۸] چلسی رکورد ۱۱ بازی بدون شکست مابین ۲۵ آوریل ۲۰۰۸ تا ۶ دسامبر ۲۰۰۸ را نیز در اختیار دارد.[۷۹]

چلسی در فهرست رکوردداران «اولین‌ها» به همراه تیم آرسنال برای اولین بار در تاریخ ۲۵ اوت ۱۹۲۸ در بازی مقابل سوانسی تاون لباس‌های دارای شماره برتن کرده‌اند.[۸۰] تیم چلسی برای اولین بار در انگلستان در یک مسابقه داخلی با هواپیما برای دیدار با باشگاه فوتبال نیوکاسل در تاریخ ۱۹ آوریل ۱۹۵۷ سفر کرده است[۸۱] و برای اولین بار در لیگ دسته اول در روز یک‌شنبه مسابقه داده‌است، این بازی در تاریخ ۲۷ ژانویه ۱۹۷۴ مقابل تیم استوک سیتی بوده‌است. همچنین چلسی در یک بازی مقابل تیم فوتبال ساوت‌همپتون که در سال ۱۹۹۹ برگزار شده‌است بدون بازیکن انگلیسی و ایرلندی به میدان رفته‌است.[۸۲] چلسی در ۱۹ مه ۲۰۰۷ اولین تیم پیروز در ورزشگاه جدید ومبلی و آخرین تیم پیروز در ورزشگاه ومبلی قبل از بازسازی بوده‌است.[۸۳] چلسی در فصل ۱۰-۲۰۰۹ برای اولین بار به رکورد ۱۰۰ گل‌زده در یک فصل در تاریخ لیگ برتر رسیده‌است.[۴۵]

سنگین ترین شکست

چلسی در تاریخ ۱۹ مه ۱۹۷۰ با شکست ۱۳ بر صفر مقابل استوک سیتی سنگین ترین شکست تاریخش را رقم زد.

چلسی در فرهنگ عامه

جشن بازیکنان تیم چلسی بعد از دو قهرمانی در فصل ۱۰–۲۰۰۹

در سال ۱۹۳۰ فیلم بازی بزرگ با مضمونی فوتبالی ساخته شده[۸۴] که در آن جک کوک بازیکن سابق باشگاه چلسی و بازیکن آن زمان باشگاه میلوال به بازی پرداخته‌است.این بازیکن در صحنه‌های مختلفی از این فیلم مانند سکانس‌هایی که در ورزشگاه استمفورد بریج ساخته شده‌است حضور پیدا کرده، همچنین اندرو ویلسون، جورج میلس و سام میلینگتون به عنوان بازیگر مهمان نیز در این فیلم حضور داشته‌اند.[۸۵] به دلیل سوابق منفی هواداران باشگاه چلسی در زمینه خشونت‌های فوتبالی در فیلم‌هایی همانند کارخانه فوتبال به این موضوع پرداخته شده‌است.[۸۶]

چلسی تا دهه ۱۹۵۰ رابطه نزدیکی با سالن‌های موسیقی داشت و بازیکنانی مانند جورج روبی در زمینه موسیقی نیز فعال بودند.[۸۷]

تک آهنگ «آبی رنگ است» که برای فینال جام حذفی ۱۹۷۲ انگلستان با صدای تمامی بازیکنان تیم چلسی ساخته شده‌بود توانست در رتبه پنجم موسیقی‌های سال این کشور قرار بگیرد.[۸۸] بعدها آهنگ «سفید رنگ است» با اقتباس از این آهنگ برای تیم ونکوور ویت‌کاپس ساخته شده‌است.[۸۹] همچنین آهنگ «روز آبی» به دلیل رسیدن تیم چلسی به فینال جام اتحادیه فوتبال انگلستان در سال ۱۹۹۷ توسط سوگز و به همراه بازیکنان باشگاه خوانده شد که توانست تا رتبه ۲۲ بهترین آهنگ‌های انگلیس نیز صعود کند.[۹۰] برایان آدامز از هواداران تیم چلسی[۹۱] آهنگ «ما برد می‌خواهیم» را برای این تیم خوانده‌است.[۹۲]

