هنری مورای: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
شمال بزرگ (بحث | مشارکت‌ها)
جز هنری موری را به هنری مورای منتقل کرد: هنری مورای صحیحتر است.
شمال بزرگ (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح
خط ۲: خط ۲:


{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|name = Henry Murray
|name = هنری مورای|image =Replace_this_image_male.svg
|image =Replace_this_image_male.svg
|image_size =150px
|image_size =150px
|caption = Henry Murray
|caption = Henry Murray

نسخهٔ ‏۷ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۳۵

هنری مورای
زادهٔ۱۳ مهٔ ۱۸۹۳
New York
درگذشت۲۳ ژوئن ۱۹۸۸ (۹۵ سال)
ملیتAmerican
شناخته‌شده برایروان شناسی شخصیت
پیشینه علمی
شاخه(ها)روان شناسی
محل کاردانشگاه هاروارد

هنری مورایمتولد 1893 میلادی یکی از روان شناسان آمریکایی است. مورای هم مانند آلپورت مطالعه شخصیت را در یک موقعیت دانشگاهی انجام داد تا در موقعیت بالینی.هر چند او به روانکاوی پرداخت،آن را برای درمان بیماران بکار نبست،زیرا ترجیح می داد که شخصیت انسان را از طریق مطالعه گسترده افراد بهنجار بررسی کند. دوره کودکی موری با طرد شدن از سوی مادر سطح بالای حساسیت نسبت به درد و رنج دیگران،و گونه ای از جبران نارسایی به شیوه آدلری برای دو نقص-لکنت زبان و ناتوانی در ورزش-مشخص شده است.[۱]

پس از فارغ التحصیل شدن از دانشکده پزشکی دانشگاه کلمبیا،وارد رشته جراحی شد،در بیوشیمی پژوهش کرد،واز دانشگاه کمبریج در رشته بیوشیمی درجه دکترا گرفت،که مطمئنا یکی از راه های پیرامونی ورود به حرفه روان شناسی است.پس از گذراندن سه هفته با یونگ که ظاهرا برایش روشنگر بود و گذراندن یک شب فراموش نشدنی با فروید و دخترش آنا،موری مطالعاتش در باره شخصیت را در کلینیک روان شناسی هاروارد آغاز کرد. با در نظر گرفتن تحصیلاتش در پزشکی و بیوشیمی،جای شگفتی تیست از اینکه موری به کارکرد فیزیولوژیکی آن گونه که به شخصیت مربوط می شود تاکید کرد.او بر مفهوم کاهش تنش تاکید ورزید،که به نظرش نخستین قانون در باره رفتار آدمی است.همچنان که فروید هم این گونه می اندیشید.موری همچنین به شیوه فرویدی اهمیت ناهوشیار و تاثیر تجارب کودکی را بر رفتار بزرگسالی مورد توجه قرار داد.او مفاهیم فروید در باره نهاد،من،و فرامن را البته با بعضی تغییرات وارد نظام خود کرد .[۲]

منابع

  1. دوان پی.شولتز؛سیدنی الن شولتز(1987).تاریخ روان شناسی نوین.ترجمه علی اکبر سیف و همکاران(1370)،چاپ اول،انتشارات رشد،تهران،صفحه 332-331
  2. دوان پی.شولتز؛سیدنی الن شولتز(1987).تاریخ روان شناسی نوین.ترجمه علی اکبر سیف و همکاران(1370)،چاپ اول،انتشارات رشد،تهران،صفحه 332