ده ونک

دِه وَنَک یکی از محله‌های قدیمی و سرسبز شمال تهران است. در دوره قاجار این ده و زمین‌ها و توتستان‌های آن از املاک خانوادهٔ میرزا حسن‌خان مستوفی‌الممالک بود. آرامگاه او نیز در مجموعه معروف به «باغ مستوفی» (محل فعلی دانشگاه الزهرا) در ده ونک قرار دارد.

امروزه، این منطقه از شمال به بزرگراه نیایش و از غرب به بزرگراه چمران محدود می‌شود. این محله از محله‌هایی است که هنوز حالت قدیمی خود را حفظ کرده‌است.به طوری که تمام خانه‌ها ویلایی است.

مرقد امامزاده قاضی الصابر از نوادگان سجاد و گورستانی چند صد ساله در این محل واقع شده‌است. در قدیم ده ونک دارای درختان بسیار توت و گردو و همچنین زالزالک بوده‌است که به مرور زمان این درختان و باغات از بین رفته‌است. در ده ونک تعدادی قنات جاری بود که در دهه ۷۰ شمسی به دلیل آنکه برای خانه‌ها مشکلاتی را به وجود می‌آورد و همچنین برای احداث فاضلاب، بسته و یا کور شدند. از بخش‌های معروف و قدیمی ده ونک می‌توان به بازارچه، کوچه امامزاده، گل چمن (سر چمن)، زیر باغ نو، کوچه مسجد جامع، باغ بالا، میدون و سر پل نام برد.

منابع

• مستوفی، عبدالله، شرح زندگانی من، انتشارات زوار، تهران