تیم فوتبال زنان چلسی

مقالهٔ اصلی: باشگاه فوتبال ال.اف.سی چلسی

باشگاه چلسی در زمینه فوتبال زنان نیز فعالیت دارد که از سال ۲۰۰۴ وابسته به تیم مردان در مسابقات حضور پیدا کرده‌است.[۹۳] آن‌ها بازی‌های خانگی خود را در زمین امپریال فیلدز انجام می‌دهند.[۹۴] این تیم در جام سوری کانتی در سال‌های ۲۰۰۳، ۲۰۰۴، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷، ۲۰۰۸، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ قهرمان شده‌است[۹۵] و برای اولین بار بعد از قهرمانی در لیگ جنوبی فوتبال زنان انگلیس (۲۰۰۵) به لیگ برتر ملی انگلیس صعود کرد. این تیم فصل ۱۰–۲۰۰۹ را با قرار گرفتن در رده سوم به پایان رساند که بهترین رتبه این تیم از ابتدا تاکنون بوده‌است. تیم زنان چلسی یکی از ۸ تیم مؤسس سوپرلیگ فوتبال زنان انگلیس است.[۹۶] جان تری کاپیتان فعلی باشگاه مردان چلسی مدیر داخلی تیم زنان باشگاه چلسی است.[۹۷]

بازیکنان

بازیکنان باشگاه چلسی و تغییرات آن تا ۲۰ ژانویه ۲۰۱۲.[۹۸]

ترکیب اصلی

شماره نقش بازیکن
۱ جمهوری چک دروازه‌بان پیتر چک
۲ صربستان مدافع برانیسلاو ایوانوویچ
۳ انگلستان مدافع اشلی کول
۴ برزیل مدافع دیوید لوییز
۵ غنا هافبک مایکل اسین
۶ اسپانیا هافبک اوریول رومئو
۷ برزیل هافبک رامیرس
۸ انگلستان هافبک فرانک لمپارد (کاپیتان دوم)
۹ اسپانیا مهاجم فرناندو تورس
۱۰ اسپانیا هافبک خوان ماتا
۱۱ ساحل عاج مهاجم دیدیر دروگبا
۱۲ نیجریه هافبک جان ابی میکل
۱۵ فرانسه هافبک فلورنت مالودا
۱۶ پرتغال هافبک رائول میرلس
شماره نقش بازیکن
۱۷ پرتغال مدافع بوسینگوا
۱۸ بلژیک مهاجم روملو لوکاکو
۱۹ پرتغال مدافع پائولو فریرا
۲۱ ساحل عاج مهاجم سالمون کالو
۲۲ انگلستان دروازه‌بان رز ترنبال
۲۳ انگلستان مهاجم دنیل استاریج
۲۴ انگلستان مدافع گری کیهیل
۲۶ انگلستان مدافع جان تری (کاپیتان)
۲۷ انگلستان مدافع سام هاچینسون
۳۴ انگلستان مدافع رایان برتراند
۳۵ برزیل مهاجم لوکاس پیازون
۴۰ پرتغال دروازه‌بان هنریکه هیلاریو
انگلستان مهاجم پاتریک بامفورد

بازیکنان خارج شده به صورت قرضی

شماره نقش بازیکن
۲۰ انگلستان هافبک جاش مک‌ایچران (به سوانسی سیتی)
۳۰ اسرائیل هافبک یوسی بنایون (به آرسنال)
۳۸ هلند مدافع پاتریک ون آنهولت (به ویتس‌آرنهم)
۴۳ هلند مدافع جفری بروما (به هامبورگ)
۴۴ فرانسه مهاجم گائل کاکوتا (به دیجن)
- بلژیک دروازه‌بان تیبوت کورتیوس (به اتلتیکو مادرید)
شماره نقش بازیکن
- مکزیک هافبک اولیسس داویلا (به ویتس‌آرنهم)
۳۵ جمهوری چک مدافع توماش کالاس (به ویتس‌آرنهم)
۵۴ انگلستان دروازه‌بان سام واکر (به نورتمپتون تاون)
- انگلستان مدافع بن گوردون (به کیلمارنوک)
- اسلواکی مهاجم میلان لاکویچ (به دانکستر روورز)

