چو ایو: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۲۸°۰۶′ شمالی ۸۶°۳۹′ شرقی / ۲۸٫۱۰۰°شمالی ۸۶٫۶۵۰°شرقی / 28.100; 86.650
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Wiki66 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Wiki66 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
در پائیز 1954 [[هربرت تیچی]] [[اطریشی]] به همراه سپ" جوچلر" و" هلموت هوبرگر" به همراه 7 [[شرپا]] به چوآیو آمدند. آنها کمپ 4 خود را در ارتفاع 6980 متری برپاکردنه بودند. روز صعود در ساعت 6 بامداد تیچی به همراه جوچلر و شرپا پاسانگ صعود طولانی خود به سمت قله را آغاز کردند. آنها در ساعت 3 بعد از ظهر به فلات بزرگی رسیدند که قله چوایو را تشکیل می داد، جائیکه به گفته آنها بر روی آن جا برای بازیهای توپی هم وجود داشت! این صعود نخستین صعود یک 8000 متری پس از فصل مونسن بود. از نکات جالب این صعود تلاش [[پاسانگ داوا لاما]] بود، وی در مدت تنها سه روز از 4250 متری خود را به تیم حمله رسانده و به اتفاق ایشان قله را صعود نموده بود.
در پائیز 1954 [[هربرت تیچی]] [[اطریشی]] به همراه سپ" جوچلر" و" هلموت هوبرگر" به همراه 7 [[شرپا]] به چوآیو آمدند. آنها کمپ 4 خود را در ارتفاع 6980 متری برپاکردنه بودند. روز صعود در ساعت 6 بامداد تیچی به همراه جوچلر و شرپا پاسانگ صعود طولانی خود به سمت قله را آغاز کردند. آنها در ساعت 3 بعد از ظهر به فلات بزرگی رسیدند که قله چوایو را تشکیل می داد، جائیکه به گفته آنها بر روی آن جا برای بازیهای توپی هم وجود داشت! این صعود نخستین صعود یک 8000 متری پس از فصل مونسن بود. از نکات جالب این صعود تلاش [[پاسانگ داوا لاما]] بود، وی در مدت تنها سه روز از 4250 متری خود را به تیم حمله رسانده و به اتفاق ایشان قله را صعود نموده بود.


در فوریه 88 فرناندو گاردیو نخستین صعود انفرادی یک 8000 متری در زمستان را با صعود به چو ایو انجام داد. همچنین در سپتامبر 88 مارک باتارد فرانسوی که در بهار این سال اورست را در مدت 24 ساعت از مسیر جنوبی صعود کرده بود توانست به همراه "شرپا سونگدار "چوآیو را در زمان حیرت انگیز 18 ساعت از کمپ اصلی صعود نماید.
در فوریه 88 فرناندو گاردیو نخستین صعود انفرادی یک 8000 متری در زمستان را با صعود به چو ایو انجام داد. همچنین در سپتامبر 88 مارک باتارد فرانسوی که در بهار این سال اورست را در مدت 24 ساعت از مسیر جنوبی صعود کرده بود توانست به همراه "شرپا سونگدار "چوآیو را در زمان حیرت انگیز 18 ساعت از کمپ اصلی صعود نماید.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده =|نشانی =http://koohnavardan.ir/post-67.aspx |عنوان =فهرست قلل شاخص جهان به همراه مشخصات | ناشر = فهرست مرجع کوهنوردان|تاریخ =|}}</ref>
<br />
<br />
7 عضو تیم ملی کوهنوردی [[ایران]] در تاریخ 21 اردیبهشت 79 موفق به صعود قله چوآیو از مسیر نرمال شمال غرب شدند. دو شرپا این کوهنوردان را در فتح قله همراهی و یاری می کردند.
7 عضو تیم ملی کوهنوردی [[ایران]] در تاریخ 21 اردیبهشت 79 موفق به صعود قله چوآیو از مسیر نرمال شمال غرب شدند. دو شرپا این کوهنوردان را در فتح قله همراهی و یاری می کردند.
==منبع==

نسخهٔ ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۱، ساعت ۲۱:۴۸

چوآیو
Map
چوآیو در Nepal واقع شده
چوآیو
چوآیو
مرتفع‌ترین نقطه
ارتفاع8201 متر
برجستگی۲٬۳۴۴ متر (۷٬۶۹۰ فوت) ویرایش این در ویکی‌داده
ایزولاسیون۲۹ کیلومتر (۱۸ مایل) ویرایش این در ویکی‌داده
فهرست‌بندی
مختصات۲۸°۰۶′ شمالی ۸۶°۳۹′ شرقی / ۲۸٫۱۰۰°شمالی ۸۶٫۶۵۰°شرقی / 28.100; 86.650
جغرافیا
موقعیتمرز  چین و    نپال
رشته‌کوه مادرهیمالیا
صعود
نخستین صعود1954

Cho Oyu (چو اُیو) "الهه ی فیروزه" در 20 کیلومتری غرب کوه اورست قرار دارد، این کوه در رشته کوههای هیمالیا و در مرز بین چین و نپال می باشد. با وجود اینکه این قله 8201 متر ارتفاع دارد ولی به دلیل شیب نه چندان زیاد آن، اکثر کوهنوردان آن را آسان ترین صعود هشت هزار متریها می دانند.امروزه پس از اورست بیشترین صعود یک 8000 متر را داراست و البته از نظر آمار صعودها به کشته ها دارای در رده آخر قلل 8000 متری قرار دارد.
در پائیز 1954 هربرت تیچی اطریشی به همراه سپ" جوچلر" و" هلموت هوبرگر" به همراه 7 شرپا به چوآیو آمدند. آنها کمپ 4 خود را در ارتفاع 6980 متری برپاکردنه بودند. روز صعود در ساعت 6 بامداد تیچی به همراه جوچلر و شرپا پاسانگ صعود طولانی خود به سمت قله را آغاز کردند. آنها در ساعت 3 بعد از ظهر به فلات بزرگی رسیدند که قله چوایو را تشکیل می داد، جائیکه به گفته آنها بر روی آن جا برای بازیهای توپی هم وجود داشت! این صعود نخستین صعود یک 8000 متری پس از فصل مونسن بود. از نکات جالب این صعود تلاش پاسانگ داوا لاما بود، وی در مدت تنها سه روز از 4250 متری خود را به تیم حمله رسانده و به اتفاق ایشان قله را صعود نموده بود.

در فوریه 88 فرناندو گاردیو نخستین صعود انفرادی یک 8000 متری در زمستان را با صعود به چو ایو انجام داد. همچنین در سپتامبر 88 مارک باتارد فرانسوی که در بهار این سال اورست را در مدت 24 ساعت از مسیر جنوبی صعود کرده بود توانست به همراه "شرپا سونگدار "چوآیو را در زمان حیرت انگیز 18 ساعت از کمپ اصلی صعود نماید.[۱]
7 عضو تیم ملی کوهنوردی ایران در تاریخ 21 اردیبهشت 79 موفق به صعود قله چوآیو از مسیر نرمال شمال غرب شدند. دو شرپا این کوهنوردان را در فتح قله همراهی و یاری می کردند.

منبع

  1. «فهرست قلل شاخص جهان به همراه مشخصات». فهرست مرجع کوهنوردان.