ژان شاردن: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Jean_Chardin.jpg|thumb|left|250px|ژان شاردن.]] |
[[پرونده:Jean_Chardin.jpg|thumb|left|250px|ژان شاردن.]] |
||
'''ژان شاردن''' {{رچ}}{{فرانسوی|Jean Chardin}}{{رچ}} (۱۶ نوامبر ۱۶۴۳ - ۵ ژانویهٔ ۱۷۱۳) جواهرفروش و جهانگرد [[فرانسه|فرانسوی]] بود که کتاب ۱۰ جلدی «''سفرهای سِر ژان شاردن''»<ref>The Travels of Sir John Chardin</ref> به عنوان یکی از بهترینِ کارهای پژوهشگران غربی دربارهٔ [[ایران]] و [[شرق نزدیک]] برشمرده می‌شود. |
'''ژان شاردن''' {{رچ}}{{فرانسوی|Jean Chardin}}{{رچ}} (۱۶ نوامبر ۱۶۴۳ - ۵ ژانویهٔ ۱۷۱۳) جواهرفروش و جهانگرد [[فرانسه|فرانسوی]] بود که کتاب ۱۰ جلدی «''سفرهای سِر ژان شاردن''»<ref>The Travels of Sir John Chardin</ref> به عنوان یکی از بهترینِ کارهای پژوهشگران غربی دربارهٔ [[ایران]] و [[شرق نزدیک]] برشمرده می‌شود. این کتاب در ایران با نام «''سیاحتنامه شاردن''» با ترجمه محمد عباسی توسط [[موسسه مطبوعاتی امیرکبیر]] در سال ۱۳۳۵ منتشر شده است. |
||
== زندگینامه == |
== زندگینامه == |
||
نسخهٔ ۳ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۲۶
ژان شاردن (به فرانسوی: Jean Chardin) (۱۶ نوامبر ۱۶۴۳ - ۵ ژانویهٔ ۱۷۱۳) جواهرفروش و جهانگرد فرانسوی بود که کتاب ۱۰ جلدی «سفرهای سِر ژان شاردن»[۱] به عنوان یکی از بهترینِ کارهای پژوهشگران غربی دربارهٔ ایران و شرق نزدیک برشمرده می‌شود. این کتاب در ایران با نام «سیاحتنامه شاردن» با ترجمه محمد عباسی توسط موسسه مطبوعاتی امیرکبیر در سال ۱۳۳۵ منتشر شده است.
زندگینامه
ژان شاردن در سال ۱۶۴۳ میلادی، در شهر پاریس دیده به جهان گشود و در همان محل به تحصیل پرداخت. پدرش جواهرساز بود و او از کودکی آشنایی با سنگهای قیمتی و فن جواهرسازی را آموخت.
خانوادهٔ او که از فرقهٔ پروتستان هوگِنو بودند، با کلیسای کاتولیک و مقامات رسمی فرانسه مشکل داشتند، به همین روی، او علاقه‌ای به ماندن در فرانسه نداشت و در ۲۲ سالگی نخستین سفر خود را آغاز کرد که در این سفر ۶ ساله (۱۶۶۴-۱۶۶۵ م.) ایران بیش از دیگر کشورها توجه او را به خود جلب نمود.
در سفر دومش (۱۷ ماه اوت ۱۶۷۱ م.) که خانم بازرگانی به نام لسکو او را همراهی می‌کرد، در گرجستان به سبب مزاحمت طایفه‌ای در آنجا همه چیز خود را از دست دادند و سرانجام در تابستان ۱۶۷۳ م. به اصفهان رسیدند و تا سال ۱۶۷۷ م. در این شهر اقامت کردند. سپس به هندوستان رفته و پس از دو سال آنجا را به مقصد اروپا ترک کرد. این سفر آخرین سفر او به ایران بود. او لقب «تاجرشاه» را از شاه عباس دوّم دریافت کرد.
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
پیوند به بیرون
پانویس
- ↑ The Travels of Sir John Chardin
منابع
- «ژان شاردن؛ نخستین ایرانشناس فیلسوف». کانون ایرانی پژوهشگران فلسفه و حکمت. دریافت‌شده در ۱۰ اسفند ۱۳۸۷.