تیم آکادمی باشگاه چلسی

مقالهٔ اصلی: آکادمی و تیم دوم باشگاه فوتبال چلسی

آکادمی و تیم دوم باشگاه فوتبال چلسی متشکل از بازیکنان زیر ۲۱ سال و رزرو باشگاه چلسی است. این تیم وظیفه یافتن بازیکنان جوان و با استعداد برای آموزش و پشتیبانی از تیم اصلی باشگاه چلسی را دارد. [۹۹]

بهترین بازیکنان باشگاه (۲۰۱۱–۱۹۶۷)

مقالهٔ اصلی: فهرست بازیکنان باشگاه فوتبال چلسی
جیان‌فرانکو زولا
جان تری

بهترین بازیکنان باشگاه فوتبال چلسی از سال ۱۹۶۷ تا ۲۰۱۱ به شرح زیر است:[۱۰۰]

سال بازیکن
۱۹۶۷ انگلستان پیتر بونتی
۱۹۶۸ اسکاتلند چارلی کوک
۱۹۶۹ انگلستان دیوید وب
۱۹۷۰ انگلستان جان هولینس
۱۹۷۱ انگلستان جان هولینس
۱۹۷۲ انگلستان دیوید وب
۱۹۷۳ انگلستان پیتر آسگود
۱۹۷۴ انگلستان گری لوک
۱۹۷۵ اسکاتلند چارلی کوک
۱۹۷۶ انگلستان رای ویلکینز
۱۹۷۷ انگلستان رای ویلکینز
۱۹۷۸ انگلستان میکی دروی
۱۹۷۹ انگلستان تامی لانگلی
۹۸۰ انگلستان کلایو واکر
۱۹۸۱ جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی پتار بورتا
۱۹۸۲ انگلستان مایک فیلری
۱۹۸۳ ولز جوی جونز
۱۹۸۴ اسکاتلند پت نوین
۱۹۸۵ اسکاتلند دیوید اسپیدی
۱۹۸۶ ولز ادی نیدژویسکی
۱۹۸۷ اسکاتلند پت نوین
۱۹۸۸ انگلستان تونی دوریگو
۱۹۸۹ انگلستان گراهام روبرتس
 
سال بازیکن
۱۹۹۰ هلند کن مونکو
۱۹۹۱ جمهوری ایرلند اندی تاونسند
۱۹۹۲ انگلستان پائول الیوت
۱۹۹۳ جامائیکا فرانک سینکلر
۱۹۹۴ اسکاتلند استیو کلارک
۱۹۹۵ نروژ ارلند جانسن
۱۹۹۶ هلند رود گولیت
۱۹۹۷ ولز مارک هیوز
۱۹۹۸ انگلستان دنیس ویسه
۱۹۹۹ ایتالیا جیان‌فرانکو زولا
۲۰۰۰ انگلستان دنیس ویسه
۲۰۰۱ انگلستان جان تری
۲۰۰۲ ایتالیا کارلو کودیچینی
۲۰۰۳ ایتالیا جیان‌فرانکو زولا
۲۰۰۴ انگلستان فرانک لمپارد
۲۰۰۵ انگلستان فرانک لمپارد
۲۰۰۶ انگلستان جان تری
۲۰۰۷ غنا مایکل اسین
۲۰۰۸ انگلستان جو کول
۲۰۰۹ انگلستان فرانک لمپارد
۲۰۱۰ ساحل عاج دیدیه دروگبا
۲۰۱۱ جمهوری چک پیتر چک

بهترین مربیان تاریخ باشگاه

مقالهٔ اصلی: فهرست مربیان باشگاه فوتبال چلسی

بهترین مربیان تاریخ باشگاه چلسی براساس جام‌های بدست آورده به شرح زیر است:[۱۰۱] [۱۰۲]


