اریک برن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۰: خط ۱۰:
بازی به معنی منحصر به فردی که دارد عبارت است از انجام یک سری از کارها برای به دست آوردن چیزی و یا لذت بردن، ولی در کل، معنی بازی‌های روابط انسانی بر گرقته شده از یک سری اعمال [[خودآگاه]] و بیشتر [[ناخودآگاه]] است که [[شخصیتهای درونی]] هر فرد با توسل به آنها با محیط رابطه برقرار می‌کنند و این در حالی است که دربسیاری از مواقع از انجام دادن آنها هم بی اطلاعند.
بازی به معنی منحصر به فردی که دارد عبارت است از انجام یک سری از کارها برای به دست آوردن چیزی و یا لذت بردن، ولی در کل، معنی بازی‌های روابط انسانی بر گرقته شده از یک سری اعمال [[خودآگاه]] و بیشتر [[ناخودآگاه]] است که [[شخصیتهای درونی]] هر فرد با توسل به آنها با محیط رابطه برقرار می‌کنند و این در حالی است که دربسیاری از مواقع از انجام دادن آنها هم بی اطلاعند.


در کتاب مشهور اریک برن به نام ''بازی هآ''، از حدود چهل و شش بازی مختلف که می‌توانند گروهی و یا تکی اعمال شوند نام برده شده و بعد از او دیگر متخصصین روانکاوی و ''TA '' به تکمیل آنها و اضافه کردن دیگر بازی‌های مدرنتر به ساختار این روش روانکاوی شده‌اند.: ''مثالی ساده‌ای برای بیشتر روشن شدن موضوع می‌زنم: '' در روحیهٔ جاری بیشتر جوانان این روزهای ایران، بازی ''«کی از کی بدبخت تر است»'' کاملاً جاری و ملموس است. در این بازی فردA می‌خواهد دائم از غم‌ها و مشکلاتش حرف بزند و دیگر افراد گروه و یا جامعه نیز مجبور می‌شوند با او بازی کنند. فرضاً فرد B با او هم صحبت می‌شود و فرد A طبق معمول در مورد مشکلاتش و غمهایش شروع به صحبت می‌کند. فرد B برای مشکلات او راه حل‌هایی پشنهاد می‌کند ولی فرد A هر کدام از راه حل‌ها را با جملهٔ ''«خوبه، ولی...»'' پاسخ می‌دهد. در نهان این بازی فرد A می‌خواهد به این بازی لذتبخش بپردازد و مقصودش حل کردن مشکلاتش نیست، برای همین تمام پاسخ‌هایی که می‌دهد برای رد کردن راه حل‌های فرد B طراحی می‌شود و این بازی آنقدر ادامه پیدا می‌کند تا فرد B دیگر راه حلی نداشته باشد و فرد A به پیروزی ای که انتظارش را داشته دست پیدا کند و آن چیزی نیست جز این که شخص A دوباره به خودش بگوید ''«کسی از من بدبخت تر نیست» ''.
در کتاب مشهور اریک برن به نام ''بازی هآ''، از حدود چهل و شش بازی مختلف که می‌توانند گروهی و یا تکی اعمال شوند نام برده شده و بعد از او دیگر متخصصین روانکاوی و ''تحلیل تراکنشی '' به تکمیل آنها و اضافه کردن دیگر بازی‌های مدرنتر به ساختار این روش روانکاوی شده‌اند.: ''مثالی ساده‌ای برای بیشتر روشن شدن موضوع می‌زنم: '' در روحیهٔ جاری بیشتر جوانان این روزهای ایران، بازی ''«کی از کی بدبخت تر است»'' کاملاً جاری و ملموس است. در این بازی فردA می‌خواهد دائم از غم‌ها و مشکلاتش حرف بزند و دیگر افراد گروه و یا جامعه نیز مجبور می‌شوند با او بازی کنند. فرضاً فرد B با او هم صحبت می‌شود و فرد A طبق معمول در مورد مشکلاتش و غمهایش شروع به صحبت می‌کند. فرد B برای مشکلات او راه حل‌هایی پشنهاد می‌کند ولی فرد A هر کدام از راه حل‌ها را با جملهٔ ''«خوبه، ولی...»'' پاسخ می‌دهد. در نهان این بازی فرد A می‌خواهد به این بازی لذتبخش بپردازد و مقصودش حل کردن مشکلاتش نیست، برای همین تمام پاسخ‌هایی که می‌دهد برای رد کردن راه حل‌های فرد B طراحی می‌شود و این بازی آنقدر ادامه پیدا می‌کند تا فرد B دیگر راه حلی نداشته باشد و فرد A به پیروزی ای که انتظارش را داشته دست پیدا کند و آن چیزی نیست جز این که شخص A دوباره به خودش بگوید ''«کسی از من بدبخت تر نیست» ''.


