کفیل: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کفیل کلمه ایست عربی در لغت به معنی ضامن و کسی که از دیگری كفالت كند، می‌باشد.<ref>معین، فرهنگ فارسی معین، جلد سوم.</ref> |
کفیل کلمه ایست عربی در لغت به معنی ضامن و کسی که از دیگری كفالت كند، می‌باشد.<ref>معین، فرهنگ فارسی معین، جلد سوم.</ref> |
||
كفیل در اصطلاح حقوقی، |
كفیل در اصطلاح حقوقی، شخصی است كه حضور مرتب متهم را در مواقع احضار او در برابر مبلغ معینی وجه، تعهد و كفالت می‌نماید.<ref>آخوندی، آئین دادرسی کیفری، جلد دوم، ص 147</ref> |
||
'''كفالت''' |
'''كفالت''' |
||
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۱۱، ساعت ۰۸:۰۵
کفیل کلمه ایست عربی در لغت به معنی ضامن و کسی که از دیگری كفالت كند، می‌باشد.[۱]
كفیل در اصطلاح حقوقی، شخصی است كه حضور مرتب متهم را در مواقع احضار او در برابر مبلغ معینی وجه، تعهد و كفالت می‌نماید.[۲]
كفالت
به عهده گرفتن کاری به جای کسی.[۳]
عقدی است كه به موجب آن شخص ثالثی كه كفیل نامیده می‌شود حضور مورد نیاز متهم (مكفول) را نزد مقامات قضائی تا پایان رسیدگی و صدور و اجرای حكم در ازای مبلغ معینی (وجه الكفاله) تعهد می‌كند.[۴]
پانویس
منابع
- معین، محمد. فرهنگ فارسی معین، چاپ سوم. تهران: نشر سرایش، 1381. 964-92035-9-1.
- آخوندی، محمود. آئین دادرسی كیفری. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات، 1374.
- آشوری، محمد. آئین دادرسی كیفری. تهران: سمت، 1380.