نام تاریخ افتخارات
انگلستان تد دریک ۱۹۵۲–۱۹۶۱ اولین قهرمانی در لیگ انگلستان، جام خیریه انگلیس
اسکاتلند تامی دوچرتی ۱۹۶۲–۱۹۶۷ جام اتحادیه
انگلستان دیو سکستون ۱۹۶۷–۱۹۷۴ جام حذفی، جام در جام اروپا
انگلستان جان نیل ۱۹۸۱–۱۹۸۵ قهرمانی در لیگ دسته دو انگلیس
انگلستان جان هولینس ۱۹۸۵–۱۹۸۸ فول ممبرز کاپ
انگلستان بابی کمپل ۱۹۸۸–۱۹۹۱ قهرمانی در لیگ دسته دو انگلیس، فول ممبرز کاپ
هلند رود گولیت ۱۹۹۶–۱۹۹۸ جام حذفی
ایتالیا جان لوکا ویالی ۱۹۹۸–۲۰۰۰ جام اتحادیه، جام حذفی، جام خیریه انگلیس، جام در جام اروپا، سوپر جام اروپا
پرتغال ژوزه مورینیو ۲۰۰۴–۲۰۰۷ ۲ لیگ برتر انگلیس، ۲ جام اتحادیه، جام حذفی، جام خیریه انگلیس
هلند گاس هیدینگ ۲۰۰۹ جام حذفی
ایتالیا کارلو آنجلوتی ۲۰۰۹–۲۰۱۱ لیگ برتر انگلیس، جام حذفی، جام خیریه انگلیس

کادر فنی کنونی

پست[۱۰۳] نام
سرمربی ایتالیا روبرتو دی‌ماتئو (موقت)
مربی انگلستان استیو هلند
مدیر فنی نیجریه مایکل امنالو
دروازبان‌ها فرانسه کریستوف لولیچون
مربی بدنساز پرتغال خوزه ماریو روچا
پزشک باشگاه اسپانیا پاکو بیوشکا
مدیر تیم جوانان انگلستان آدریان ویواش

افتخارات

افتخارات و قهرمانی‌های باشگاه فوتبال چلسی به شرح زیر است:[۱۰۴] [۱۰۵] [۱۰۶] [۱۰۷]

دوره ۱۹۰۶
۱۹۰۷ 		۱۹۱۱
۱۹۱۲ 		۱۹۱۴
۱۹۱۵ 		۱۹۲۹
۱۹۳۰ 		۱۹۵۴
۱۹۵۵ 		۱۹۵۵ ۱۹۶۲
۱۹۶۳ 		۱۹۶۴
۱۹۶۵ 		۱۹۶۶
۱۹۶۷ 		۱۹۶۹
۱۹۷۰ 		۱۹۷۰ ۱۹۷۰
۱۹۷۱ 		۱۹۷۱
۱۹۷۲
دسته اول / لیگ برتر 1
دسته دوم 2 2 2 2
جام حذفی فوتبال انگلیس 2 2 1
جام اتحادیه فوتبال انگلیس 1 2
جام خیریه 1 2
جام در جام اروپا 1
دوره ۱۹۷۶
۱۹۷۷ 		۱۹۸۳
۱۹۸۴ 		۱۹۸۵
۱۹۸۶ 		۱۹۸۸
۱۹۸۹ 		۱۹۸۹
۱۹۹۰ 		۱۹۹۳
۱۹۹۴ 		۱۹۹۶
۱۹۹۷ 		۱۹۹۷ ۱۹۹۷
۱۹۹۸ 		۱۹۹۸ ۱۹۹۹
۲۰۰۰ 		۲۰۰۰ ۲۰۰۱
۲۰۰۲
دسته اول / لیگ برتر
دسته دوم 2 1 1
جام حذفی فوتبال انگلیس 2 1 1 2
جام اتحادیه فوتبال انگلیس 1
جام خیریه 2 1
جام در جام اروپا 1
سوپرجام اروپا 1
فول ممبرز کاپ 1 1
دوره ۲۰۰۳
۲۰۰۴ 		۲۰۰۴
۲۰۰۵ 		۲۰۰۵ ۲۰۰۵
۲۰۰۶ 		۲۰۰۶ ۲۰۰۶
۲۰۰۷ 		۲۰۰۷ ۲۰۰۷
۲۰۰۸ 		۲۰۰۸
۲۰۰۹ 		۲۰۰۹ ۲۰۰۹
۲۰۱۰ 		۲۰۱۰ ۲۰۱۰
۲۰۱۱
دسته اول / لیگ برتر 2 1 1 2 2 1 2
جام حذفی فوتبال انگلیس 1 1 1
جام اتحادیه فوتبال انگلیس 1 1 2
جام خیریه 1 2 2 1 2
لیگ قهرمانان اروپا 2