شناخت بازی‌ها و افکار هر کدام از [[شخصیتهای درونی]] کمک شایانی برای ادامهٔ مستمر و لذت بخش زندگی می‌کند و پیشنهاد می‌کنم کسانی که می‌خواهند تصمیمات بزرگی مانند ''ازدواج، شراکت، دوستی و... '' را بگیرند از این فنون استفاده کنند تا با مشکل روبه رو نشوند و یا بتوانند مشکلات را در زمان شکلگیری پیدا و نابود کنند.
شناخت بازی‌ها و افکار هر کدام از [[شخصیتهای درونی]] کمک شایانی برای ادامهٔ مستمر و لذت بخش زندگی می‌کند و پیشنهاد می‌کنم کسانی که می‌خواهند تصمیمات بزرگی مانند ''ازدواج، شراکت، دوستی و... '' را بگیرند از این فنون استفاده کنند تا با مشکل روبه رو نشوند و یا بتوانند مشکلات را در زمان شکلگیری پیدا و نابود کنند.

نسخهٔ ‏۱۸ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۱۶:۵۴

اریک برن (۱۰ می‌۱۹۱۰ -- ۱۵ جولای ۱۹۷۰) روانپزشک آمریکایی کانادازاد است. او به عنوان مبدع تحلیل رفتار متقابل شهرت دارد.[۱]

بازی‌های روابط انسانی

به گفتهٔ اریک برن بازی‌ها عبارت‌اند از یک سلسله مراوده‌ها که بین افراد و برای ارتباط برقرار کردن به کار می‌روند. تمام اعمال متقابل انسان‌ها طبق بازی‌های مرسوم و آدابی که از دل این بازی‌ها بیرون آمده، انجام می‌شود و اصولاً می‌توان گفت تمام رفتارهای اجتماعی و گاهی خصوصی انسان‌ها، بازی است.

بازی به معنی منحصر به فردی که دارد عبارت است از انجام یک سری از کارها برای به دست آوردن چیزی و یا لذت بردن، ولی در کل، معنی بازی‌های روابط انسانی بر گرقته شده از یک سری اعمال خودآگاه و بیشتر ناخودآگاه است که شخصیتهای درونی هر فرد با توسل به آنها با محیط رابطه برقرار می‌کنند و این در حالی است که دربسیاری از مواقع از انجام دادن آنها هم بی اطلاعند.

در کتاب مشهور اریک برن به نام بازی هآ، از حدود چهل و شش بازی مختلف که می‌توانند گروهی و یا تکی اعمال شوند نام برده شده و بعد از او دیگر متخصصین روانکاوی و تحلیل تراکنشی به تکمیل آنها و اضافه کردن دیگر بازی‌های مدرنتر به ساختار این روش روانکاوی شده‌اند.: مثالی ساده‌ای برای بیشتر روشن شدن موضوع می‌زنم: در روحیهٔ جاری بیشتر جوانان این روزهای ایران، بازی «کی از کی بدبخت تر است» کاملاً جاری و ملموس است. در این بازی فردA می‌خواهد دائم از غم‌ها و مشکلاتش حرف بزند و دیگر افراد گروه و یا جامعه نیز مجبور می‌شوند با او بازی کنند. فرضاً فرد B با او هم صحبت می‌شود و فرد A طبق معمول در مورد مشکلاتش و غمهایش شروع به صحبت می‌کند. فرد B برای مشکلات او راه حل‌هایی پشنهاد می‌کند ولی فرد A هر کدام از راه حل‌ها را با جملهٔ «خوبه، ولی...» پاسخ می‌دهد. در نهان این بازی فرد A می‌خواهد به این بازی لذتبخش بپردازد و مقصودش حل کردن مشکلاتش نیست، برای همین تمام پاسخ‌هایی که می‌دهد برای رد کردن راه حل‌های فرد B طراحی می‌شود و این بازی آنقدر ادامه پیدا می‌کند تا فرد B دیگر راه حلی نداشته باشد و فرد A به پیروزی ای که انتظارش را داشته دست پیدا کند و آن چیزی نیست جز این که شخص A دوباره به خودش بگوید «کسی از من بدبخت تر نیست» .

شناخت بازی‌ها و افکار هر کدام از شخصیتهای درونی کمک شایانی برای ادامهٔ مستمر و لذت بخش زندگی می‌کند و پیشنهاد می‌کنم کسانی که می‌خواهند تصمیمات بزرگی مانند ازدواج، شراکت، دوستی و... را بگیرند از این فنون استفاده کنند تا با مشکل روبه رو نشوند و یا بتوانند مشکلات را در زمان شکلگیری پیدا و نابود کنند.

جستارهای وابسته

منابع

  1. ویکی‌پدیای انگلیسی
  • بازی‌ها، اریک برن، ترجمه اسماعیل فصیح
  • وضعیت آخر، توماس هریس