ربوه

ربوه: پشته بلندى، توده بلند، قسمتى از زمين كه از اطرافيان خود بلندتر باشد، وجمع آن " رُبى " مى باشد، گفتند در نزديكى دمشق است، در لحف كوهى در دامنه آن نهرى خلاب جايى است كه " نهر بردى " مى نامند، آبش بسيار شيرين وگوارا است. در نزديكى اين نهر مسجدى وجود دارد كه اعمده آن بلند وبسيار زيباست، در بغل اين مسجد نهرى جارى است بنام نهر يزيد، آب اين نهر در ساقيه " برکه " مى ريزد، وسپس از بغل مسجد ادامه مى يابد، در بغل مسجد از سمت شمال اشكفتى ( كهفى ) وجود دارد، مردم اعتقاد دارند كه سيدنا عيسى عليه السلام در اين كهف بدنيا آمده أست. بعضى از پيشنيان گفتند كه " ربوه " در يک فرسخى بالاى دمشق قرار دارد. وبهترين جاى دنياست، وگفتند كه در دنيا جايى به خوش هوائى وآب شيرين وخضره كه مانند ربوه باشد وجود ندارد.

منبع

• كتاب: " معجم البلدان " نوشته: ياقوت الحموى.
• ترجمه: محمد محمديان.