پانویس

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Stewart Coggin. «Chelsea Club Profile». مجله ورلد ساکر. دریافت‌شده در ‏۲۵ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  2. ↑ «Chelsea Football Club - Official Site of the Premier League». premierleague.com. دریافت‌شده در ‏۹ مه ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  3. ↑ «1998: Poyet strikes late for Chelsea». وبگاه رسمی یوفا. دریافت‌شده در ‏۱۷ ژوئن ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  4. ↑ «Chelsea Trophy Cabinet». the-football-club. دریافت‌شده در ‏۲۵ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  5. ↑ Press Association (۱۵ مارس ۲۰۱۰). «Chelsea's Florent Malouda describes José Mourinho era as 'history'». گاردین. دریافت‌شده در ‏۲۵ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  6. ↑ «Jose Mourinho says: I am still the Special One». تایمز. ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ‏۲۵ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  7. ↑ «Stamford Bridge». وب‌گاه راهنمای استادیوم. دریافت‌شده در ‏۲۵ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ «Russian businessman buys Chelsea». بی‌بی‌سی ورزشی. ۲ ژوئیه ۲۰۰۳. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۰۳.
  9. ↑ «Kit History of Chelsea». historical kits. دریافت‌شده در ‏۲۵ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ «Chelsea centenary crest unveiled». بی‌بی‌سی ورزشی. ۱۲ نوامبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  11. ↑ «All Time League Attendance Records». وب‌گاه رسمی باشگاه فوتبال نیوکاسل یونایتد. ۳۱ مارس ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ «Scroll down for more detail». دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  13. ↑ «Team History». وبگاه اختصاصی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  14. ↑ «Little sign of change for Chelsea and their impossible dreams». Times Online. ۱۰-۰۱-۲۰۰۴. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  15. ↑ «Past Managers». وبگاه اختصاصی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ۱۴ آوریل ۲۰۱۱.
  16. ↑ Charlie Henderson (۳۰ آوریل ۲۰۰۵). «Champions of a different era». بی‌بی‌سی نیوز. دریافت‌شده در ۰۹ مه ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  17. ↑ Brian Glanville (۲۷ آوریل ۲۰۰۵). «The great Chelsea surrender». Times Online. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  18. ↑ Glanvill, Rick (۲۰۰۶)، Chelsea FC: The Official Biography – The Definitive Story of the First 100 Years، Headline Book Publishing Ltd، ص. ۱۹۶، شابک ISBN ۰-۱۲-۳۴۵۶۷۸-۹ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  19. ↑ «FA Cup - 1969/70». www.soccerbase.com. دریافت‌شده در ۲۶ آوریل ۲۰۱۱.
  20. ↑ «1970/71: Replay joy for Chelsea». بایگانی وبگاه یوفا. دریافت‌شده در ۲۶ آوریل ۲۰۱۱.
  21. ↑ Glanvill (۲۰۰۶)، Chelsea FC: The Official Biography، Headline Book Publishing Ltd، ص. ۸۴-۸۷، شابک ISBN ۰-۱۲-۳۴۵۶۷۸-۹ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  22. ↑ Glanvill (۲۰۰۶)، Chelsea FC: The Official Biography، Headline Book Publishing Ltd، ص. ۱۴۳–۱۵۷، شابک ISBN ۰-۱۲-۳۴۵۶۷۸-۹ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  23. ↑ Glanvill (۲۰۰۶)، Chelsea FC: The Official Biography، Headline Book Publishing Ltd، ص. ۸۹–۹۰، شابک ISBN ۰-۱۲-۳۴۵۶۷۸-۹ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  24. ↑ «Chelsea». soccerette.com. دریافت‌شده در ۱۶ مه ۲۰۱۱.
  25. ↑ Glanvill (۲۰۰۶)، Chelsea FC: The Official Biography، Headline Book Publishing Ltd، ص. ۹۰–۹۱، شابک ISBN ۰-۱۲-۳۴۵۶۷۸-۹ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  26. ↑ «FA Cup - 1993/94». www.soccerbase.com. دریافت‌شده در ۲۶ آوریل ۲۰۱۱.
  27. ↑ «Ruud Gullit/manager». www.soccerbase.com. دریافت‌شده در ۲۶ آوریل ۲۰۱۱.
  28. ↑ «FA Cup - 1996/97». www.soccerbase.com. دریافت‌شده در ۲۶ آوریل ۲۰۱۱.
  29. ↑ «Gianluca Vialli/manager». www.soccerbase.com. دریافت‌شده در ۲۸ آوریل ۲۰۱۱.
  30. ↑ «Claudio Ranieri/manager». www.soccerbase.com. دریافت‌شده در ۲۸ آوریل ۲۰۱۱.
  31. ↑ «Football Club Chelsea». 1000goals. دریافت‌شده در ۰۹ مه ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  32. ↑ «England 2004/05». rsssf.com. دریافت‌شده در ۰۹ مه ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  33. ↑ «England 2005/06». rsssf.com. دریافت‌شده در ۰۹ مه ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  34. ↑ «Chelsea 1-0 Man Utd». بی‌بی‌سی ورزشی. ۱۹ مه ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۸ آوریل ۲۰۱۱.
  35. ↑ «Carling Cup final: Liverpool 2 - 3 Chelsea (aet». گاردین. ۱۹-۰۲-۲۰۰۵. دریافت‌شده در ۲۸ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  36. ↑ «Chelsea 2-1 Arsenal». بی‌بی‌سی ورزشی. ۲۴-۰۲-۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۸ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  37. ↑ «Chelsea name Grant as new manager». بی‌بی‌سی ورزشی. ۲۰-۰۹-۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  38. ↑ «Chelsea near misses worry Kenyon». بی‌بی‌سی ورزشی. ۲۳ مه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۴ آوریل ۲۰۱۱.
  39. ↑ «Grant sacked as Chelsea manager». بی‌بی‌سی ورزشی. ۲۴ مه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  40. ↑ «Scolari is new Chlesea manager». وبگاه اختصاصی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  41. ↑ «Chelsea sack Scolari». وبگاه اختصاصی فیفا. ۰۹-۰۲-۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  42. ↑ «Chelsea confirm Hiddink as coach». بی‌بی‌سی ورزشی. ۱۱-۰۲-۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  43. ↑ «Chelsea ۲–۱ Everton». بی‌بی‌سی ورزشی. ۳۰ مه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  44. ↑ «Carlo Ancelotti signs three-year dea». گاردین. ۰۱-۰۶-۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  45. ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ «Chelsea ۸–۰ Wigan». بی‌بی‌سی ورزشی. ۰۹ مه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  46. ↑ «Andre Villas-Boas confirmed as Chelsea manager». بی‌بی‌سی ورزشی. ۲۲ ژوئن ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۱.
  47. ↑ ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ ۴۷٫۲ ۴۷٫۳ ۴۷٫۴ «Stamford Bridge». stadiumguide.com. دریافت‌شده در ۲۸ آوریل ۲۰۱۱.
  48. ↑ ۴۸٫۰ ۴۸٫۱ «Stamford Bridge». chelsea-football.net. دریافت‌شده در ۲۸ آوریل ۲۰۱۱.
  49. ↑ Glanvill (۲۰۰۶)، Chelsea FC: The Official Biography، Headline Book Publishing Ltd، ص. ۶۸–۷۱، شابک ISBN ۰-۱۲-۳۴۵۶۷۸-۹ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  50. ↑ Glanvill (۲۰۰۶)، Chelsea FC: The Official Biography، Headline Book Publishing Ltd، ص. ۵۵، شابک ISBN ۰-۱۲-۳۴۵۶۷۸-۹ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  51. ↑ «Stadium History». وبگاه اختصاصی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  52. ↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ «Crest». chelsea-football.net. دریافت‌شده در ۱۱ آوریل ۲۰۱۱.
  53. ↑ «chelsea» (PDF). the-football-club.com. دریافت‌شده در ۱۱ مه ۲۰۱۱.
  54. ↑ ۵۴٫۰ ۵۴٫۱ ۵۴٫۲ «Club Badges». وبگاه اختصاصی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  55. ↑ «CHELSEA METROPOLITAN BOROUGH COUNCIL». Civic Heraldry of England and Wales. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  56. ↑ Glanvill, Rick (۲۰۰۶)، Chelsea Football Club: The Official History in Pictures، ص. ۲۱۲، شابک ISBN ۰-۷۵۵۳-۱۴۶۷-۰ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  57. ↑ Mears, Brian (۲۰۰۲)، Chelsea: Football Under the Blue Flag، Mainstream Sport، ص. ۴۲، شابک ISBN ۱-۸۴۰۱۸-۶۵۸-۵ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  58. ↑ The "Inter Milan" kit was worn for an FA Cup semi-final against Sheffield Wednesday, on 23 April 1966. Reference: Mears (۲۰۰۲), p. ۵۸
  59. ↑ «Classic Kits». وبگاه اختصاصی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  60. ↑ Ashling O'Connor (۰۲ مه ۲۰۰۵). «Clubs to cash in on mobile advertising». Times Online. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  61. ↑ «Chelsea FC». chelsea-football.net. دریافت‌شده در ‏۹ ژوئن ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  62. ↑ «All Time League Attendance Records». NUFC.com. دریافت‌شده در ۱۷ آوریل ۲۰۱۱.
  63. ↑ «Supporters Clubs Map». وبگاه اختصاصی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  64. ↑ «Football Rivalries: The Complete Results». Planetfootball.com. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  65. ↑ Glanvill (۲۰۰۶)، Chelsea FC: The Official Biography، Headline Book Publishing Ltd، ص. ۳۲۱–۳۲۵، شابک ISBN ۰-۷۵۵۳-۱۴۶۶-۲ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  66. ↑ «Six very modern football rivalries». talksport. دریافت‌شده در ‏۹ ژوئن ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  67. ↑ ۶۷٫۰ ۶۷٫۱ Glanvill (۲۰۰۶)، Chelsea FC: The Official Biography، Headline Book Publishing Ltd، ص. ۳۹۹–۴۱۰، شابک ISBN ۰-۷۵۵۳-۱۴۶۶-۲ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  68. ↑ ۶۸٫۰ ۶۸٫۱ «PETER BONETTI». soccerbase.com. دریافت‌شده در ۲۸ آوریل ۲۰۱۱.
  69. ↑ «newcastlefans.com». دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  70. ↑ «The Stadium Guide - Stamford Bridge». stadiumguide.com. دریافت‌شده در ۱۷ آوریل ۲۰۱۱.
  71. ↑ «Football Club Chelsea». 1000goals.com. دریافت‌شده در ۰۹ مه ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  72. ↑ «Mourinho proud of battling finish». بی‌بی‌سی ورزشی. ۱۳ مه ۲۰۰۵. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  73. ↑ «Chelsea Football Club - History». talkfootball.co.uk. دریافت‌شده در ۱۷ آوریل ۲۰۱۱.
  74. ↑ «Chelsea Betting Odds». soccerbase.com. دریافت‌شده در ۱۷ آوریل ۲۰۱۱.
  75. ↑ «Charlton ۰–۲ Chelsea». بی‌بی‌سی ورزشی. ۱۷-۰۹-۲۰۰۵. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  76. ↑ «Cup Winners' Cup Trivia». RSSSF. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  77. ↑ «Chelsea ۳–۲ Birmingham». بی‌بی‌سی ورزشی. ۱۲-۰۸-۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  78. ↑ «Chelsea ۰–۱ Liverpool». بی‌بی‌سی ورزشی. ۲۶-۱۰-۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  79. ↑ «Chelsea in eleven heaven». FA Premier League. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  80. ↑ «Shirt Numbers». England Football Online. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  81. ↑ Glanvill (۲۰۰۶)، Chelsea FC: The Official Biography، Headline Book Publishing Ltd، ص. ۹۶، شابک ISBN ۰-۷۵۵۳-۱۴۶۶-۲ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  82. ↑ Bradley, Mark (۲۷-۱۲-۱۹۹۹). «Southampton 1 Chelsea ۲». Sporting Life. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  83. ↑ Mitchell, Kevin (۲۰ مه ۲۰۰۷). «Something old, new and Blue». The Observer. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  84. ↑ «The Great Game». IMDb. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  85. ↑ Glanvill (۲۰۰۶)، Chelsea FC: The Official Biography، Headline Book Publishing Ltd، ص. ۱۲۰–۱۲۱، شابک ISBN ۰-۷۵۵۳-۱۴۶۶-۲ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)
  86. ↑ Steve Hawkes (۱۰ مه ۲۰۰۴). «Football firms hit the film circuit». بی‌بی‌سی ورزشی. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  87. ↑ Scott Murray (۳۰-۰۹-۲۰۰۲). «Di Canio has last laugh at Chelsea comedy store». گاردین. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  88. ↑ «Blue Is The Colour». Chart Stats. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  89. ↑ «Countdown to the Champions League Final in Moscow». The Sun. ۰۲ مه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  90. ↑ «Blue Day». Chart Stats. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  91. ↑ «The soul of Chelsea in 50 moments». تایمز آنلاین. ۲۰-۱۱-۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  92. ↑ «Countdown to the Champions League Final in Moscow». The Sun. ۰۲ مه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  93. ↑ «Chelsea Moving On Up». FemaleSoccer.net. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. بیش از یک پارامتر |ناشر= و |publisher= داده‌شده است (کمک)
  94. ↑ «About the Ladies». وبگاه اختصاصی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  95. ↑ «Womens Cup». surreyfa.com. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  96. ↑ «Eight teams successful in Women's Super League bid». fcbusiness.co.uk. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱.
  97. ↑ «John Terry digs deep to rescue Chelsea Ladies after funding cuts». ۲۰۰۹-۱۰-۱۸. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. از پارامتر ناشناخته |گاردین= صرف‌نظر شد (کمک)
  98. ↑ «First Team Squad List». وبگاه اختصاصی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ۲۴ آگوست ۲۰۱۱.
  99. ↑ «TRIALS AT THE ACADEMY». وبگاه اختصاصی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ۹ مه ۲۰۱۱.
  100. ↑ «Chelsea FC». mychelseafc.com. دریافت‌شده در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۱.
  101. ↑ «Most influential Chelsea managers». soccernet. دریافت‌شده در ‏۱۱ ژوئن ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  102. ↑ «Chelsea Managers». friardale.co.uk. دریافت‌شده در ‏۱۱ ژوئن ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  103. ↑ «The Management». وبگاه رسمی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ۴ مارس ۲۰۱۲.
  104. ↑ «Honours List». talkchelsea.net. دریافت‌شده در ‏۱۰ ژوئن ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  105. ↑ «Honours». mehstg.com. دریافت‌شده در ‏۱۰ ژوئن ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  106. ↑ «Chelsea Honours». cfcresults.co.uk. دریافت‌شده در ‏۱۰ ژوئن ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  107. ↑ «Trophy Cabinet». وبگاه رسمی باشگاه فوتبال چلسی. دریافت‌شده در ‏۱۰ ژوئن ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)

پیوند به بیرون

الگو:Link FA الگو:Link FA الگو:Link FA الگو:Link FA الگو:Link GA الگو:Link GA

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=باشگاه_فوتبال_چلسی&oldid=6468365»